คือเราเป็นผู้หญิงนะและก่อนหน้าที่จะมาคบทอมก็คบกับ ผช.มาก่อน ได้ปีกว่าๆ และตอนที่คบกับ ผช.แม่ก็รู้(รู้เองโดยที่เราไม่ได้บอก) และแม่ก็ไม่ได้มีทีท่าว่าจะห้ามหรืออะไร เข้าเรื่องเลยละกัน
เราคบกับแฟนทอมมาปีนี้ปีที่ 3 และเราอยู่ไกลกันประมาณ 600กว่าโลเกือบๆ700โลได้มั้ง นานๆทีเราได้เจอกันเพราะแฟนเราไปเรียนอยู่ที่นั่น ก็จะมีกลับมาบ้างช่วงเทศกาล ปีใหม่เอย สงกรานต์เอย ก็เจอกันปีละ 2-3 ครั้ง ก็คบมาเรื่อยๆจนได้ 2 ปีกว่า เราเลยตัดสินใจว่าจะบอกแม่ว่าเราคบกับคนนี้อยู่นะ เราไม่อยากปิดบังแล้วเราอึดอัดอย่างน้อยก็ให้รับรู้จากปากของเราเองและจะได้อยู่ในสายตา สามารถบอกได้ว่าเราไปเล่นกับแฟนนะไปกิยข้าวด้วยกันนะอะไรแบบนี้ เราก็บอกว่าเราคบกับคนนี้อยู่จะ 3 ปีแล้วนะ แม่ก็บอกว่าแม่รู้อยู่แล้วว่าคบกันแต่ไม่รู้ว่านานแค่ไหน เราก็เงียบไปพักนึง แล้วแม่ก็พูดขึ้นมาว่าคบได้แต่แม่ไม่ชอบมันผิดธรรมชาติ ตอนนั้นก็จุกนิดนึง เลยบอกไปว่าก็ที่บอกคือเราเองก็จะได้สบายใจเราไม่ต้องการให้ใครมาเข้าใจหรอกขอแค่แม่เข้าใจเราก็พอแล้ว (ครอบครัวยังไม่เปิดกว้างกับเรื่องแบบนี้ เลยเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะให้ใครมาเข้าใจในตัวเรา) แม่ก็พูดคำเดิมว่าแม่ไม่ชอบ ให้คบกันไปเล่นๆ พูดเสร็จเราก็เดินออกมา น้ำตามาแต่ไหนไม่รู้ไหลมาแบบคนอกหักเพราะคิดไว้นิดนึงว่าเค้าคงจะเข้าใจเราบ้างแหละก็เราเป็นลูกเนอะ แต่มันก็ผิดคาดไปนิดนึง เลยจุก
หลังจากนั้นประมาณเดือนนึงแฟนเราก็กลับมา เราก็ไปเล่นไปกินหมูทะด้วยกันแต่ก็ไม่ได้ไปทุกวันหรอกเพราะที่บ้านไม่ชอบให้ออกนอกบ้าน (แม่อยู่คนละอำเภอกับเรา เราปิดเทอมเลยกลับมาอยู่กับป้ากับยาย) ล่าสุดก็ไปกินหมูทะด้วยกันกับแฟนก็มีเพื่อนผู้หญิงไปด้วยกันประมาณ 4-5 คน เราไปประมาณ 4-5โมงเย็น จน 6โมงครึ่งมันก็เริ่มๆมืดแล้ว แม่โทรมาตามว่าเมื่อไหร่จะกลับไปนานจัง(น้ำเสียงเริ่มโกรธ) (เรารู้แหละว่าป้ากับยายฟ้องแม่ว่าเราออกนอกบ้าน) เราเลยบอกว่าอีกพักจะกลับแล้วใกล้หมดแล้ว ก่อนวางสายแม่พูดขึ้นว่าอย่าไปกับทอมบ่อย .... ตอนนั้นคือน้ำตาซึมพูดไรไม่บอกได้แต่คิดว่า คือถ้าไปกับ ผช.นี่คงจะไม่โดนด่าใช่มั้ยคงชอบใช่มั้ย ก็เลยวางสายไป เลยกลับบ้านประมาณ ทุ่มกว่าๆ ร้านที่กินกับบ้านมันค่อนข้างไกลนิดนึง
จะบอกก่อนว่าตลอดเวลาจะ3ปีมานี้ที่เรากับแฟนไปไหนมาไหนด้วยกันแม่จะชอบมาพูดให้ว่า ไม่ให้กับคนนี้เพราะว่าเป็นทอม อย่าไปอะไรทำนองนี้ เอ้อแฟนเราเป็นทอมก็จริงนะแต่นางไม่ใช่ทอมแบบ ทอมฮ้ะ ทอมครับเลยยย นางก็พูดค่ะปกติแล้วแบบการแต่งตัวก็ไม่ได้ขี้เก๊กถอดแบบ ผช.เลย ใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น/ยาวปกติแบบสบายๆ ทรงผมก็เป็นทรงผมสั้นนักเรียนธรรมด๊าธรรมดาไม่มีสับไม่มีซอยถึงหูอะไรอะ เพราะสาขาที่เรียนเขาไม่ให้ตัด นางมารยาทดีนะ นิสัยดีใช้ได้เลย
เราอึดอัดมากบอกเลยหลังจากที่บอกกับไม่บอกความรู้สึกไม่ได้ต่างอะไรกันเลย รู้แหละว่าพ่อแม่ก็อยากให้ลูกได้สิ่งที่เหมาะสม เราเป็น ผญ.ต้องคู่กับ ผช. แล้วเรื่องความรู้สึกมันสั่งกันได้หรอ
ความรู้สึกของแม่ก็ต้องรักษาความรู้สึกของแฟนก็ต้องรักษา แต่มีแค่แฟนที่ฮีลเราตอนที่เราแย่อะ T..T ร้องไห้บ่อยนะแบบตอนไหนจะถึงเวลาที่ครอบครัวจะเข้าใจเราสักที เราคบกันเราไม่เคยสร้างความเสียหายหรือเดือดร้อนต่อกันเลย เราจะคิดเสมอว่าจะทำอะไรก็แล้วแต่อย่าให้ใครมาด่าถึงครอบครัวได้ว่าไม่มีใครสั่งใครสอน เราผิดธรรมชาติก็จริงแต่เราก็มีความสุขได้เราผ่านทุกข์ผ่านสุขมาด้วยกันช่วยเหลือกัน การเรียนเราก็ดีขึ้น ไม่ได้ทำตัวแย่ๆ เราต้องทำยังไงอะ อยู่เฉยๆใช่มั้ย อดทนใช่มั้ยที่ทำได้ ยังมีความหวังว่าสักวันนึงครอบครัวต้องเข้าใจเราเพราะครอบครัวของแฟนเขาไม่ซีเรื่องนี้เขารู้หมดแล้วเพราะเราเคยไปบ้านแฟนเคยไปทำบุญตอนปีใหม่กับครอบครัวแฟน เขาก็บอกว่าโลกมันเปิดกว้างแล้วเข้าใจ เราได้แต่หวังว่าครอบครัวเราจะรักและใจดีกับแฟนเราในฐานะมนุษย์คนนึงด้วยกัน.
ปล1.ขอบคุณทุกคอมเมนต์ล่วงหน้านะคะ เราเก็บมานานไม่รู้จะระบายกับใครถ้าจะคุยกับแฟนก็คุยได้ไม่หมดในสิ่งที่แม่พูดกลัวเขาจะรู้สึกแย่
ปล2.เวลาแม่พูดถึงแฟนเราจะเงียบเพราะไม่กล้าพูดอะไรกลัวแม่จะเสียความรู้สึกด้วย
คิดว่าเก็บไว้กับตัวเองก่อนก็ได้ ไม่เป็นไร.
แม่ไม่ชอบที่มีแฟนเป็นทอม ทำยังไงดี ?
เราคบกับแฟนทอมมาปีนี้ปีที่ 3 และเราอยู่ไกลกันประมาณ 600กว่าโลเกือบๆ700โลได้มั้ง นานๆทีเราได้เจอกันเพราะแฟนเราไปเรียนอยู่ที่นั่น ก็จะมีกลับมาบ้างช่วงเทศกาล ปีใหม่เอย สงกรานต์เอย ก็เจอกันปีละ 2-3 ครั้ง ก็คบมาเรื่อยๆจนได้ 2 ปีกว่า เราเลยตัดสินใจว่าจะบอกแม่ว่าเราคบกับคนนี้อยู่นะ เราไม่อยากปิดบังแล้วเราอึดอัดอย่างน้อยก็ให้รับรู้จากปากของเราเองและจะได้อยู่ในสายตา สามารถบอกได้ว่าเราไปเล่นกับแฟนนะไปกิยข้าวด้วยกันนะอะไรแบบนี้ เราก็บอกว่าเราคบกับคนนี้อยู่จะ 3 ปีแล้วนะ แม่ก็บอกว่าแม่รู้อยู่แล้วว่าคบกันแต่ไม่รู้ว่านานแค่ไหน เราก็เงียบไปพักนึง แล้วแม่ก็พูดขึ้นมาว่าคบได้แต่แม่ไม่ชอบมันผิดธรรมชาติ ตอนนั้นก็จุกนิดนึง เลยบอกไปว่าก็ที่บอกคือเราเองก็จะได้สบายใจเราไม่ต้องการให้ใครมาเข้าใจหรอกขอแค่แม่เข้าใจเราก็พอแล้ว (ครอบครัวยังไม่เปิดกว้างกับเรื่องแบบนี้ เลยเข้าใจว่ามันเป็นเรื่องยากที่จะให้ใครมาเข้าใจในตัวเรา) แม่ก็พูดคำเดิมว่าแม่ไม่ชอบ ให้คบกันไปเล่นๆ พูดเสร็จเราก็เดินออกมา น้ำตามาแต่ไหนไม่รู้ไหลมาแบบคนอกหักเพราะคิดไว้นิดนึงว่าเค้าคงจะเข้าใจเราบ้างแหละก็เราเป็นลูกเนอะ แต่มันก็ผิดคาดไปนิดนึง เลยจุก
หลังจากนั้นประมาณเดือนนึงแฟนเราก็กลับมา เราก็ไปเล่นไปกินหมูทะด้วยกันแต่ก็ไม่ได้ไปทุกวันหรอกเพราะที่บ้านไม่ชอบให้ออกนอกบ้าน (แม่อยู่คนละอำเภอกับเรา เราปิดเทอมเลยกลับมาอยู่กับป้ากับยาย) ล่าสุดก็ไปกินหมูทะด้วยกันกับแฟนก็มีเพื่อนผู้หญิงไปด้วยกันประมาณ 4-5 คน เราไปประมาณ 4-5โมงเย็น จน 6โมงครึ่งมันก็เริ่มๆมืดแล้ว แม่โทรมาตามว่าเมื่อไหร่จะกลับไปนานจัง(น้ำเสียงเริ่มโกรธ) (เรารู้แหละว่าป้ากับยายฟ้องแม่ว่าเราออกนอกบ้าน) เราเลยบอกว่าอีกพักจะกลับแล้วใกล้หมดแล้ว ก่อนวางสายแม่พูดขึ้นว่าอย่าไปกับทอมบ่อย .... ตอนนั้นคือน้ำตาซึมพูดไรไม่บอกได้แต่คิดว่า คือถ้าไปกับ ผช.นี่คงจะไม่โดนด่าใช่มั้ยคงชอบใช่มั้ย ก็เลยวางสายไป เลยกลับบ้านประมาณ ทุ่มกว่าๆ ร้านที่กินกับบ้านมันค่อนข้างไกลนิดนึง
จะบอกก่อนว่าตลอดเวลาจะ3ปีมานี้ที่เรากับแฟนไปไหนมาไหนด้วยกันแม่จะชอบมาพูดให้ว่า ไม่ให้กับคนนี้เพราะว่าเป็นทอม อย่าไปอะไรทำนองนี้ เอ้อแฟนเราเป็นทอมก็จริงนะแต่นางไม่ใช่ทอมแบบ ทอมฮ้ะ ทอมครับเลยยย นางก็พูดค่ะปกติแล้วแบบการแต่งตัวก็ไม่ได้ขี้เก๊กถอดแบบ ผช.เลย ใส่เสื้อยืดกางเกงขาสั้น/ยาวปกติแบบสบายๆ ทรงผมก็เป็นทรงผมสั้นนักเรียนธรรมด๊าธรรมดาไม่มีสับไม่มีซอยถึงหูอะไรอะ เพราะสาขาที่เรียนเขาไม่ให้ตัด นางมารยาทดีนะ นิสัยดีใช้ได้เลย
เราอึดอัดมากบอกเลยหลังจากที่บอกกับไม่บอกความรู้สึกไม่ได้ต่างอะไรกันเลย รู้แหละว่าพ่อแม่ก็อยากให้ลูกได้สิ่งที่เหมาะสม เราเป็น ผญ.ต้องคู่กับ ผช. แล้วเรื่องความรู้สึกมันสั่งกันได้หรอ ความรู้สึกของแม่ก็ต้องรักษาความรู้สึกของแฟนก็ต้องรักษา แต่มีแค่แฟนที่ฮีลเราตอนที่เราแย่อะ T..T ร้องไห้บ่อยนะแบบตอนไหนจะถึงเวลาที่ครอบครัวจะเข้าใจเราสักที เราคบกันเราไม่เคยสร้างความเสียหายหรือเดือดร้อนต่อกันเลย เราจะคิดเสมอว่าจะทำอะไรก็แล้วแต่อย่าให้ใครมาด่าถึงครอบครัวได้ว่าไม่มีใครสั่งใครสอน เราผิดธรรมชาติก็จริงแต่เราก็มีความสุขได้เราผ่านทุกข์ผ่านสุขมาด้วยกันช่วยเหลือกัน การเรียนเราก็ดีขึ้น ไม่ได้ทำตัวแย่ๆ เราต้องทำยังไงอะ อยู่เฉยๆใช่มั้ย อดทนใช่มั้ยที่ทำได้ ยังมีความหวังว่าสักวันนึงครอบครัวต้องเข้าใจเราเพราะครอบครัวของแฟนเขาไม่ซีเรื่องนี้เขารู้หมดแล้วเพราะเราเคยไปบ้านแฟนเคยไปทำบุญตอนปีใหม่กับครอบครัวแฟน เขาก็บอกว่าโลกมันเปิดกว้างแล้วเข้าใจ เราได้แต่หวังว่าครอบครัวเราจะรักและใจดีกับแฟนเราในฐานะมนุษย์คนนึงด้วยกัน.
ปล1.ขอบคุณทุกคอมเมนต์ล่วงหน้านะคะ เราเก็บมานานไม่รู้จะระบายกับใครถ้าจะคุยกับแฟนก็คุยได้ไม่หมดในสิ่งที่แม่พูดกลัวเขาจะรู้สึกแย่
ปล2.เวลาแม่พูดถึงแฟนเราจะเงียบเพราะไม่กล้าพูดอะไรกลัวแม่จะเสียความรู้สึกด้วย
คิดว่าเก็บไว้กับตัวเองก่อนก็ได้ ไม่เป็นไร.