ผมมีเรื่องจริงอีกเรื่องเล่ากันฟังนะ มีอยู่ว่ามีเงินเข้าบัญชีธนาคารมาเป็นจำนวนเล็กน้อย 300ร้อยกว่าบาท สักครู่หนึ่งก็มีโทรศัพท์เข้ามาหาบอกว่า “พี่ผมจะซื้ออุปกรณ์โทรศัพท์แต่โอนเงินผิดไปเข้าบัญชีพี่ พี่ช่วยโอนต่อไปให้ร้านจำหน่าย อุปกรณ์โทรศัพท์ด้วยนะครับ.พร้อมบอกเลที่บัญชีของร้านจำหน่ายอุปกรณ์ฯ แล้วก็ขอบคุณมาก” ผมบอกเขาว่าขอผมไปเช็คยอดกับธนาคารก่อน เพื่อป้องกันความเสียหายที่จะเกิดขึ้นตามมาภายหลัง (ทั้ง ๆที่ยอดเงินดังกล่าวปรากฏบนหน้าจอโทรของผมแล้ว เว้นระยะมีโทรศัพท์แจ้งว่ามาจากร้านจำหน่ายอุปกรณ์โทร ฯบอกว่าเขาเป็นร้านจำหน่ายอุปกรณ์ ฯ พร้อมบอกเลขที่บัญชีธนาคารที่จะให้ผมโอนเงินไปให้เขา  ผมบอกว่าขอ/ปตรวจเช็คกับแบงค์ก่อน หลังจากนั้นคนที่บอกว่าโอนเงินผิดก็โทรมาออดอ้อนผมว่าเป็นเงินก้อนนิดเดียวไม่น่าจะโยกโย้ และพูดทำนองว่าผมไปในทางที่เสียหาย.
หลังจากที่ผมไปติดต่อที่ธนาคารแล้ว ผู้ที่แจ้งมาครั้งแรกว่าโอนเงินผิดก็โทรมาหาอีกครั้งแจ้งว่าแบงค์ให้ไปแจ้งแจ้งความที่ สถานีตำรวจแล้วเอาใบแจ้งความไปให้แบงค์ แบงค์จึงจะดำเนินให้ จึงขอร้องให้ผมดำเนินการช่วยส่งต่อเงินจำนวนดังกล่าวให้เขาด้วย ซึ่งผมก็ไม่ดำเนินการให้เพราะว่าได้รับการอธิบายจากแบงค์ว่า  ถ้ามีกรณีดังกล่าวห้ามส่งต่อหรือส่งเงินต่อไปเด็ดขาด เพราะเราไม่ทราบว่าเงินนั้นเป็นเงินมาจากการทำธุรกรรมอันใด  หากเงินดังกล่าวเป็นเงินที่มาจากการทำธุรกิจที่ไม่ถูกต้องตามกฎหมาย เราอาจได้รับข้อสงสัยจากเจ้าหน้าที่ของรัฐ  อาจถูกอายัดบัญชีแบงค์ของเราได้ก็น่าจะมีความเดือดร้อนที่หลังมากมายหลายประการ. ซึ่งก็คาดเดาไม่ได้ว่าหนักเบาแค่ไหน  วิธีการเช่นนี้ถ้าผู้แจ้งว่าโอนเงินผิดบัญชีก็เป็นหน้าของเขาแจ้งให้แบงค์ที่เกี่ยวข้องดำเนินการ ไม่ใช่หน้าที่ของเรา เรื่องเช่นนี้น่ากลัวรุนแรงหรือพอพอกับยืมบัตรประชาชนส่งพัสดุไม่ว่าไปรษณีย์ หรือบริษัทเอกชนที่รับขนส่งของ ที่เคยแจ้งให้รู้ข้างต้น ทั้งหมดเป็นเรื่องจริงนะครับ