คือแบบว่า....เรื่องเกิดจากเราซื้อป้อปคอร์นเข้าไปกินในโรงหนังค่ะ
ตอนที่หนังฉายเสียงดังก็จะมั่นใจในการเคี้ยวมาก เต็มปากเต็มคำ เคี้ยวมันส์สุดๆ...แต่วิกฤติมันมาจากตรงนี้ค่ะ...ตอนที่หนังเกิดเงียบขึ้น ไม่ว่าจะเงียบเพราะดราม่า หรือฉากเปลี่ยนผ่านไปอีกฉาก โอ้โห...ทุกอย่างมันเงียบจนแทบไม่อยากขยับเก้าอี้ ป้อปคอร์นที่เพิ่งใส่เข้าปากก็ไม่กล้าเคี้ยวเลยต้องใช้วิธีอมให้นิ่มแล้วใช้ลิ้นดุนๆแล้วค่อยกลืน (อนาถตัวเองเบาๆ )
แล้วขนมที่ขายทั่วไปก็จะเป็นขนมอบกรอบที่กินแล้วอาจจะได้อรรถรสในการดูหนัง...แต่พอเจอฉากเงียบเข้าไป กัดทีนึงรู้สึกผิดเลยค่ะ ถถถ+
ใครเป็นแบบนี้บ้างคะ แล้วแก้สถานการณ์กันยังไง มาเเชร์กันค่ะ
รู้สึกเกรงใจไหมคะเวลาซื้อขนมอบกรอบเข้าไปกินในโรงหนัง
ตอนที่หนังฉายเสียงดังก็จะมั่นใจในการเคี้ยวมาก เต็มปากเต็มคำ เคี้ยวมันส์สุดๆ...แต่วิกฤติมันมาจากตรงนี้ค่ะ...ตอนที่หนังเกิดเงียบขึ้น ไม่ว่าจะเงียบเพราะดราม่า หรือฉากเปลี่ยนผ่านไปอีกฉาก โอ้โห...ทุกอย่างมันเงียบจนแทบไม่อยากขยับเก้าอี้ ป้อปคอร์นที่เพิ่งใส่เข้าปากก็ไม่กล้าเคี้ยวเลยต้องใช้วิธีอมให้นิ่มแล้วใช้ลิ้นดุนๆแล้วค่อยกลืน (อนาถตัวเองเบาๆ )
แล้วขนมที่ขายทั่วไปก็จะเป็นขนมอบกรอบที่กินแล้วอาจจะได้อรรถรสในการดูหนัง...แต่พอเจอฉากเงียบเข้าไป กัดทีนึงรู้สึกผิดเลยค่ะ ถถถ+
ใครเป็นแบบนี้บ้างคะ แล้วแก้สถานการณ์กันยังไง มาเเชร์กันค่ะ