ไม่มีศาสนาเลยนั้นแหละคือเป็นภาษาธรรมะชั้นสูงสุด...
ผู้ที่เข้าถึงความจริงสูงสุดจะรู้สึกว่าไม่มีศาสนาเลย; มีแต่ธรรมชาติอันหนึ่งซึ่งจะเรียกว่าอะไรก็ได้; เรียกว่าธรรมะก็ได้, เรียกว่าความจริงก็ได้; แล้วธรรมะหรือความจริงนั้นไม่อาจจะเรียกว่าเป็นพุทธเป็นคริสต์หรือเป็นอิสลามมันเหมือนกันหมด. ที่ไปแบ่งแยกเป็นพุทธ คริสต์ หรืออิสลามนั้นเป็นเพราะไม่เข้าถึงความจริง...
ถ้ามันถึงขั้นสุดท้ายรู้ถึงที่สุดแล้ว มันไม่มีแม้แต่คน มีแต่ธรรมชาติหรือมีแต่ธรรม; เพราะฉะนั้น จึงไม่เป็นอะไรได้ ธรรมนี้มันเป็นอะไรไม่ได้เป็นอื่นไม่ได้นอกจากธรรม; เป็นไทยก็ไม่ได้ เป็นจีน เป็นแขก เป็นฝรั่ง เป็นอะไรก็ไม่ได้; เป็นพุทธเป็นคริสต์เป็นอิสลามเป็นอะไรก็ไม่ได้; ฉะนั้น ขอให้เข้าถึงธรรมถึงธรรมอันนี้จะถึงหัวใจของทั้งหมดของทุกศาสนาของอะไรต่าง ๆ จนกระทั่งเป็นความดับทุกข์สิ้นเชิง.
เรา, แม้จะเรียกตนเองว่าเป็นพุทธ ถือพุทธ นี้ก็ไม่เข้าถึงความจริงของพุทธ; รู้จักนิดเดียวรู้จักพุทธศาสนาของตัวเองเพียงนิดเดียวทั้ง ๆ ที่ว่าเป็นพุทธเป็นพระ เป็นเณร เป็นอะไรก็ตาม; รู้จักแต่เปลือกชนิดที่ทำให้เห็นว่ามันต่างกับศาสนานั้นต่างกว่าศาสนานี้;
เพราะตัวไม่เข้าถึงใจความแท้ของตัวจึงดูถูกศาสนาอื่นยกย่องศาสนาของตัว. หรือคิดแต่ว่าเราเป็นพวกเราเท่านั้น พวกอื่นไม่ใช่พวก; ผู้อื่นผิดถูกแต่เราเท่านั้นดังนี้เป็นต้น; นี่เรียกว่ายังเป็นปุถุชนมาก ๆ; ยังโง่เหมือนกับเด็กเล็ก ๆ รู้จักแต่ที่พุงที่ท้อง. เหมือนใช้ให้เด็กเล็ก ๆ ไปอาบน้ำแล้วให้ถูสะบู่ถูขี้ไคล เด็กเล็กจะถูแต่ที่พุงที่ท้องเท่านั้นไม่รู้จักถูให้ทั่วตัว; ตามง่ามมือง่ามเท้าอะไรอย่างนี้ก็ไม่รู้จักจะขัดสีถูกันใหญ่แต่ที่ท้องที่พุงเท่านั้น.
พุทธทาสภิกขุ
อ่านต่อที่
http://bit.ly/2GChJf7
ปณิธาน ๓ ประการของท่านพุทธทาส
๑. ให้พุทธศาสนิกชน หรือ ศาสนิกแห่งศาสนาใดก็ตาม เข้าถึง ความหมายอันลึกซึ้ง ที่สุดแห่งศาสนาของตน
๒. ทำความเข้าใจอันดีระหว่างศาสนา
๓. ดึงเพื่อนมนุษย์ให้ออกมาเสียจากวัตถุนิยม
ธรรมะเพื่อความเจริญของปัญญา
ผู้ที่เข้าถึงความจริงสูงสุดจะรู้สึกว่าไม่มีศาสนาเลย; มีแต่ธรรมชาติอันหนึ่งซึ่งจะเรียกว่าอะไรก็ได้; เรียกว่าธรรมะก็ได้, เรียกว่าความจริงก็ได้; แล้วธรรมะหรือความจริงนั้นไม่อาจจะเรียกว่าเป็นพุทธเป็นคริสต์หรือเป็นอิสลามมันเหมือนกันหมด. ที่ไปแบ่งแยกเป็นพุทธ คริสต์ หรืออิสลามนั้นเป็นเพราะไม่เข้าถึงความจริง...
ถ้ามันถึงขั้นสุดท้ายรู้ถึงที่สุดแล้ว มันไม่มีแม้แต่คน มีแต่ธรรมชาติหรือมีแต่ธรรม; เพราะฉะนั้น จึงไม่เป็นอะไรได้ ธรรมนี้มันเป็นอะไรไม่ได้เป็นอื่นไม่ได้นอกจากธรรม; เป็นไทยก็ไม่ได้ เป็นจีน เป็นแขก เป็นฝรั่ง เป็นอะไรก็ไม่ได้; เป็นพุทธเป็นคริสต์เป็นอิสลามเป็นอะไรก็ไม่ได้; ฉะนั้น ขอให้เข้าถึงธรรมถึงธรรมอันนี้จะถึงหัวใจของทั้งหมดของทุกศาสนาของอะไรต่าง ๆ จนกระทั่งเป็นความดับทุกข์สิ้นเชิง.
เรา, แม้จะเรียกตนเองว่าเป็นพุทธ ถือพุทธ นี้ก็ไม่เข้าถึงความจริงของพุทธ; รู้จักนิดเดียวรู้จักพุทธศาสนาของตัวเองเพียงนิดเดียวทั้ง ๆ ที่ว่าเป็นพุทธเป็นพระ เป็นเณร เป็นอะไรก็ตาม; รู้จักแต่เปลือกชนิดที่ทำให้เห็นว่ามันต่างกับศาสนานั้นต่างกว่าศาสนานี้;
เพราะตัวไม่เข้าถึงใจความแท้ของตัวจึงดูถูกศาสนาอื่นยกย่องศาสนาของตัว. หรือคิดแต่ว่าเราเป็นพวกเราเท่านั้น พวกอื่นไม่ใช่พวก; ผู้อื่นผิดถูกแต่เราเท่านั้นดังนี้เป็นต้น; นี่เรียกว่ายังเป็นปุถุชนมาก ๆ; ยังโง่เหมือนกับเด็กเล็ก ๆ รู้จักแต่ที่พุงที่ท้อง. เหมือนใช้ให้เด็กเล็ก ๆ ไปอาบน้ำแล้วให้ถูสะบู่ถูขี้ไคล เด็กเล็กจะถูแต่ที่พุงที่ท้องเท่านั้นไม่รู้จักถูให้ทั่วตัว; ตามง่ามมือง่ามเท้าอะไรอย่างนี้ก็ไม่รู้จักจะขัดสีถูกันใหญ่แต่ที่ท้องที่พุงเท่านั้น.
พุทธทาสภิกขุ
อ่านต่อที่ http://bit.ly/2GChJf7
ปณิธาน ๓ ประการของท่านพุทธทาส
๑. ให้พุทธศาสนิกชน หรือ ศาสนิกแห่งศาสนาใดก็ตาม เข้าถึง ความหมายอันลึกซึ้ง ที่สุดแห่งศาสนาของตน
๒. ทำความเข้าใจอันดีระหว่างศาสนา
๓. ดึงเพื่อนมนุษย์ให้ออกมาเสียจากวัตถุนิยม