ข้ากลับมาแล้วเจ้าค่ะ




แม่การะเกดของพี่


แต่สิ่งที่ชอบคือ ....


การตัดสลับไปยังปัจจุบัน ความเจ็บปวดของพระเรืองฤทธิ์ ที่ ต้องสูญเสียคนที่รักไป กับ ฉากพี่เดชได้สมรักกับแม่การะเกด + กับเพลงท่อน ฟ้าดินแยกเราเท่าไรไม่ขาดของครูแนน ทำอิชั้นร้องไห้หนักมาก ร้องแล้วร้องอีก ร้องเสียยิ่งกว่าเมื่อวาน







ปวดใจ ผสมกับ สุขใจ ทั้งหน่วง ทั้งอิ่มเอม อธิบายออกมาไม่ได้ แต่เป็นฉากที่วนดูบ่อยมากที่สุด พิมพ์ไปนึกถึงไปก็จะร้องไห้อีกแล้ว


...จบการเวิ่นแค่เพียงเท่านี้