พื้นที่ความอ้างว้าง ระยะห่างระหว่างลมหายใจ ระลอกคลื่นความคิดถึง สั่นประสาน ราวพิณกรีดสายขณะหย่าวโบว์รักสีดำ ความอ่อนไหว ถูกโน้มถ่วงด้วยหยดน้ำตา แม้เพียงเสี้ยวลมหายใจ กระทั่งเสียงที่ไม่ได้ยิน ร่องรอยบอ

ความเหงา... อยู่กึ่งกลางระหว่างฉันกับเธอ ที่สรรพนามด้วยคำว่า คิดถึง  ความคิดถึง จางหายไปในใจของเธอ เหลือเพียงการเพ้อรำพัน ในใจฉัน  เนิ่นนาน นับวันจะเหนื่อย

ตั้งแต่เปิดเพลงนี้ฟังครั้งแรก รับรู้ได้ถึงความรู้สึกตามเนื้อเพลงนี้มากๆเลยคะ ลองฟังดูนะคะ Sky & Sea เอิ้ต ภัทรวี https://www.youtube.com/watch?v=UOOQWrrZDgY มองที่มุมเดิมเดิม อยู่ตรงที่เดิมเดิม