เราเกิดมาในบ้านที่ฐานะปานกลางค่ะค่อนข้างไปทางดี แม่เรามีเรากับพี่ชาย ตอนเด็กๆเราก็รักพ่อรักแม่มากเลยนะแต่นั่นเพราะว่าเราไม่เคยรู้อะไรมาก่อนเลย จนมาปัจจุบันพ่อเราไปมีเมียน้อยค่ะ แล้วย้ายออกไปอยู่กับเมียน้อยโดยอ้างว่าเค้าอึดอัดที่จะอยู่ร่วมบ้านเดียวกันกับยายของเรา (ทางบ้านแม่มีตังค์มากกว่าพ่อค่ะ ทางบ้านแม่เราจะเกลียดพ่อเป็นพิเศษ) มันใช่ทางแก้ปัญหาหรอคะ? เค้าหนีปัญหาไปโดยที่ตรงจุดนี้มันเป็นจุดเริ่มต้นทำให้เราเกลียดเค้า ตอนพ่อกับแม่หย่ากันใหม่ๆเราด่าเค้าด้วยถ้อยคำที่หยาบคายต่างๆ ไม่ยอมคุยด้วยโทรมาก็ไม่รับ บล็อกช่องทางติดต่อทุกทางแต่แม่เราจะชอบไปติดต่อกับพ่อเพราะเรื่องของเรากับพี่ชายค่ะ คือเราก็บอกแม่ไปหลายทีแล้วว่าเราไม่ต้องการไม่อยากยุ่งเกี่ยวด้วยแต่แม่ก็ยังทำโดยที่ก็ยังอ้างว่าอย่ามาบังคับแม่ แต่มีหลายๆครั้งเค้าก็บอกจะไม่ติดต่อแล้วแต่เค้าก็กลับมาทำอีกเรื่อยๆ น้าเรายังบอกเลยนะคะ ขอย้ำว่าน้าพูด ว่า แม่ของเราอ่ะน่าสงสารนะแต่น่าสงสารจนมันน่าถีบอ่ะ ขอย้ำอีกทีว่าน้าพูด คือทุกคนก็บอกก็เตือนแต่เค้าก็ไม่ยอมฟังจนมาวันนึงเราก็เลิกด่าพ่อด้วยถ้อยคำที่หยาบคายไม่ใช่เพื่อใครแต่ทำเพื่อตัวเองไม่ให้เป็นบาปกรรมติดตัว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะคุยหรือจะทำดีด้วยเหมือนแต่ก่อน จนมีอยู่วันนึงยายเราเคยเล่าให้ฟังว่าตอนเรากับพี่ชายยังไม่เกิดพ่อก็เคยคุยกับแฟนเก่าพ่อค่ะ ตอนนั้นพ่อเราชอบหึงหวงแม่ค่ะ ที่ทำงานต้องให้ไปอบรมต่างจังหวัดเค้าก็ไม่ให้ไปแม่ก็ผลัดมาตลอด มีอยู่ครั้งนึงพ่อเอาปืนเข้าบ้านขู่ว่าถ้าแม่ไปจะยิงแล้วปืนลั่นลงพื้นน้าเราที่เป็น ผช.ก็มาห้ามและด่าพ่อไปชุดใหญ่ น้าเราอีกคนที่เป็น ผช.ก็อยากให้แม่เราเลิกกับพ่อตั้งนานแล้วเพราะชอบสร้างหนี้สร้างสินมาให้ตลอดเวลา แล้วพ่อเราก็เป็นคนที่กินเหล้าสูบบุหรี่ด้วยค่ะ จนสุดท้ายก็ไปมีเมียน้อย เรารู้เราก็เกลียดพ่อมาก มากจนคิดว่าในชีวิตไม่เคยเกลียดใครเท่านี้มาก่อนเลย ทางบ้านเราทุกคนไม่อยากให้เค้ากลับมาเหยียบที่บ้านเราเด็ดขาด แม่ก็บอกว่าไม่ได้อาลัยอาวรณ์อะไรแต่แม่ก็ยังทำ เรากับพี่ชายก็ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเค้าทุกทางเลยค่ะ จนมาวันนี้ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าพ่อทำให้เราต้องทะเลาะกับแม่อีกแล้วค่ะ เค้าติดต่อมาหาแม่ เราเห็นเราเลยถามแม่ว่าเมื่อไหร่จะเลิกยุ่งกับพ่อสักทีเค้าก็มีครอบครัวใหม่แล้ว ที่บ้านก็ไม่มีใครอยากยุ่งแล้วที่โทรมามันก็ไม่ได้เป็นธุระอะไรของเค้าเลยที่ต้องมาฟังความในบ้านเค้าเป็นแค่อดีต เราก็อุตส่าห์บอกแม่ว่าถ้ามีเรื่องอะไรสำคัญที่เค้าต้องมาก็ให้ติดต่อได้แต่ถ้าไม่มีความจำเป็นไม่ต้องไปติดต่อเค้า แม่เราก็ชอบอ้างไปเรื่อยแล้วโมโหใส่เราอีกเรารำลึกอยู่ในใจเสมอนะคะว่าผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพ่อเนี่ยเอาผู้หญิงคนอื่นมาทำลายครอบครัวของเรา ยอมรับว่าก็ไม่ใช่ลูกที่ดีแต่เราขอเป็นลูกทรพีที่เห็นแก่ครอบครัวตัวเองเถอะ เราจะเลือกในสิ่งที่เราคิดว่ามันถูกต้องสำหรับเราไม่ใช่ความถูกของแม่หรือคนอื่น ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ