เรากับแฟนคบกันมาประมาณปีกว่าๆ แรกๆ เขาดีกับเรามาก ว่างแค่ 5 นาทีก็โทรหา ทะเลาะกันทีไรไม่เคยปล่อยให้ข้ามคืน โทรง้อ โทรเคลียร์ โทรหาเพื่อนเราเวลาเราไม่รับ ทำทุกวิถีทางเลยจริงๆ จรได้คุยกัน แล้วเคลียร์ จนหลับไปแบบสบายใจทั้งคู่

พอมาสักพัก แฟนไม่เคยโทรหาเรา เพราะว่าเขาอยากโทร แต่โทรมาเพราะเราสั่ง หรือบอกให้โทรกลับ บางครั้งบอกก็ไม่โทร ไปไหนมาไหนไม่เคยเป็นห่วงว่าจะเป็นยังไง อยู่ยังไง บางครั้งคุยกันอยู่เราพูด เราถาม เราปรึกษาอะไร เขาไม่ฟัง เหมือนเราคุยคนเดียว แต่พอเขาง่วงเขาก็จะนอนเลย ทะเลาะกันทุกครั้ง บอกเลิกทุกครั้ง เราต้องเป็นฝ่ายง้อตลอด บางครั้งเราไม่ใช่คนผิด แต่กลายเป็นคนผิดเฉย ทะเลาะเสร็จเขานอนอย่างสบายใจ แต่เป็นเราที่นอนร้องไห้อยู่ทุกครั้ง บางทีเราลองใจด้วยการไม่ง้อดูบ้าง หวังว่าเจาจะง้อเราบ้าง แต่ไม่เลย เขาอยู่กับเพื่อนอย่างมีความสุข เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เวลาเรามีปัญหาอะไร เราต้องปรึกษาเพื่อนตลอด มีอะไรคุยแต่กับเพื่อน เพราะว่าเขาไม่เคยรับฟังอะไรเลย เราเลยคิดว่ามีเขาก็เหมือนเราอยู่คนเดียวเลยจริงๆ

แต่พอบางครั้งอยู่ด้วนกันเขาดีกับเรามาก ผิดกันคนละคนเวลาไม่ได้อยู่ด้วยกัน เราเลยคิดว่าเขายังรักเราอยู่ แต่ขางครั้งเราก็คิดว่าเราเข้าข้างตัวเองมาตลอด

#เราจะทำยังไงต่อไปดี ถึงเขาจะบอกเลิกเราแค่ไหน ที่ผ่านมาเราไม่เคยคิดเดินออกมาเลย เพราะคิดว่าเขาพูดคงเป็นเพราะอารมณ์ร้อน แต่ตอนนี้คิดว่าเข้าข้างตัวเองมาตลอด เหมือนเราพยามอยู่คนเดียว แค่เขาไม่เคยพยายามเพื่อเราบ้างเลย เราเริ่มรู้สึกเหนื่อย เราจะทำยังไงดี