ย่างกรายเข้าโรงหนังไปดู ผู้สาวขาเลาะ เดอะอินดี้มูฟวี่อินดี้ ในวันนี้ (31 มีนา) สิ้นเดือนเหมือนสิ้นใจ ถือเป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ในชีวิตที่ไม่มีวันลืม ตั้งใจไปดูแบบไม่อคติเลย คิดว่าโอเคล่ะ อย่างน้อยก็ไปดูลำไย ขออนุญาตเขียนเป็นข้อๆ ตามที่นึกออกละกัน เพราะหนังมันก็วนๆงงๆ จนกลับมาเขียนไม่ถูก

1.อย่างแรกเลยคือพล็อตเรื่อง ที่เหมือนเป็นการเล่าเรื่องราวก่อนจะมาเป็น ลำไย ไหทองคำ กับ อาม ชุติมา เป็นนักเรียนอยู่ต่างจังหวัด อามร้องเพลงอยู่ในร้านอาหารแห่งหนึ่ง จนมีโปรดิวเซอร์ของค่ายเพลงควายธนู มาเห็นเข้า เลยถ่ายคลิปไปให้เจ้าของค่ายดู แล้วก็ได้เป็นนักร้อง ส่วนลำไยไปยืนมองเพื่อนร้องเพลง ก็ไปขอโปรดิวเซอร์เป็นนักร้องด้วย (อ้าว) สรุปก็ได้เป็นนักร้องทั้งคู่ ตัดมาที่ซับพล็อต เป็นเรื่องของแก๊งผู้หญิงที่คอยแกล้งลำไย เพราะหมันไส้ที่ลำไยได้ดีกว่า และ อีกเรื่องหนึ่งคือแฟนของอาร์ม ที่เป็นนักร้องรถแห่ ที่ฝันอยากจะเป็นนักร้องแถวหน้า

2.เป็นไปตามที่คาดคือ ซับพล็อตทั้งหลายมีแอร์ไทม์มากกว่าพล็อตหลัก จนเกือบลืมไปแล้วว่าหนังมีลำไยกับอามอยู่ด้วย แวะไปตัวละครอื่นเยอะมาก ใช้เวลาเล่นกันยาวมาก บางทีก็อยากจะถามว่าเปลี่ยนชื่อหนังเลยมั้ย มีพล็อตงงๆใส่มาอีกเรื่องนึง เป็นเรื่องของน้องสาวโปรดิวเซอร์ ซึ่งคืออะไรยังไม่รู้เลย อยู่ดีๆก็ยัดเข้ามาแล้วก็หายไปเลย

3.หนังมีการใช้ Green Screen เกือบทั้งเรื่องเลยจ้า! พีคมาก นี่ถ้าไม่พร้อมจะถ่ายหนังก็พักกองไปก่อนก็ได้นะ คือให้เด็ก ป.4 มาดูยังรู้เลยว่า ไม่ได้ถ่ายฉากจริง ไล่ตั้งแต่ฉากขี่มอเตอร์ไซต์ ดูแล้วก็ไม่น่าจะยาก ในตัวอย่างก็มีให้เห็น แต่ก็ใช้ ฉากลำไยล้ม ฉากขึ้นร้องเพลงบนรถแห่ ที่เอาตัวละครไปยืนร้องเพลงปลอมเสมือนร้องอยู่บนรถแห่ เพลงเดียว ทุกฉากที่มีการร้อง ร้องอยู่เพลงเดียว! ฉากเต้นในงานรถแห่ ความห่วยคือให้ตัวละคร 2 กลุ่ม มายืนเต้นๆ แต่ฉากหลังเหมือนเดิม ที่ซึ่งมีความภาพแตก ภาพเบลอ ภาพสโลว์ มีการใส่เอฟเฟคการ์ตูนมาด้วย ดูแล้วอยากจะเอามือตบตา คืออะไรเนี่ย โคตรจะดูถูกคนดูอย่างรุนแรง ยังไม่รวมการถ่ายฉาก ออย แสงศิลป์ช่วงท้ายเรื่อง ที่เหมือนมาเพิ่มที่หลัง (แน่นอนว่าเป็น Green Screen) ที่ห่วยบรมมาก ให้ตายเถอะ

4.เป็นอันรู้อยู่แล้วว่า ผู้กำกับคือ สุกิจ นรินทร์ ผู้กำกับ ผู้หญิง 5 บาป (หนังคัลท์ในตำนาน) แน่นอนว่ามีลายเซนต์แกอยู่ในหนังเรื่องนี้เหมือนกัน คือ การให้ตัวละคร คุยกับกล้องจ้า เกือบทั้งเรื่อง เกือบทุกตัวละคร เป็นการแคบกล้องที่ยอมใจเลย ดังรูปประกอบ


5.ใครเกลี่ยสีให้หนังบอกมา คือโดดมาก บางเฟรมก็ซีดเป็นหนัง GDH เลย บางเฟรมก็ส้ม บางเฟรมก็ฟุ้ง บังเอิญว่า มันคือซีนเดียวกัน! เหมือนคนทำไม่ได้เป็นคนเดียวกัน หรือยังไง อินดี้หรอ ว่ะฮ่า

6.ใครมิกซ์เสียง (อีกแล้ว) นี่ภาพยนตร์ไทยยุค 4.0 แล้ว ยังมีมิกซ์ไม่ตรงปากอีกด้วย ยอมใจอีกแล้วให้หนังเรื่องนี้ มีเดดแอร์ด้วยจ้า อยู่ดีๆเสียงก็เงียบทั้งโรง อยู่ในคอนเสิร์ตก็เสียงดนตรีลำโพงดังข้างเดียว เสียงพูดอีกข้าง

7.มุกตลก ที่ไม่ตลก ลื่นเปลือกกล้วย ใส่สลอตจะให้เพื่อนกิน แต่โง่กินเข้าไปเอง มุกตด ให้ตายเถอะ

8.ซีนร้องเพลงท้ายเรื่อง ดีที่สุดตั้งแต่ดูหนังมาแล้ว ยังไม่วายให้ขัดใจอีก คือใส่มุกขี้แตกมาอีกแล้ว รวมถึงใส่ซาวน์ปรบมือปลอมๆเข้ามาอีก เห็นกล้องด้วย โอโห้ เอาอีกแล้ว

9.มีบทสรุปให้อีกท้ายเรื่อง ก็ขอขอบคุณด้วยแล้วกัน ที่ทำให้เข้าใจ หลังจากงงมาแล้ว 1 ชั่วโมงกับอีก 40 นาที (ย้อนกลับไปข้อ 1 ที่บอกว่า ลำไยเป็นนักร้องควายธนูเรคคอร์ด เขาก็สรุปให้เลยว่า ลำไยย้ายค่ายจ้า มาไหทองคำ WTF มาก)

นี่รีวิวแล้วใช่มั้ย หรือมาบ่นให้ฟัง ก็ยังงงตัวเองอยู่

ขอบคุณเอสพลานาด ซีนีเพล็กซ์ ที่เอาเข้าโรงใหญ่ ไม่แคร์เวิลด์ว่าจะมีคนดูมั้ย และขอบคุณที่คนน้อยแต่ยังฉายให้
ขอบคุณ เมเจอร์ ซีนีเพล็กซ์ กรุ๊ป ที่ทำบัตร Movie Pass มา ทำให้ไม่รู้สึกเสียดายเงินกับหนังเรื่องนี้ เพราะถือว่าดูฟรี
ขอบคุณเพื่อนร่วมโรง ที่คอยขำกรุบกริบ ไม่ให้น่าเบื่อเกินไป
ขอบคุณพนักงานที่ยิ้มเจื่อนๆตอนซื้อตั๋ว ส่งสัญญาณเตือนภัย แต่เรารู้อยู่แล้วว่าเรากำลังจะทำอะไร ขอบคุณที่เตือน
ขอบคุณจริงๆ /ปาดน้ำตา

ขอโทษ ไหทองคำเรคคอร์ดด้วย อุตสาห์สร้างหนังเดบิวท์ลำไยมา แต่เราเข้าไม่ถึงจริงๆ สงสัยจะไม่อินดี้พอ
อิ้นดี้กับห่วยทำไมใกล้กันจัง

ไม่อยากจะโทษลำไยนะ เพราะลำไยในหนังอีกเรื่อง (ฮักแพง) สวยกว่า เล่นเป็นธรรมชาติกว่าอีก


ปล.นี่ไม่ได้มุก April Fool's Day นะจ้ะ นี่พูดเรื่องจริง
แถมตัวอย่างให้ละกัน เผื่อใครคิดจะไปชมกัน ว่ะฮ่า