เรามีแฟนค่ะ ซึ่งแฟนคนนี้ก่อนจะคบกันเราแอบชอบเขาอยู่หลายเดือนจนได้คุยกัน ช่วงที่คุยกันเรารู้สึกดีมากๆ แบบไม่อยากจะเชื่อเลยว่าจะได้คุยกับผู้ชายคนนี้ โลกกลายเป็นสีชมพูเลยค่ะ ทุกอย่างดีไปหมด ยิ้มตลอดเวลา พอคุยกันได้ไม่นานเขาก็ขอเราเป็นแฟน คบกันแรกๆก็ดีค่ะ ดีหมดเลย เขาเป็นคนนิสัยดี ให้เกียรติเรา อยากได้อะไรก็ซื้อให้     
         แฟนเราเขาเลิกเรียนดึกค่ะเขาก็จะขอให้เรารอเขาเลิกเรียนและกลับบ้านด้วยกัน เราก็โอเค ทำแบบนี้อยู่ทุกวัน เราไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่หรอกค่ะแต่ก็ไม่พูดอะไร เพราะเราคิดว่าเราอยากให้เขามีความสุข เวลาแชทคุยกันเขาก็พยายามจะคุยกับเราทั้งวันเลย แบบ ทำอะไรๆก็ต้องบอกเขานะต้องรายงานทุกอย่าง แต่บางทีเรายุ่งๆอยู่เพราะเรามีงานต้องทำรีบๆอยู่ไรงี้ก็ลืมตอบแชทเขาบ้างเป็นอันต้องงอนเราตลอด เช้ามาถ้าใครตื่นก่อนต้องเป็นฝ่ายแชทไปหาแต่บางทีเรารีบไปทำงานงี้ก็ไม่ได้ทักเขาไป เขาก็โกรธก็งอนเราอีก เราเลยลองมาพูดตรงๆกับเขาดูว่า เราไม่ต้องคุยแชทกันตลอดเวลาได้ไหม คือเราไม่ว่างจริงๆ เขาก็โอเคแต่ขอให้ก่อนนอนต้องโทรหากันทุกคืนและโทรศัพท์คุยกันทิ้งไว้ยันเช้าเขาบอกเราว่ามันทำให้เราเหมือนอยู่ใกล้ๆกัน เราก็ยอมทำๆไปค่ะ เพราะเราทำให้เขาได้แค่นี้จริงๆ เวลาไปเที่ยวกันมันจำเป็นที่จะต้องเดินจับมือกันตลอด ห้ามปล่อยเด็ดขาดไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ก็แล้วแต่ เล่นโทรศัพท์ กินขนม ปิดฝาขวดน้ำ? เราปิดฝาขวดน้ำด้วยมือข้างเดียวไม่ได้นะ😥 แต่ก็ห้ามปล่อย ถ้าเราปล่อยก็โกรธเราอีก เราเลยบอกเขาไปว่าจำเป็นต้องทำมากขนาดนี้มั้ย นางก็ปล่อยมือเราแล้วร้องไห้เลยจ้างอนยาวค่ะ แต่เวลาไปกินข้าวด้วยกันเราจะเป็นฝ่ายเลี้ยงเขานะ หรือไม่ก็จ่ายใครจ่ายมันเพราะเราทำงานแล้วแต่เขายังเรียนอยู่ เราไม่มีปัญหาอะไรเรื่องนี้ค่ะ  มันมีหลายเรื่องที่เรารู้สึกอึดอัดค่ะ เขาก็ชอบมาบ่นกับเราว่าเราไม่ยอมพูดกับเขาตรงถ้าไม่ชอบอะไรในตัวเขาเขาบอกว่าเราไม่ยอมเปิดใจให้เขา แต่พอเราพูด เขาก็จะร้องไห้ทุกที ร้องไห้ไม่หยุด ละเราก็ต้องเป็นคนโอ๋เป็นคนปลอบ แต่เขาก็ยังคงทำแต่นิสัยเดิม เราเลยรู้สึกว่าเวลาเขาทำอะไรที่เราไม่โอเคค่ะ เราไม่กล้าบอกเขาแล้ว เพราะเราไม่อยากทำให้เขาร้องไห้และทำร้ายจิตใจเขา แต่เขาก็ยังทำอะไรๆแบบเดิม
         จนทุกวันนี้มันทำให้เราแทบจะไม่รู้สึกอะไรกับเขาแล้ว เหมือนความรักมันลดลงเรื่อยๆอ่ะค่ะ แต่ถ้าถามว่าเลิกได้มั้ย ก็พูดยากค่ะเพราะมันคงเป็นความผูกพันธ์ แต่เราอึดอัดจริงๆค่ะ เราไม่รู้ว่าที่บอกมาทั้งหมดนี้มันงี่เง่าไปหรือเปล่าถ้าอยากจะเลิก เราเล่าให้ใครฟังไม่ได้เลยค่ะเพราะคนรอบข้างเราก็มีแต่เพื่อนๆเขา จนเราท้อแล้วเราเหนื่อยแล้ว เราไม่รู้ว่าเราควรบอกเขายังไงดี