แต่งงานกับแฟนต่างชาติมา 13 ปี ลูกหนึ่งคน เราแยกกันอยู่คนนอนคนละห้องประมาณ 4 ปี ด้วยเหตุผลเขาบอกเราอ้วน ไม่มีเสนห์เหมือนเดิม ไม่ทำให้เขามีอารมณ์ เราก็เฉยๆ ไม่ค่อยต้องการเท่าไหร่ บางทีเขาก็ไปนอนกับผู้หญิงข้างนอก เราจับได้ เขากินยา ตัวช่วยให้แข็งตัว เขาอายุ 61 ปีค่ะ เรา 45 แล้ว เข้าใจว่าเขาต้องการ แต่เขาคงหมดเรื่องอย่างว่า เลยใช้ตัวช่วย เราก็คิดว่า เออ ปล่อยเขาไปเถอะ พอนานเข้ามันรู้สึกอึดอัด คือเห็นเราเป็นแค่คนที่คอยทำงานบ้าน นึกอยากจะว่าอะไรก็ว่าให้ ต้องแบขอเงินเข้าใช้ เราก็มีร้านเกี่ยวกับความงามของเรา แต่ช่วงนี้เงียบ มันไม่พอใช้ก็ต้องขอเขา ..
                       ตอนนี้อยากหย่า เขาไม่หย่า เขาคงคิดว่า หย่าแล้วคงไม่ได้เจอลูก และคงไม่ได้อยู่บ้านที่มีชื่อเป็นเรา
ถ้าเราหย่าก็ต้องจ่ายเงินเดือนให้เราค่าเลี้ยงลูก หรือเราจะรอจนเราเก็บเงินได้แล้วค่อยเดินเรื่องหย่า ถึงไม่ลำบาก (ตอนนี้เราต่างคนไม่มีใจให้กันแล้ว คืออยู่ด้วยเพราะลูก ค่ะ )  หรือ เราจะเปลี่ยนแปลงตัวเองหันมาดูแลตัวเอง ไม่ต้องสนใจซึ่งกันและกัน ต่างคนต่างอยู่ เขาให้เงินก็ทำตามปกติ แต่เราบอกเขาแล้ว เราขอมีรักกับคนที่เขารักเราในที่เป็นเรา  แต่ต่างคนต่างอยู่เพื่อลูก เราก็เปลี่ยนแปลงตัวเองแต่ไม่ต้องสนใจเขา เขาอยากมีใครก็มีได้ ..เราก็มี แต่ไม่ให้ลูกเห็นแค่นั้น ตอนนี้มันจะเบลอๆ ค่ะ คิดอะไรวกวน เขียนวนไปวนมา สับสน