คือตั้งแต่ปีที่แล้ว เราพึ่งเข้ามารร.นี้ แระก็มีผช.บอกให้เพื่อนเรามาติดต่อเราให้หน่อย เราก็ไม่ได้อะไรละเขาก็แอดเฟสเรามาทักมาคุยเราก็ไม่ได้สนใจอะไรบ้างอารมณ์อยากตอบก็ตอบบ้างอารมณ์ไม่อยากตอบก็ไม่ตอบ แระวันนึงเราได้มีแฟนแต่เขาก็ยังทักเรามาเรื่อยๆเหมือนเดิม เขาบอกจะรอ เราก้อบอกให้เขาไม่ต้องรอเพราะเราคิดว่าคบกับใครก็คิดว่าต้องเปนคนสุดท้ายตลอด และเขาคนนั้นก้อยืนยันว่าจะรอเหมือนเดิมแระตลอดเวลา1ปีนั้นไม่ว่าเราจะคบจะคุยกับใครแต่เราก้อยังคุยกับเขาคนนั้นอยู่ตลอด แระมีครั้งนึงที่เราลองคบดูเพราะเขารอเรามาตลอด แต่มันก้อไม่ใช่เลยเลิกลากันไป พอผ่านมาสักพักเขาก็ทักมาหาเราใหม่กลับมาทำแบบเดิมแระเราก็เลยลองให้โอกาสเขาอีกรอบเพื่อมันจะใช่ ตอนนั้นความรุ้สึกเราก้อรุ้สึกเริ่มรักเขา เพราะตั้งแต่ที่ผ่านมาเราไม่เคยรุ้สึกไม่เคยเห็นเขาคนนี้ยุในสายตาเลย แต่รอบนี้เราเริ่มรุ้สึกแระทุกอย่างเรากับเขากำลังเป็นไปได้ดี เราก็คบกันมา2สัปดาห์และเขาก็ได้ไปแข่งบอลที่อื่นช่วงนั้นเลยไม่ได้เจอกันเลย แระอยู่ๆเขาก็เริ่มเปลี่ยนไป และเราก็ไม่กล้าบอกเลิกเพราะกลัวจะเป็นเราที่อยู่ไม่ได้เอง จนเขาบอกเลิกเรา แระรอบนี้เราก็คิดแรวจะไม่กลับไปอะไรกับคนนี้อีก แระเราก็ไม่ได้อะไรกันมา2-3เดือนจนเราไปมีคนใหม่คนใหม่ที่เราคบนี่ดีทุกอย่างเขาเสมอต้นเสมอปลายไม่เปลี่ยนเลย แระเราก็คบได้4เดือนแระเขาคนนั้นก็เริ่มห่วงเราคิดถึงเพ้อถึงเราทำทุกอย่างให้เรารู้ว่าเขาคิดถึงยังรอเหมือนตอนนั้นที่เคยรอเราเหมือนเดิม และเขาก็ได้ทักมาบอกว่าจะรอเรานะเราก็บอกไม่ต้องรอเหมือนทุกครั้งแต่เขาก้อบอกจะรอและพอถัดมา2วันเขาได้ไปตั้งสถานะกับคนอื่นเราก็เสียความรู้สึกลึกๆบ้างเพราะตอนแรกเขาบอกจะรอและอยู่ไปมีคนอื่นแต่คบได้สักพักก็เลิก เราก็แอบอยู่ห่างๆตลอดเวลาที่เขาคบกับอีกคน แต่ช่วงที่เราคบกับคนใหม่เราก็ไม่ค่อยเห็นเขาคนนั้นที่รร.เลยคงเพราะช่วงนั้นเขาติดซ้อมแข่ง และจนเขากลับมาเรียนเหมือนเดิม ตอนนั้นเราคบกับคนใหม่ได้6เดือนแล้ว เขาก็กลับมาเพ้อในเฟสลงสตอรี่จนเราก็เริ่มรู้สึกคิดถึง และเราก็ไปคุยไปอะไรกับเขาคนนั้น แต่แฟนเราก็ไม่ได้อะไรเพราะเราบอกเราไม่ได้คิดอะไรแต่ลึกๆแฟนเราก็คงไม่ชอบแต่เราก็รู้แต่เราก็ยังทำ เราก็ไม่เข้าใจตัวเองตอนนั้น จนเราเริ่มรู้สึกเริ่มคิดถึงเขาคนนั้นมากขึ้นเรื่อยๆจนแฟนเราบอกเราว่าตั้งแต่ที่เขาคนนั้นกลับมาเรียนหลังที่แข่งเสร็จ เราก็เปลี่ยนไปเยอะ เราก็เลยเลือกที่จะไม่ไปอะไรกับเขาคนนั้นเพราะเราเลือกคนใหม่และเขาคนนั้รก็ยังตื้อเราทักเรามาแต่เราก็ไม่ได้ตอบไรเราก็บล็อคไปเพราะกลัวแฟนจะเสียใจ และจนวันนนึงเรานั่งกับแฟนที่ใต้ตึกเขาเดินมาเห็นเขาก็ได้ทักมาบอกในไอจีว่าจะไม่รอแล้ว เราก็ไม่ได้อะไรเพราะเราก็บอกแล้วไม่ต้องรอ สักพักผ่านไปไม่กี่วันเขาก็ทักมาบอกจะรอเหมือนเดิมอีก เราก้อไม่ได้อะไรก็คุยบ้างแต่ไม่ได่ตอบเยอะเหมือนเดิม ละจนวันนึงเพื่อนเรามีแฟนเปนเพื่อนกับเขาคนนั้น เพื่อนเราก็ชวนเราไปดูหนังเราก็ไปและเพื่อนก็ได้ชวนแฟนเพื่อนมาแระเขาคนนั้นก็ตามมากับแฟนเพื่อนเรา ละนั้นล้ะคะเราก็นั่งดูหนังกันในโรงใกล้ๆกันเปนคู่เลยเราก็ไม่รู้ต้องทำไงเราพยายามเลี่ยงแล้วเพราะเราก็มีแฟนยุแล้ว จนกลับมาเราก็มาเล่าให้แฟนฟังมาขอโทดแฟนจนผ่านมาสักพักเหมือนเรากับแฟนก้อเริ่มแย่ลง อาจเปนเพราะเราค่อยๆเริ้มไม่รู้สึกอะไรกับแฟนแล้ว แต่เราก็พยายามไม่เลิกเพราะเขาดีกับเรามากจริงๆ แระจนถึงวันเกิดเราเราเคยบอกไปแรวว่าเราเกิดวันไหน แระพอถึงวันเกิดเราแฟนคนนี้เขากลับจำไม่ได้ก่อนที่จะถึงวันเกิด2วัน แฟนไม่ถามหรือไม่พุดอะไรเรยเราก็คิดในใจคงจะเซอไพร์ เอ้อและตั้งแต่กลับมาจากดูหนังเราก็ไม่ยุ่งไม่อะไรกับเขาคนนั้นเลย และพออีก2วันจะถึงวันเกิดเราเขาคนนั้นได้ทักมาพูดเรื่องวันเกิดเราก็ดีใจนะคะพอตอนนั้นมันรู้สึกว่าไม่มีใครจำได้เลยไม่มีใครพุดถึงเลย จนพอถึงวันเกิดเราจิงๆ แฟนคนนี้จำไม่ได้เราเลยทะเลาะกันหนักเราเลยขอเลิกเพราะมันเปนวันเดียวของปี ถึงเขาจะมองเป็นเรื่องเล็กๆแต่สำหรับเรามันไม่ใช่ และผ่านมาสักพักเราก็ได้กลับไปคุยกับเขาคนนั้นใหม่ และรอบนี้ดีมากเขาปลอบเราทุกอย่างเขาเข้าใจเราหมดทุกอย่างเขายอมทุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุข เขายุข้างๆเราตลอด จนเราตัดสินใจกะจะให้โอกาสเขาอีกรอบ ละพอเรากลับมาคบกันก็ดีไปหมดทุกเรื่องเลยคะไม่ทะเลาะไม่อะไรกันเลย จนผ่านมาสักพักเดือนกว่าก็มาแนวเดิมค่ะเราเริ่มรักเขามากขึ้นแต่เขาเริ่มรักน้อยลงเขาเริ่มเปลี่ยนไปเหมือนเดิม จากเมื่อก่อนคอยใส่ใจเราตอนนี้ไม่อะไรเรย เมื่อก่อนฟังเราตลอดเด่วนี้ไม่ฟังเลย จนถึงวันนึงเขาไปเล่นเกมกับเพื่อนดึกๆเราก็โทรตามโทรหาเขาก็ด่าเราแต่เราก็รอเขามารออะไรแต่เขาก็ด่าเรานู้นนี่นั้นเราก็ได้แต่ขอโทดทั้งๆที่ไม่ผิด จนเราไม่ไหวเลยบอกเลิกเปลี่ยนสีแชทเปลี่ยนอะไรหมด และเราก็นอน เพราะเราคิดว่าสักพักเขาคงคิดได้แต่กลับไม่ใช่พอเราตื่นมา เขาโพสไลค์ทักโพสโสด เราก็งงทำไมทำแบบนี้เราก็ทักไปขอโทดเขาอีกที่บอกเลิกไปอ้อนวอนขอร้องให้เขากลับมาแต่ก็นั้นละค่ะไมมีประโยชน์อะไรเลยเราทำตัวไร้ค่ามากจิงๆ จนเราคิดว่าเราไม่ควรมาทำอะไรขนาดนี้เรานอนร้องไห้เสียใจแต่เขากำลังมีความสุขกับคนคุยใหม่ จนเราเริ้มทำแบบเขาบ้างโพสนุ้นนี่มีคนทักมาเราก็ตอบคุยทุกคนจนผ่านไปได้วันสองวันเขาก็กลับมาคิดถึงเราแระเราก็ไก้กลับมาหากันใหม่ และก็ทะเลาะกันเลิกกันแระเลิกกันได้2-3วันก้อกลับมาคถ.และก้อได้กลับมาหากันอีกเปนแบบนี่อยู่4-5รอบเลิกคบๆๆ จนเหมือนรู้แล้วว่าพยายามยังไงก็คบไม่ใช่ แต่เขาก็คอยดูสตอรี่เราตลอดเราก็ยังคิดถึงเขาเพ้อถึงเขาตลอด แต่ก็ไม่ได้กลับมาหากันแล้ว เหมือนมีแต่เราที่คิดถึงเพราะรอบนี้เขาไม่เพ้อไม่อะไรเลย เหมือนรอบนี้เป็นเราที่แพ้เขาคงสะใจที่เห็นเราเสียใจ เราก็ไม่เข้าใจทำไมเรากับเขาต้องมาเปนอะไรแบบนี้ด้วยกันตลอด เราก็คิดนะถ้าคนมันใช่ยังไงเดะก็ได้กลัยมาเจอกันใหม่ จนตอนนี้เริ่มสับสนแล้วว่า คนที่ใช่ หรือเจ้ากรรมนายเวรมาในรูปแบบแม้ง