จำได้แม่นเลยตอนป.2 อายุ 7-8 ขวบ วันนั้นต้องใส่ชุดพละไปโรงเรียน เป็นวันแรกของป.2 ที่ใส่พละ ซึ่งปกติโรงเรียนนี้เด็กผู้ชายจะใส่ถุงเท้าสีตามวันธรรมดา แต่ที่บ้านถุงเท้าหมด พ่อผมเลยบอกให้ใส่สีขาวไป เพราะมันเข้ากับชุดพละ
แต่ผมอายเพราะมีแต่ผู้หญิงที่ใส่สีขาว แต่พ่อดุเลยต้องใส่ไป


พอไปถึงโรงเรียนเข้าห้อง ต้องถอดรองเท้าก่อน ก็อายเตรียมไว้เลย ถอดรองเท้าเงียบๆแล้วเอากระเป๋าไปวาง แล้วไปถูพื้นในมุมห้องเงียบๆ เพราะวันนั้นเป็นเวร

นั่งถูพื้นไปซักพักเพื่อนที่อยู่ข้างหลังก็ตะโกนว่า "55555 มาดูกระเทยใส่ถุงเท้าขาวมาโรงเรียน" ผมหันหลังไป เป็นเพื่อนตัวใหญ่ท้วม แต่ไม่เชิงอันธพาลนะ แต่คือผมมันเด็กเรียบร้อยไม่กล้าสู้คน ก็คือกลัวไปหมด

ตอนนั้นเพื่อนยังมาโรงเรียนไม่เยอะเพราะเช้าอยู่ เลยไม่ค่อยมีคนสนใจ แต่ไออ้วนก็สนใจถุงเท้าผมเหลือเกิน มันนั่งลงกับพื้นแล้วถามผมว่า เอ็งเป็นกระเทยเหรอ ทำไมใส่ของผู้หญิงมา ผมก็ตอบว่า ไม่ใช่ อันนี้ถุงเท้าพ่อเรา สีอื่นหมดแล้วเลยใส่สีขาวมา วันนี้ชุดพละ พรุ่งนี้เราจะใส่เหมือนเดิม

ไออ้วนทำหน้าเหมือนว่าผมแก้ตัวไม่ผ่าน แล้วอยู่ดีๆมันก็จับข้อเท้าผม2ข้าง กางขาออก ลากผมเข้าไปใกลๆตัวมัน แล้วมันก็เอาเท้าข้างนึงมายันๆๆๆตรงเป้าผม (นี่แหละที่ผมอยากรู้ว่าคืออะไร)
ผมทำตัวไม่ถูกเลยครับ ไม่เคยเห็นท่านี้มาก่อน เจอครั้งแรกก็เป็นตัวเองที่โดน
แล้วซักพักไออ้วนก็บอกว่า เนี่ย เอ็งรู้มั้ยว่าจุดเด่นของผู้ชายก็คือจู๋ บางคนเกิดมาเหมือนผู้ชายแต่ไม่มีจู๋ก็ต้องแปลงเพศไปเป็นกระเทย
สรุปก็คือไออ้วนจะเล่นท่านี้กับผม เพื่อพิสูจน์เพศผม ถ้ามันหาเจอแสดงว่าผมเป็นชายแท้ แต่ถ้าหาไม่เจอมันจะไปล้อให้เพื่อนฟังว่าผมเป็นกระเทย

ผมนี่กลัวมาก ไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้มาก่อน แต่ไออ้วนก็ยันหาไปเรื่อยๆ สุดท้ายผมก็กลัวโดนล้อเลยยอมให้มันหา

ผ่านไปพักใหญ่ๆ เน้นนะครับว่าพักใหญ่ๆ มันก็ยังหาอยู่ จนเพื่อนเริ่มทยอยมาเยอะ เพื่อนผู้หญิงมาดูก็บอกว่า อี๋ๆๆ ทำอะไรกัน แต่ก็ไม่ได้สนใจมาก ผมนี่อายไออ้วนจนไม่กล้ามองหน้า ถ้าหนีตอนนี้ไม่คุ้มแน่นอน ไหนจะโดนค้นของลับฟรีๆ ไหนจะต้องโดนล้อว่าเป็นกระเทยอีก เลยให้มันหาต่อไป มันจับกางขาก็ว่าตามไม่มีขัดตามประสาเด็กเรียบร้อย

แล้วเสียงสวรรค์ก็ประทาน ไออ้วนบอก "นี่ไง เจอแล้ว นี่ไงๆๆๆ(พร้อมกับยันเป็นจังหวะกับเสียงพูด) โห มีจริงๆด้วยว่ะ"
ผมคิดในใจว่า เห็นมั้ยเราบอกแล้ว เราเป็นผู้ชาย มีเหมือนพวกนายนั่นแหละ จบด้วยไออ้วนขอโทษที่สงสัย แล้วแยกย้าย ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

.
.
.
.

แต่กลายเป็นว่าไออ้วนเงียบ แต่เท้ามันยังยันต่อไป ผมก็งงครับ เฮ้ย เจอแล้วไม่ใช่เหรอ ทำไมทำต่อ
พอผมเงยหน้าขึ้นเท่านั้นแหละ โอ้โห หน้ามันเพลินชิพหาย!!
แล้วผมก็ฉลาดขึ้นมาได้ เฮ้ย มันไม่ได้อยากหาตั้งแต่แรก มันแค่หลอกเล่นจู๋ผมมมม!!
โอ๊ย พลาดท่าไออ้วน ไม่น่าล่ะทำไมพึ่งมาเจอ ทั้งๆที่ช้างน้อยผมหาอุ้งเท้าไออ้วนเจอตั้งแต่วินาทีแรกแล้ว ที่แท้มันก็หลอกผมครับ

ไออ้วนไม่หยุดง่ายๆ เล่นสมบัติล้ำค่าผมต่ออย่างเมามันส์ ผมทั้งอายทั้งเสียว ไม่รู้จะทำยังไง ไม่เคยป้องกันตัวเองจากเพื่อนแกล้งมาก่อน
แต่เพื่อนเริ่มทยอยมาโรงเรียน ผมคงต้องหนี และเป็นครั้งแรกที่ผมรวบรวมความกล้าได้
ผมเอามือไปจับข้อมือของไออ้วนแล้วบอกว่า พอแล้วนะ หาเจอแล้ว
ไออ้วนอึ้งเล็กน้อยเพราะไม่นึกว่าผมจะกล้า แต่ก็ยิ้มๆแล้วบอกเออๆ แล้วปล่อยผมไป

ผมลุกขึ้นจะไปนั่งที่ รู้สึกได้เลยว่าตัวเบากว่าเดิม และรู้สึกว่าเข่าอ่อน

พอถึงเวลาเข้าแถว ไออ้วนก็มาต่อหลังผม ตอนมันแตะไหล่จัดแถวนี่ผมขนลุกเลย ทั้งอายทั้งกลัว
แต่ก็ไม่ได้โดนแกล้งอะไรอีกเลย คุยกันปกติ แบ่งของกิน แต่ในใจผมแล้วเขินไออ้วนมาตลอด

ตอนนี้ผ่านมา 8 ปีแล้ว ผ่านโรงเรียนเดิมยังขนลุก แล้วภาพเรื่องนี้ก็ชอบผุดขึ้นมา แต่ไม่ได้เจอไออ้วนอีกเลยหลังจากจบประถม แต่ความรู้สึกมันยังหลอนอยู่ คิดได้ไงไปนั่งให้เขากางขาเปิดบริสุทธิ์เบื้องต้นตั้งนาน โดยไม่ขัดขืนเลย