เรามีแฟนอายุน้อยกว่าปีนึง ต้องบอกก่อนว่าเราเป็นคนที่อ่อนไหวกับเรื่องเล็กน้อยง่ายมาก แต่แฟนเป็นคนที่ไม่ได้คิดอะไร พอแบบเราพูดจริงจังก็พูดเล่นตลอด คบกันมาจะปีนึงแหละ ไม่มีของอะไรให้เลยเมื่อแต่ชิ้นเดียว วันวาเลนไทน์อย่าหวัง ของขวัญวันครบรอบหรอเลิกคิดได้เลย วันเกิดไม่มีแม้แต่เงา บางทีมันอาจจะเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ แต่สำหรับผู้หญิงอะมันก็ต้องมีหวังปะ ต่อให้ซื้อกุหลาบดอกเดียวก็ยิ้มทั้งวันแหละ วันครบรอบเราก็ต้องเป็นคนโพสเฟสก่อนอย่าหวังว่ามันจะโพสก่อน จบไปเรื่องนึง
มีต่อ เรื่องที่2 เราเป็นผู้หญิงสายปาร์ตี้ สายเมาอะ แต่แฟนอะชอบอยู่บ้าน สาย-ข้าว สายกีฬา พอตอนคบแรกๆก็ให้ไป แต่ต้องบอกว่าไปที่ไหน กี่คน ชื่อไรบ้าง กลับกี่โมงแค่นั้นจบ แต่ตอนนี้ไม่ใช่ พอขอไปกินเหล้าเอาล้ะเริ่มเสียงเปลี่ยนหน้าเปลี่ยน แล้วพูดว่ากินที่บ้านได้มั้ย เอาว้ะบ้านก็บ้าน เพื่อนก็มาล้ะ แต่แฟนไม่จบจ้ะ คือกินเหล้าไปต้องคอลคุยกับแฟนด้วย คือแบบถ้างั้นกินคนเดียวที่บ้านก็ได้ป้ะ เข้าใจว่าแบบเพื่อนมาอะแล้วเราจับแต่โทศัพอะ โครตไม่หนุกเลย
ปล.บางครั้งเราอยากให้เป็นเหมือนตอนที่คบกันแรกๆ
ปล.เป็นกระทู้ระบาย ไม่อยากบอกแฟนกลัวแฟนเสียใจ
ปล.กอดแน่นไปก็ทำให้อึดอัด