ถ้ามีความจำเป็นช่วงสั้นๆ
ให้ทำกับว่าที่เจ้าหนี้ อย่างชัดเจน ดังนี้

๑. บอกเขาว่า จะคืนเขาเมื่อไหร่ พร้อมหลักฐานว่าเราจะเอาเงินจากไหนมาให้เขา
อย่าพูดลอยๆว่าอาจจะมีรายได้ทางนั้น หรือ เผื่อจะมีรายได้ทางนี้
และระยะเวลาที่จะคืนเขาได้นั้น ต้องแน่นอนนะคะ  ไม่อย่างนั้นจะกลายเป็นคนผิดคำพูด

๒. หาหลักประกันมาวางให้เขาเห็น
คืออาจไม่ใช่ของมีค่าที่จะเอาไปขายได้ (เพราะถ้ามีของแบบนั้น เลือกไปโรงรับจำนำงายกว่า)
มันคือการแสดงความบริสุทธิ์ใจ และ ความตั้งใจจริงที่จะใช้คืน

๓. ก่อนเอ่ยปากยืมบอกเขาว่าเรามีเรื่องจะขอความช่วยเหลือ  ...
โดยเผื่อทางถอยให้เขามีทางปฏิเสธได้อย่างไม่อึดอัดเกินไปด้วย  จะได้ไม่เสียมิตรภาพ

๔. ถ้าหากเขาปฏิเสธ อย่าลืมขอบคุณเขาที่เขาสละเวลามารับฟังปัญหา และขอโทษที่เอาเรื่องทุกข์ร้อนมากวนใจ
(หลายคนเปลี่ยนใจมาให้ยืมเพราะท่าทีแบบนี้)

๕. เมื่อเขาให้ยืมแล้ว ทำตัวเป็นลูกหนี้ที่ดี รักษาคำพูด ใช้คืนให้ครบ
หากเขาไม่เอาดอกเบี้ย วันหน้า ก็ซื้อขนมไปฝาก ไปเยี่ยมเขา
จะได้ไม่เข้าทำนอง ไม่ลำบากไม่เคยได้เห็นหน้า  เขาจะเมตตาคุณตลอดไป