เรื่องมีอยู่ว่าเรากับแฟนช่วงนี้ค่อนข้างไปกันคนละทาง ทั้งความคิด นิสัย และการกระทำค่ะ เราเป็นคนเวลาทะเลาะหรือผิดใจจะชอบเงียบแต่พอก่อนนอนก็ต้องโทรเครียเพราะอึดอัดมากจริงๆ เงียบในที่นี้ก็จะไม่ได้หายไปไหน จะบอกว่า เออสนใจก่อนมาคุย พอเค้ามาคุยแต่เหมือนใส่ใจกับอะไรสักอย่างอยู่เราเลยยิ่งไม่โอเค มันเป็นแบบนี้ทุกรอบค่ะ เราพยายามคุยกันแล้ว เราเป็นคนไม่ยอม เป็นคนใจร้อน จนตอนนี้ต้องใจเย็น ต้องยอม เราพูดเสมอว่า คุยได้ไหม เครัยได้ไหม เรารู้ค่ะว่ามันจู้จี้ แต่เรามักเป็นแบบนี้ เค้าของหนี ชอบทิ้งปัญหาให้เราแก้เอง ให้เราปรับความรู้สึกเอง มีช่วงนึงคู่เราแย่มาก แย่มากๆค่ะ เราถามเค้าว่ารักน้อยลงใช่ไหม กี่เปอร์บอกได้ไหม เค้าบอก40% มันเยอะมากกกกกก แต่เค้าบอกนิดเดียวเอง แต่พอเวลาต่อมาเค้าก็บอกเป็นเพราะอารมณ์ แต่เรากลับรู้สึกอย่างนั่นจริงๆ ต่อมาไม่นานเราไปทำธุระเลยไปแอบไปหาเค้าค่ะ พอเราเจอกันคือเค้าดีขึ้นมากกกกก คือเหมือนปกติไม่ค่อยห่างค่ะ แต่อันนี้ห่างนานเลย เราดีใจค่ะเค้าบอกเค้าเหมือนเดิม เราก็รู้สึกอย่างนั้น แต่เรากลับรู้สึกไม่เหมือนเดิมสะเอง ไม่ใช่รักน้อยลง หรืออะไรค่ะ แต่บางทีเราเหนื่อยที่คอยเครียหรือแก้ปัญหาค่ะ เราเคยปล้อยแล้ว แต่เค้าก็รแให้เราอารมณ์นิ่ง แต่เราไม่นิ่งอยู่แล้วค่ะ เราค่อยข้างอยากเครีย ไม่อยากรู้สึกแย่ แต่เค้าก็หาย ผิดสัญญา เรายอมรับว่าเรารักและยอมเค้ามากๆ จะเลิกเราก็ไม่อยากเริ่มต้นใหม่ หรือไม่เราก็ไม่รู้จะทำใจได้ไหม แต่ถ้าอยู่เราก็ไม่รู้ว่าความรักของคู่เราจะดีขึ้นบ้างรึเปล่า หรือเราจะต้องท้อแบบนี้ไปเรื่อยๆ วันนี้เป็นอีกวันที่เราทะเลาะกันทางโทรศัพท์ เราอยาดเครียค่ะ แต่เค้าหลับไปแล้วเราโทรไปอะไรไปก็เงียบ คงสลบแล้ว5555  ตอนนี้เราสับสนมาก เราควรทำยังไงดีคะ