เกิดอยากเขียนนิยายซักเรื่อง แต่จะใช้โคลงสี่สุภาพ บรรยายสิ่งต่าง ๆ หรือแสดงบทสนทนาตัวละครโดยใช้ศัพท์ปัจจุบันไม่มีไวพจน์ (อาจมีบ้าง) แต่ส่วนใหญ่เป็นคำในชีวิตประจำวัน ซึ่งก็แต่งตามฉันทรลักษณ์ทุกอย่าง จนไปเจอข้อมูลต่างบอกว่า คำสร้อยนิยมใช้คำพวกนี้ ๆ ๆ ผมก็สงสัยว่าเราจะใคำสร้อยตามแบบของเรามิได้หรือครับ
คำถาม
1.สามารถแต่ตามที่เราอยากไ้หรือไม่ (ถูกต้องตามฉันทรลักษณ์)
2.คำสร้อยต้องใช้พวก พ่อ แม่ พี่ แฮแล อะไรพวกนี้อย่างเดียวหรือครับ
3.คำสามารถเกินมาเป็น 5 รือ 6 ได้ไหมครับ

อันสมองปริร้าว แตกหัก (พักเถอะ)
เพราะว่ามันยากนัก อ่อนล้า
ฝึกจนเหนื่อย(ส)หมองนัก หักดิบ
ถึงท่อนนี้โอ้ป้า ช่วยด้วยเจียนตาย
(ก็ได้เท่านี้ะครับ ฮ่า ๆ)