เท่าที่เราสังเกต หนังแนวรักโรแมนติกของฮอลลิวู้ดหรือแนวไหนก็ตามที่มีพระนางรักกัน เนื้อเรื่องจะโฟกัสไปที่พระนางค่อยๆช่วยกันแก้คอนฟลิคของเรื่องแล้วก็เริ่มรู้สึกดีต่อกันเรื่อยๆ เนื้อเรื่องจะไม่ค่อยมีดราม่าความรู้สึกที่ซับซ้อนของตัวละครมากมาย แต่ดราม่าจะมาจากปัจจัยภายนอกมากกว่า ต่างฝ่ายจะสื่อความรู้สึกตรงๆเลยว่าชอบหรือสนใจ ไม่ใช่แค่พระนางนะ พูดโดยรวมๆของสังคมฝรั่ง เวลาชายสนใจหญิง มองหน้าปุ๊บก็คือชอบ จีบไม่จีบค่อยว่ากัน จะไม่มีมาซึนเดเระ ไปแกล้งเขา ชอบแต่ทำตัวให้เขาเกลียดงี้

ผิดกับละครไทยหรือเกาหลี บทแบบนี้คือเกลื่อนมากกก จะไม่ค่อยชอบกันในตอนแรก ดูบางฉากแล้วมองออกชัดเจนเลยว่า ผู้หญิงสวยๆที่พระเอกมีท่าทีชอบในตอนแรกและส่งสายตากันไปมาเนี่ยนกแน่นอน ไม่ใช่นางเอกหรอก ไอผญที่ชอบจิกกัด ต่อปากต่อคำ ปรปักษ์กับพระเอกเนี่ย กินเรียยบ (นึกถึงละครรอยมาร) ละครมักจะขายคาแรคเตอร์แนว เกลียดๆ หมั่นไส้ อิตานี่ขี้เก๊กจัง อีตาบ้าชั้นเกลียดแก ปากบอกไม่ชอบแต่ก็ไปยุ่งกับชีวิตเขาจังเลย ด่าจิกกัดแกล้งกันไปมาแล้วค่อยมารักกันเงี้ย ทำไมเราไม่เคยเห็นในหนังฝรั่งเลยหว่า หรือจริงๆมันมีแต่เราไม่เคยดูเอง

เท่าที่เข้าใจคือ เพราะวัฒนธรรมสังคมฝรั่งเขาตรงๆกันหรือเปล่า เกี่ยวมั้ย 555 คือตรงๆต่อความรู้สึก ชอบคือชอบ ไม่ชอบก็คือไม่ยุ่ง ไม่มีมาหมั่นไส้ ด่าไปมาแล้วมารักกัน

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ส่วนตัวเราชอบแบบตะวันตกมากกว่า ดูไม่เยอะซับซ้อนมากมาย