สวัสดีค่ะ เราอายุ28 สามีอายุ29 แต่งงานมาได้ 1 ปีแล้วค่ะ ตลอดเวลาที่แต่งงานกันก็ทำการบ้านบ้างแต่ไม่บ่อยค่ะ แล้วก็หยุดกินยาคุมได้ประมาน10 เดือนแล้วค่ะ
จนเมื่อวันที่12 ที่ผ่านมาเรามีอาการปวดท้องน้อยมากๆๆ เลยไปหาหมอที่รพ. ตอนนั้นไม่คิดเลยค่ะว่าตัวเองจะท้อง คิดไปต่างๆนาๆว่าอาจจะมีเนื้องอก
เพราะเรากับสามีไม่ค่อยได้ทำการบ้านกันบ่อยมากนักโดยไม่ได้คุมกำเนิดอะไร คือครั้งล่าสุดเมื่อประมาณเดือน ก.พ. น่าจะช่วงกลางเดือนครั้งเดียวเท่านั้น!! ทีนี้ผลตรวจออกมาว่าเราท้อง ตอนนั้นความรู้สึกมันบอกไม่ถูกเลยค่ะ เราร้องไห้ออกมาเองอัตโนมัติ คือ มันงง มันสับสนไปหมด จะว่าอยากมีก็ไม่เชิง เพราะปีนี้เรายังอยากเที่ยว เราจองตั๋วเครื่องบินไว้เยอะไปหมด อยากทำโน่นนี่ อยากเรียนเสริมเพิ่มเติม ยังไม่พร้อมเสียสละชีวิตส่วนตัว
คือเราตั้งใจไว้ปีหน้าเลยว่าพร้อมละ ที่จะท้องมีลูก แต่เราเองที่ชะล่าใจไม่ได้คุมกำเนิด มันเหมือนในละครมากเลยค่ะ ที่ครั้งเดียวแล้วติด หรือเค้าคงอยากมาเกิดแล้วจริงๆ T^T
ณ ตอนนี้ ท้องได้ประมาณ 4w แล้วค่ะ ยังไม่ได้ฝากครรภ์ แต่หมอให้โฟลิคมาทานแล้ว ซาวแล้วเจอถุงขนาดแค่0.5 เซน อีกสองอาทิตย์หมอนัดซาวอีกหมอย้ำว่าต้องเจอหัวใจแล้ว ก็ลุ้นต่อค่ะ

ทีนี้อยากทราบความเห็นของทุกคนค่ะ รู้สึกยังไงกันบ้างคะตอนที่ทราบว่าตัวเองตั้งครรภ์ แต่เราคิดว่าส่วนใหญ่คงดีใจมากแน่ๆหล่ะ

---  สำหรับความรู้สึกเรานะ เรายังไม่ได้ดีใจซะทีเดียว ออกแนววิตกกังวลยังไม่พร้อมมีลูก คิดมากจนบางทีจิตตกร้องไห้ T__T ยังเห็นแก่ตัวเองอยู่มาก    
อยากเที่ยว ยังไม่อยากมีห่วงตอนนี้ เราเลวมากใช่ไหมที่คิดแบบนี้
---   ส่วนสามี พอเค้ารู้ว่าเราท้อง เค้ากลับไม่เสียใจไม่วิตกกังวลอะไรเลย ออกแนวดีใจด้วยซ้ำ เค้าพร้อมที่จะมีลูกแล้ว ด้วยอายุด้วยอะไรต่างๆเค้าพร้อม
---   ส่วนครอบครัวเราคือแม่ค่ะ แม่ดีใจมากกกกกก ถึงมากที่สุด ที่เค้าจะได้มีหลานแล้ว เค้าบอกเสมอว่ากลัวตายก่อนเห็นหน้าหลาน เพราะพ่อเราเสียนานแล้วค่ะ เราฟังแล้วก็ร้องไห้เห็นใจแม่ แกคงอยากเลี้ยงหลานมาก

เราทราบค่ะว่าการท้องเป็นเรื่องดี แต่ทำไมเรายังคิดไม่ได้ก็ไม่รู้ ขอโทษนะคะถ้าทำให้ผู้ที่อ่านแล้วรู้สึกไม่ดี