เวลาพี่ป๋อรับงานแต่ละเรื่องจะลุ้นทุกครั้งว่าจะได้บทแบบไหน พี่ป๋อจะเล่นออกมายังไง แต่สิ่งนึงที่มั่นใจแบบไม่ต้องลุ้นคือพี่ป๋อตั้งใจและทุ่มเทกับงานทุกชิ้น
เรื่องเงินปากผีก็เช่นเดียวกัน เป็นบทบาทใหม่ๆที่พี่ป๋อไม่เคยเล่นมาก่อน รู้ว่ามันยาก แต่พี่ก็เต็มที่กับงานเหมือนเดิม
นั่งแต่งหน้าเอฟเฟควันละหลายชม. อยู่กับสโมคทั้งวันทั้งๆที่เป็นภูมิแพ้ (เป็นผีก็ต้องมากับควัน55555)
กลัวหนอนแต่ก็ต้องเอาหนอนมาไว้บนปากบนตัว กลัวความสูงก็ต้องขึ้นสลิง เล่นคนเดียวกับ greenscreen
พี่ก็ยังเป็นพี่ป๋อที่ละเอียดและเต็มที่กับทุกฉากทุกซีน ทั้งหมดทั้งมวลที่พี่ทำเพราะพี่เกียรติบท ให้เกียรติงานของตัวเอง และให้เกียรติคนดู

ปล. อยากฝากไว้ว่าในขณะที่นักแสดงให้เกียรติคนดูและให้เกียรติบทที่เขียนมาให้ คนเขียนบทก็ควรให้เกียรตินักแสดงและคนดูเหมือนกัน เพราะท้ายที่สุดแล้วบทก็ยังคงเป็นหัวใจสำคัญของละคร


เครดิตภาพ : kaiproducer , clubpoh