จะว่ายังไงดี ไม่รู้ว่าเป็นกระทู้แนวระบายหรือปรึกษาดี
เราเป็นครูอยู่ร.ร.รัฐบาลแห่งหนึ่ง
นักเรียนไม่เยอะ งานไม่หนักก็แฮปปี้ตามประสาค่ะ
แต่ขึ้นชื่อว่าร.ร.รัฐก็ตามสภาพค่ะ เค้าไม่หวังเนื้องานอะไรมาก ตั้งใจสอน ตั้งใจอยู่กับเด็กก็เท่านั้น
มันเหมือนเรื่อยๆ เงินเดือนก็เอื่อยๆ
ร.ร.ไกลจากกทม.ประมาณ4ชม.
สามีเราทำที่นั่น เพราะได้เงินดีกว่าเมื่อเทียบกับชม.งานแต่ก็ต้องเดินทางไปๆมาๆเพื่อรักษาความเป็นครอบครัว เหนื่อยพอตัว เราเอาลูกมาอยู่ด้วยนะที่ร.ร.
เพราะไม่อยากฝากใครหรืออยู่คนละจังหวัด
ย่ามาอยู่ด้วยเพื่อเลี้ยงให้ช่วงกลางวัน
สามีเราเป็นครูเหมือนกันแต่เป็นเอกชน
ตามสภาพร.ร.เอกชน(ที่นี่)คือหวังเนื้องานและโปรไฟล์ของครู ตอนแรกสามีขอจัดตาราง2วัน คือทำงานสองวันต่อสัปดาห์เงินเดือน 18 k
แต่ตอนหลังของ4วันต่อสัปดาห์เป็น 36k
เป็นงานสอนเพียวๆ เรากับสามีจบรั้วชมพูค่ะ
ผอ.ก็ยอม
ส่วนเราทำงาน5วันต่อสัปดาห์ เผลอๆมีแถมเสาร์อาทิตย์เงินเดือน 17k
ดีที่มีรายได้ทางงอื่นอีกเดือนละประมาณ 20k
เราตัดสินใจลาออกด้วยหลายๆเหตุผล
ที่บอก
คือไปอยู่ด้วยกันกับสามี(บ้านเช่า)
แบ่งคาบจากสามีคือทำงานคนละ2วันผลัดกันเลี้ยงลูก
เท่ากับมีรายได้จากการสอนรวมกัน36k
กับงานนอกอีกประมาณ20k+
ที่บ้านเราไม่ลำบาก แต่อยากให้เราทำราชการเพราะคิดว่ามั่นคงสบาย จะให้สามีเราลาออกจากเอกชนซึ่งจะให้เหลือรายได้จากเราทางเดียว เพราะงานอื่นๆที่ทำต้องอยู่ที่เดียสกับสามีเราเท่านั้น 17k กับสามชีวิต โอ้ววว
สามีก็บอกว่าอุตส่าเรียนมาก็ยาก เราสอนเลขค่ะ สามีได้ทั้งเลขและฟิสิกส์ ทำไมมาสตาร์ทเงินเท่านี้ อยู่ไปเรือยๆก็หมดไฟ น่าจะเอาเวลาที่เลลือจากการทำงาน2วันไปหาอย่างอื่นทำไปด้วย
ตอนนี้เราสนใจคอร์สของสิงคโปร์ค่ะ ถ้าพูดเชิงธุรกิจหน่อย เราสองคนพอจะขายโปรไฟล์ได้
โอเคงานไม่มั่นคง แต่สามีเราก็มีแพลนพัฒนาตนเอง ตอนนี้ก็มีโปรเจคอย่างอื่น  สามีเราจบทั้งโทตรีจากรั้วชมพูค่ะ อยู่ในเมืองก็มีช่องทางหาตังค์
ที่บ้านเราก็ไม่พอใจ น้องสาวนี่หาว่าเราเนรคุณพ่อแม่ที่ส่งให้เรียนแต่ไม่รับราชการ  เราไม่ได้ไม่ทำงานนะ
ทำแต่ไม่ใช่งานราชการ
คือที่บ้านเราเห็นมั่นคงและเบิกได้แต่เอาเข้าจริงก็ไแรพ.เอกชนค่ะ
เข้ามาบ่นเท่านี้ละค่ะ