ไซโคตํานานระทึกขวัญ PSYCHO
ฆาตกรรมหญิงสาว ใน Shower
เรื่องตื่นเต้นเขย่าขวัญของ  ALFRED HITCHCOCK   นําแสดงโดย เจเน็ท ลีห์ -  แอนโธนี่ เพอร์กินส์

พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช เสด็จทอดพระเนตรภาพยนตร์รอบปฐมทัศน์รอบการกุศล เรื่อง PSYCHO ณ.โรงภาพยนตร์พาราเม๊าเ มื่อวันวานตรงกับ เมื่อวันที่ 12 เมษายน ปีพ.ศ. 2504

ย้อนรอยตำนาน ไซโค Psycho หอภาพยนตร์ (องค์การมหาชน) นํากลับมาฉายใหม่ ที่สกาล่า ในทึ่งหนังโลกเมื่อปี 2559

วิวัย จิตต์แจ้ง ร่วมกับเวป พีเพิลซีน และหอภาพยนตร์ ขอย้อนรอยประวัติศาสตร์หนังดังทำเงินมาเล่าเรื่องไซโคของ อัลเฟรด ฮิทซ์ค็อค ผู้กํากับผู้สร้าง อัจฉริยะปรมาจารย์ ฝีมือเหนือชั้น ในตำนานหนังหวาดเสียวสยองขวัญขนลุก ภาพยนตร์ระทึกขวัญหวาดผวา เสียวน่าดู ผู้ชมเงียบสนิททั้งโรงหนัง ด้วยหัวใจเต้นระทึกที่ไม่สามารถขาดเดาเรื่องได้เลย ว่าจะออกมารูปไหน ตัวละคร มีเงื้อมงํา ดำมืด

ภาพที่ติดตาคนทั้งโลกต้องผวา ฆาตกรไอ้โม่งชุดดำใครก็ไม่รู้มาจากไหน? เข้ามาในห้องได้อย่างไร? มาจ้วงแทงผู้หญิงตัวเล็กๆ สาวสวยที่ไม่มีทางสู้ ด้วยมีดปลายแหลม กระจ้วงแทงถึง 8 ครั้งมีบาดแผล ฉะกัน เลือดแดงฉาน ขณะเปิดก๊อก ฝักบัวอาบน้ำในโรงแรมยามค่าคืน นี่คือปริศนา? เรื่องไซโค ภาพยนตร์ที่น่ากลัวที่สุด....ในประวัติศาสตร์ภาพยนตร์ บอกถึงคนโรคจิตที่ไม่ปกติ เรื่องนี้เป็นมาอย่างไร...? ใครคือผู้ร้ายตัวจริง.. แล้วมันเป็นใคร..?

มาติดตามกันได้เลยครับ

ภาพยนตร์เขย่าขวัญของฮิทซ์ค๊อค ที่โด่งดังที่คนรู้จักมากทั่วโลก คือ เรื่องPsychoปี 1960 เป็นนิยายของ โรเบริ์ท บล็อด เรื่องมีอยู่ว่า ผู้หญิงสาวสวยชื่อแมเรียน เครน แสดงโดย เจเน็ท ลีห์ เธอขโมยเงินบริษัทของเจ้านายไป

สี่หมื่นเหรียญ สหรัฐ แล้วหนีไป ด้วยหวังจะไปสร้างชีวิตใหม่กับแฟนหนุ่ม ที่ไม่รู้เห็นกับการขโมยเงินในครั้งนี้ ระหว่างที่เธอขับรถไปจนคำเริ่มมืดและมีฝน เธอจอดรถแวะพักโรงแรมเล็กๆ เป็นโมเต็ล มืดๆอยู่ริมไฮเวย์ร้าง ที่ไม่ค่อยมีรถผ่าน หญิงสาวไปเช็กอินเปิดห้อง พบกับผู้จัดการโรงแรมรูปหล่อดูซื่อๆ ท่าทางขี้อายพูดจาดีดูเป็นมิตร น่าเชื่อถือได้บอกว่า เป็นเจ้าของมี ชื่อว่า นอร์แมน เบทส์ แสดงโดย (แอนโธนี่ เพอร์กินส์ )

มันเกิดอะไรขึ้น ในกลางดึกดื่น คืนนั้นเธอถูกฆ่าโดยฆาตกรใจอำหิต ...?

ฆาตกรรมในห้องน้ำ มาร่วมคลี่คลายปมปริศนาในโรงแรมแห่งนั้น ณ.บัดนี้..

สี่หมื่นเหรียญ ต้นเหตุ ให้เกิดคดีระทึกขวัญ

แมเรียนขโมยเงินแล้ว และรีบหนีจากเมืองฟีนิกซ์ในรัฐอริโซน่า เพื่อมุ่งไปสร้างชีวิตใหม่กับกับแซมคนรักในแคลิฟอเนีย เธอขับรถไปวันแรก จนค่ำมืดและจอดรถนอนกลางริมทางจนเช้า มีตำรวจใส่แว่นดำตรวจสงใส หยุดรถเพื่อสอบถามและอนุญาตให้ขับรถต่อไป แล้วเธอยังเหลือบมองสายตรวจจากกระจกหลัง ให้แน่ใจว่าไม่ตามมาตอนนี้เธอเปลี่ยนใจ ไปซื้อแลกเปลี่ยนรถคันใหม่ทีศุนย์รถจากสีดำเป็นสีโทนอ่อน และขับรถต่อไปหาคนรักฝนตกอย่างหนักประทะกระจก

อย่างแรง จนทำให้พลัดหลงทางหลวงเพราะมืดเกิดเห็นป้ายโมเต็ลเบส ลางๆ เธอจึงจำเป็นต้องพักค้างแรมในโมเต็ลเปลี่ยวแห่งหนึ่งริมไฮเวย์ แมเรียนลงจากรถชะโยกหน้าไป หลังโรงแรมบริเวณเดียวกันมีบ้านโบราณอยู่บนเนิน เป็นบ้านทรง กอธิค ผู้ชมจะมองเห็นแสงไฟชั้นบนเปิดมองเห็นคล้ายมีคนเดินผ่านหน้าต่างชั้น 2 นอร์แมนเจ้าของ วิ่งลงมา เอ่ยทักทาย และเชิญเข้าไปเรือนพัก

ตอนเกิดเหตูร้าย อย่างไม่คาดฝัน.. ?

ดิฉันมาไกล ขอเปิดห้องพักค่ะ นอร์แมน ยินดีครับบทสนทนาในระหว่างลงทะเบียนเธอให้ชื่อว่ามารี แซมมวลส์ กรอกชื่อที่อยู่คุณมาจากไหนครับ อ็อจากฟินิกค่ะ นอร์แมน พวกเขาย้ายทางหลวงไปที่อื่นเสียแล้ว แมเรียน ฉันคิดว่าฉัน

คงพลัดหลงจากถนนใหญ่ นอร์แมน คุณคงหลงแน่ เพราะไม่มีใครแวะมาแถวนี้อีกแล้ว ดิฉันต้องรีบไปแต่เช้า เย็นนี้ดิฉันยังไม่ได้ทานอาหารแถวนี้มีร้านหาหารมั๊ยคะ ไม่เป็นไรครับผมจะหามาให้ทาน ตอนนี้ผมจะหาห้องใหญ่ให้คุณนอนสบายเป็นซุห้องซุพีเรียห้องกว้าง คุณ แมเรียน เครน เชิญคุย แล้วพาไปที่ห้อง

พักมองเห็นรูปนกหลายชนิดที่เด่นคือนกฮูกแขวนอยู่บนผนัง เมื่อ นอร์แมนเปิดไฟห้องน้ำสว่างเป็นสีขาว แต่เขาไม่พูดคำว่าห้องน้ำ นอร์แมนเดินออกจากห้องบอกว่าเดี๋ยวจะกลับมาพร้อมอาหาร เป็นไรครับผมจะไปทำมาให้ทาน ผมจะเดินไปที่บ้านแม่ สักครู่ท่านขี่ปนหน่อย รอก่อนนะครับ สัก 10 นาที หลังจากนอร์แมนออกไปแล้ว แมเรียนซ่อนเงินไว้ห่อด้วยหนังสือพิมพ์ พร้อมเธอก็เปิดกระเป๋าเสื้อผ้าเพื่อจัดข้าวของและเครื่องใช้ส่วนตัว ระหว่างนั้น ก็ได้ยินเสียงสนทนา ระหว่างแม่กับลูกชายดังขึ้นในตัวบ้านเสียงดังฟังชัดดังนี้

ตอนการคุยสนทนาที่เป็นปริศนา..?

แม่พูด.. ไม่ได้ยังไง ก็ไม่ได้ ฉันไม่ต้องการให้แกพาผู้หญิง สาวแปลกหน้า เข้ามากินอาหาร แล้วจุดเทียน ตามแฟชั่นชั้นต่ำ ของพวกเด็กหนุ่มใจสกปรกพวกนั้น ใช่มั๊ย...

นอร์แมนพูด แม่ครับ ได้โปรดเถอะ

แม่พูดต่อ.. หลังจากอาหารค่ำแล้ว อะไรต่อล่ะ เปิดเพลง พูดคุยด้วยเสียง

กระซิบกระซาบ ใช่มั๊ย

นอร์แมนพูด.. แม่ครับ แม่ เธอเป็นคนแปลกหน้า เธอหิว แล้วข้างนอกฝนก็ตกเธอมาพักที่เราคืนนี้

แม่หญิงแก่ ก็พูดดังๆ ขึ้นว่า.. เธอเป็นคนแปลกหน้า แกพูดเหมือนกับว่าพวกผู้ชาย ไม่ต้องการคนแปลกหน้านั่นซิ ฉันไม่อยากจะพูดเรื่องขยะแขยง พวกนี้อีกแล้ว แกเข้า ใจมั๊ย เจ้าหนูน้อย เอ๋ย

ไป บอกเธอเลย ว่าฉันไม่ทำให้หล่อนหายหิว ด้วยอาหารของฉัน หรือแกจะให้ฉันลงไปบอกเอง เพราะแกคงไม่กล้าพูด ว่าไงเจ้าหนู แกจะกล้าหรือเปล่านะ ฮะๆ

นอร์แมน .. พูดดัง แม่ หุบปาก หุบปากได้แล้ว พอ พอแล้วๆ

นอแมนเดินกลับมาหาเธอถือถาดใส่อาหาร มีแซนวิส พร้อมนม มาให้พร้อมพูดว่าแม่ของผม...จะไม่ค่อยเป็นตัวเองเท่าไหร่นัก...หวังว่าคุณคงให้อภัยนะครับ ต้องขอโทษด้วย

ทั้งสองไปนั่งคุยกันในห้องนั่งเล่น จะเห็นตกแต่งด้วยนกสตัฟฟ์ พูดคุยสิ่งที่ตายแล้วดูเหมือนมีชีวิต เมื่อ แมเรียนแนะนำให้ส่งแม่ไปไว้ที่ไหนสักแห่ง นอร์แมนออกอาการไม่ค่อยพอใจ เช่น คำว่าโรงพยาบาลบ้า

นอร์แมน แม่ผมไม่ได้เป็น อันตรายกับใคร ไม่อันตรายเหมือนนกสตัฟฟ์พวกนี้

แมเรียน เธออาจทำให้คุณเจ็บปวด

นอร์แมน แม่ต้องการผมนะ แม่เกรี้ยวกราดไปบ้างบางครั้ง เท่านั้นเอง

แมเรียน แค่ครั้งเดียวก็น่าจะพอแล้วนะ แล้วขอตัวแยกจากกัน

ตอนฆาตกรใจโหดเหี้ยม..?

ต่อไปนี้ คือนาทีมรณะตอนสังเวยชีวิตด้วยคมมีดและเลือด ที่ผู้ชมจดจำกันทั้งโลกในหนังโซโค ภาพจับไปที่ แมเรียน เอากระดาษ มาจดเขียนคำนวณค่าใช้จ่าย บางส่วนจากเงิน สี่หมื่นเหรียญ ที่เธอไปแลกเปลี่ยนรถยนต์มาใหม่

เธอลุกไปถอดเสื้อเข้าไปอาบน้ำ ฉีกกระดาษที่จดทิ้งลงโถส้วม ตอนนั้นคนดูก็ไม่คิดอะไร ถึงห้องอาบชาเวอร์ เธอเปิดผักบัวน้ำไหลออกมาเป็นสายกระทบใบหน้า เธอดูสดชื่นเบิกบานขึ้นได้ชำระ

ร่างกาย จู่ก็มีมีร่างเงาของใครไม่รู้ แต่งชุดดำไอ้โมง่ ท่าทางน่ากลัว มันโผล่มาด้วยความเร็ว ตัวม่านถูกกระชากไปอย่างแรง มันถือมีดแหลมด้ามยาว จ้วงแทงหญิงสาวอย่างโหดเหี้ยม จนเธอต้องหันหลังเธอคว้าได้เพียง ม่านห้องน้ำเธอล้มฟาดขอบอ่าง เสียงซาวด์ดนตรีดังหวีดน่ากลัวมาก ไอ้ผู้ร้ายแทงไม่ยั้งถึง  10 ครั้ง จนเธอล้มลงกับกองเลือด กับเสียงน้ำไหลตลอดเวลา ดวงตากลมโตบอกขอ

ความช่วยเหลือ ภาพเน้นจนกระทั่ง แมเรียนนอนเสียชีวิต น้ำจากผักบัวไหลลงท่อน้ำทิ้ง ที่กล้องจับใบหน้าแมเรียนนอนคว่ำหน้า

ใครฆ่าเธอยัง ไม่รู้...? ฉากนี้ในหนังผู้ชมช็อก เพราะฮิทช์ค็อค เขียนบท

กำหนดให้ฆาตกรรมเกิดขึ้นในช่วงเวลาที่ผู้ชมไม่ทันคิด และไม่คาดฝันว่าจะเกิดเหตุร้ายเช่นนี้กับผู้หญิงที่ไม่อาจปกป้องตัวเองได้เลย ในสถานการณ์ที่ดูแล้วว่าเป็นปกติธรรมดาที่สุด แต่เป็นช่วงที่ตัวละครอยู่ในสภาพอ่อนแอที่สุด และรู้สึกเป็นส่วนตัวสบาย ๆ ตอนอาบน้ำ จะเห็นความเป็นอัจฉริยะของฮิทซ์ค็อค

เขียนกำกับให้ตัวละคร เช่นแมเรียน คนดูติดตามและสงสารเธอ กลับเห็นใจเธอในปัญหาทางการเงิน และลุ้นให้กำลังใจให้เธอรอดพ้นไปได้ด้วยดี สุดท้ายต้องมาตายแบบไม่มีใครนึก คนที่มาพบศพเธอ คือนอร์แมนวิ่งมาจากบ้านเขาตก

ตะลึงกับภาพสยอง แทนที่จะรีบแจ้งตำรวจ แต่เขากลับทำแบบมีพิรุษเช่น ตั้งแต่ทำความสะอาดห้องล้างรอยเลือด ห่อศพเธอด้วยผ้าม่าน เห็นภาพ นอร์แมน ล้างมือที่เปื้อนเลือดในอ่างล้างหน้า อีกภาพบงบอกถึงคนโรคจิต เขาอุ้มศพเธอที่ห่อด้วยผ้าม่านใส่ท้ายรถ นอร์แมน กลับดูความเรียบร้อย เก็บข้าวของของเธอใส่ในกระเป๋า แล้วโยนไว้หลังรถยนต์ รวมถึงเงินสีหมื่นเหรียญเขาไม่สนใจ จากนั้นขับรถฟอร์ดเห็นทะเบียน NFB 418 เห็นไฟท้ายขนาดใหญ่ไปที่หนองน้าในบริเวณบ้านพลักรถลงไปในน้ำจบหายไปจนมิดคัน นอร์แมนยิ้มอย่างพอใจเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

ตอนเฉลย ปริศนาลี้ลับ ของคนโรคจิต

การหายตัวลึกลับของแมเรียนพี่สาว พร้อมกับเงินสี่เหมื่นเหรียญ ทำให้ ไลล่า เครน น้องสาว ร่วมกับแซม และอาร์ โบกาสต์ นักสืบจากบริษัทประกันภัย ออกตามหา แต่โบกาสต์นักสืบ กลับหายสาบสูรย์ ไปอีกคน ไม่มีล่องรอย เขาถูกฆาตกรรมแบบเดียวกับแมรี ขณะไปหาข้อมูลเชิงลึกที่บ้านของเบส์ ศพของนักสืบถูกไปทิ้งสระบ่อน้ำไม่มีล่องลอย สองคนแล้วหายไป จนในเวลาต่อมา แซมกับไล่ล่าได้รับรู้ข่าวใหม่

เรื่อง จากนายอำเภอ ว่ามิสซิสเบทส์ แม่ของนอร์แมนได้ตายไปนานแล้ว ทั้งสองจึงมุ่งไปที่เบทส์โมเต็ล เพี่อสืบหาข้อมูลคลี่คลายปมปริศนา ณ.ที่บ้านแห่งนี้จนรู้ความจริงทั้งหมดกระจ่างเกิดการต่อสู้กับวายร้ายชุดดำ และเมื่อกระชากหน้ากากออก ความจริงถูกเปิดเผยออกมา

ผู้ร้ายแท้จริง คือ นอร์แมน เบทส์ นี่เอง คือตัวฆาตกรโรคจิต เขาเป็นคนขุดเอาร่างเอาร่างจากหลุมฝังศพวิญญาณของแม่มาไว้ในบ้าน เพื่อสร้างจินตนาการหลอกตัวเองว่าแม่ยังอยู่ เพื่อลบล้างความผิดของตัวเอง ที่เป็นคนฆ่าแม่กับชู้ตาย แม่ในจินตนาการของนอร์แมนครอบนำเขาเต็มตัวเขาถึงเพ้อเจ้อแสดง

บทบาทคุยกับแม่ตลอดด้วยอาการโรคจิต และถูกตัดสินจำคุกข้อหาฆ่าคนตาย ในตอนจบ PSYCHO 1960 อัลเฟรด ฮิทซ์ค็อค อํานวยการสร้างกํบกับ บทภาพยนตร์ โดยโจเซฟ สเตฟาโน กำกับภาพ โดย จอห์น แอล รัสเซลล์ ดนตรี

โดยเบอร์นาร์ด เฮอร์มานน์ นักแสดง เจเน็ต ลีห์ แอนโธนี่ เพอร์กินส์
วิร่า ไบลล์ จอห์น เกวิน มาติน บัลซั่ม ภาพยนตร์ขาวดำ ของบริษัท Paramount ความยาวหนัง 109 นาทีใช้ชื่อภาษาไทย โรงแรมนรก
ชื่อของหนังคำย่อมาจาก Psychopath คือคนที่ป่วยทางจิต
หรือคำว่า Psychopathic Killer หมายถึง ฆาตกรโรคจิต

ความสำเร็จของฮิทซ์ค็อค ผู้สร้างผู้กำกับการแสดง PSYCHO

เรื่องโซโค คือความสามารถจัดการกับปฎิกริยาตอบสนองของผู้ชมในทุกๆห้วงอารมณ์ จนกล่าวได้ว่า เขากำกับผู้ชมมากกว่านักแสดง จิตใต้สำนึกของผู้ชมถูกเปิดเผย เพื่อตรวจและค้นหา ไซโคเป็นเรื่องราวที่เกี่ยวโยงกับจิตของผู้ชม

โดยตรง บรรดาตัวละครในหนัง แท้จริงเหมือนตัวแทนความคิด ความรู้สึกของผู้ชม ที่เฝ้ามองเหตุการณ์ในความมืดตื่นตระหนกไปกับเหตุการณ์ทุกตอน พร้องจะถูกยั่วยุให้สอดรู้สอดเห็นเรื่องส่วนตัว กล้องทำหน้าที่เหมือนสายตาผู้ชม เห็นและเกิดจิตนาการตามหนังคิดตามโดยเอาตัวเองเข้าไปผูกพันธ์และต้องลุ้นกัน ตลอดเรื่องถือเป็นสุดยอดภาพยนตร์สยองขวัญ ที่จะหาเรื่องไหนเทียบได้ ไม่มีหนังเรื่องไหนในทำมาก่อน คือบทบาทของจิตวิเคราะห์ หรือการตีแผ่ให้ผู้ชมได้ตระหนักถึง ด้านมืดที่ซ้อนเร้นอยู่จิตใต้สำนึกในตัวคนเรา

บทความเรื่อง โซโค เขียนเรียบเรียงครั้งนี้สำเร็จได้ ต้องขอขอบพระคุณ อาจารย์โดม สุขวงศ์ผอ. หอภาพยนตร์ทีนำภาพยนตร์เรื่องนี้กลับมาฉายใหม่รอบพิเศษที่โรงหนังสกาล่าและที่โรงหนังศรีรายา ของหอภาพยนตร์เมื่อปี 2559 และขอขอบพระคุณอาจารย์ประวิทย์ แต่งอักษร ท่านได้

เขียนหนังสือตำนานระทึกขวัญ
อัลเฟรด ฮิทซ์ค็อค ฉบับปรับปรุงใหม่ ของนิตยสารสตาร์พิคส์