ขอถามเป็นความรู้หน่อยค่ะ พอดีเพิ่งได้ติดตามดูละครเรื่องบุพเพสันนิวาส มีอยู่ตอนหนึ่งที่นางเอกถามบ่าวว่า "เด็กคนไหนเป็นลูกพี่ขุน" บ่าวเลยบอกว่าท่านขุนไม่เคยเกลือกกลั้วกับพวกไพร่/บ่าวคนไหน ยังไม่มีลูกมีเมียแล้วก็ตัดไปฉากที่พระเอกบอกนางเอกว่า ไม่เคยชายตาแลผู้ใดฯ

อันนี้ในละครคือเก็ทว่า ปูเรื่องและสร้างคาแรกเตอร์ให้พี่ขุนเป็นผู้ชายเกรด A เลยล่ะ ไม่แปลกใจที่แม่หญิงทั่วพระนครในตอนนี้จะปลื้มตัวละครพี่ขุนมาก เพราะเป็นผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่ อบอุ่น พึ่งพาได้ มีความรู้ความสามารถ  มียศฐาบรรดาศักดิ์ พร้อมเปย์  รักนางเอกแล้วหยุดเจ้าชู้ มีฟอร์มมีมาด ลึกลับ พอให้ผู้หญิงได้ตื่นเต้น คือคาแรกเตอร์ทั้งหลายเหล่านี้มันส่งเสริมให้ขุนพี่เดชกลายเป็นผู้ชายในฝันของสาวยุคนี้

แต่ถ้าย้อนกลับไปมองประวัติศาสตร์ในช่วงนั้น มันจะมีจริงๆหรือเปล่าคะ ผู้ชายระดับขุนนางของราชสำนักที่แบบโสดยาวๆ เวอร์จิ้นยาวๆ จนถึงแต่งงาน ไม่ไปเกลือกกลั้วกับไพร่ (ซึ่งนายมีสิทธิเหนือร่างกายไพร่ในเรือน จะเอาคนไหนเป็นเมียก็ย่อมได้) เพราะสมัยก่อนคนไทยไม่ได้มีค่านิยมผัวเดียว-เมียเดียว มันเป็นของใหม่ที่เข้ามาพร้อมโลกทัศน์แบบตะวันตกเมื่อไม่นานมานี้เอง

แล้วในเวอร์ชั่นนิยายที่คนพูดถึงกันเยอะคือคำว่า "โล้สำเภา" ซึ่งเป็นคำที่ใช้เรียกแทนการมีอะไรกัน (เหมือนเปรียบการมีระดูว่าต้อง ขี้ม้า) หลังแต่งงานกับการะเกด ที่พี่ขุนถามนางว่า "เคยโล้สำเภาฤาไม่ มาพี่จักสอนให้ " 55555 นี่แหละคือสงสัยเฉยๆ พี่ขุนไม่เคยมีเมีย พี่ขุนจักไปสอนนางเอกโล้สำเภาได้เยี่ยงไร

สรุปคือแค่อยากฟังเพื่อนๆแบ่งปันความคิดเห็นค่ะ ถ้ามองตามบริบทสังคมในยุคนั้นแล้ว เป็นได้หรือเจ้าคะที่ท่านขุนจะครองตัวเป็นชายโสดจนถึงวันแต่งงาน ไม่มีลูกมีเมียมาก่อน ผู้ชายไทยยุคนั้นเค้ามีทัศคติเกี่ยวกับเรื่องแต่งงาน/ครองตัวโสดยังไงคะ