คือกำลังตัดสินใจว่าต้องการวางแผนครอบครัวเรื่องการมีบุตรค่ะ ซึ่งตอนนี้มีบุตร 1 คนอายุ 8 ขวบ ซึ่งที่บ้านเองทางปู่ย่า ตายาย รบเร้าให้มีอีก 1 คนเพื่อที่เค้าเองวันข้างหน้าจะได้มีพี่มีน้องคอยช่วยเหลือหรือเป็นที่ปรึกษากันและกัน ส่วนตัวเองคิดว่าอยากมีแค่คนเดียว อยากเลี้ยงเค้าให้มีคุณภาพชีวิตที่ดี มากกว่าการมีหลายคนแล้วเค้าต้องโตขึ้นมาแบบไม่พร้อม ซึ่งส่วนตัวมองว่ามันไม่จำเป็นเลยการมีลูกหลายคนแล้วเลี้ยงเค้าแบบไม่พร้อม
มีคนถามว่า
"แล้วไม่กลัวตอนแก่ลูกคนเดียวแล้วต้องมาดูคนแก่2คนเหรอ" เอาจริงๆนะคะ อันนี้มีคำตอบในใจอยู่แล้วว่าจะเลี้ยงลูกให้ดีที่สุดเท่าที่จะสามารถทำได้และจะเก็บเงินส่วนหนึ่งไว้เลี้ยงตัวเองและสามีตอนแก่เพื่อไม่ให้เป็นภาระของลูก อย่างน้อยที่สุดเวลาเจ็บป่วยเราก็ยังมีอีกคนดูแลกันและกัน                            (ซึ่งตรงนี้เคยมีอาม่าที่เคารพรักคนหนึ่งสอนว่าคู่ชีวิตที่อยู่กันเป็นเพื่อนกันตอนแก่ก็สำคัญนะ หากวันไหนที่ทางเดินความรักไม่สวยงามแล้วต้องมาตกเป็นแม่ม่ายต้องเลือกความรักแบบไหนแล้วต้องเลือกทางชีวิตยังไง?? ไว้มาเล่าเมื่อถึงเวลานั้นนะคะ )  บางคนก็บอกว่าแล้วไม่สงสารเค้าเหรอโตขึ้นมาเป็นหัวเดียวกระเทียมลีบ ซึ่งบางทีการมีพี่น้องเยอะก็ไม่ใช่เรื่องดีนะคะ ทะเลาะกันมีก็เยอะ มาถึงตอนนี้แล้วพอจะมีใครบ้างค่ะที่สามารถช่วยแนะนำได้ว่าเราคิดถูกแล้ว

***หากแท็กผิดห้องขออภัยด้วยนะคะ