อย่าไว้ใจคนและระยะทาง

สวัสดีค่ะ
     อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ความรักที่เพิ่งพังลงไปให้ทุกๆคนได้ฟังคะ เราเป็นคนนึงค่ะที่รักแล้วรักหมดใจไม่เผื่อใจเลย  เข้าเรื่องเลยนะคะ
เราอายุ 28 ค่ะ ทำงานงานเป็น senior sup. อยู่บริษัทผลิตแห่งนึง  จขกท.เป็นหัวหน้าในจุดงานที่มีแต่ลูกน้องผู้ชายค่ะ คุมลูกน้องผู้ชายประมาณ 30 กว่าคน น้องๆทุกคนน่ารักค่ะ นิสัยดี เราเข้ากับน้องๆได้ดี จนถูกเรียกว่าเจ้ของน้องๆ ซึ่งในกลุ่มนี้เราจะเป็นผู้นำค่ะ เราสายลุย ห้าวๆ เลยไม่ค่อยมีใครมาจีบ และคนที่มาจีบเราก็ไม่ชอบด้วย เลยโสดค่ะ และเราเป็นสาวเก่งค่ะ ด้วยตำแหน่งงานและงานที่ทำ ทำให้เราเป็นผู้นำในทุกๆด้าน เก่งเกิน ฉลาดเกิน วางตัวดีเกิน จนผู้ชายไม่กล้าเข้าหา  ทั้งๆที่เราก็หน้าตาโอเครนะ แต่อย่างว่าเราค่อนข้างเห็นใส้พุงผู้ชายหมดล่ะ เลยไม่อยากมีแฟน เพราะเราเคยมีแฟนแล้วเสียใจค่ะ เราไม่อยากมีความรู้สึกแบบนี้อีก จึงครองตัวโสดมาตลอด  เราอยากได้แฟนที่เป็นผู้นำค่ะ  วันนึงเราได้เข้าไปเล่นแชทๆนึงค่ะ มีผู้ชายมาจีบเป็นทหารเรือค่ะ อายุมากกว่าเรานิดนึง แรกๆเราก็นะ ทหารเข้าว่าเจ้าชู้ ยิ่งทหารเรือนี่ แฮร่ๆแวะทุกหาด จะไหวเหรอว่ะ(อันนี้คนดีๆคงมีนะเป็นความรู้สึกส่วนตัวนะ) แรกๆพี่เขาจีบไลน์มา เราก็ไม่ค่อยว่างตอบนะก็แบบไม่ได้คิดไรไง จนแบบคุยไปมา พี่เขาบอกจีบจริงๆนะ เขาเพิ่งเลิกกับแฟน เราก็อ่ะ เอาชนะใจเราให้ได้ละกัน จนแบบเริ่มคุยกัน ก็โอเครนะ พี่เขาแบบสุภาพบุรุษมาก คุยดีพูดจาแบบน่าเชื่อถิอ ทุกเรื่องเลย พี่เขาค่อนข้างเปิดเผยนะ แบบถ่ายรูปมาให้ดูที่ทำงาน ถ่ายบัตรข้าราชการ คอลมาตอนทำงานให้เราดู เวลานอนตอลมาจนหลับไปพร้อมกัน ยอมรับค่ะหวั่นไหวเลยจิตใจที่แข็งๆของเรา อ่อนเลย เจอคำอ้อนด้วยนะ โหเราแบบหลงเลยอ่ะ  สรุปโอเครคบกันเป็นแฟน เราก็แบบพี่เขาดูจริงใจนะ มีโมเม้นหึงหวงเราด้วย ไปเม้นในไทไลม์เราตลอดว่าเป็นแฟนนะ งั้น งี้ เขาจะถามเราทุกวันนะคะ ว่ารักเขามั้ย บอกตรงๆค่ะ รัก รักตอนไหนก็ไม่รู้  ยังไม่เคยเจอกันนะคะ มีนัดเจอกัน แต่พี่เขาจะติดงานตลอดเขาก็จะคอลมาให้ดูนะว่าทำงานจริงๆเราก็โอเครเข้าใจ คือเรามองว่าเรากับเขาค่อนข้างมีสไตน์ตรงกัน คือไม่ค่อยมีเวลาเหมือนๆกัน เพราะงานยุ่งๆเหมือนกันแล้วแบบคุยกันถูกคอมากค่ะ เราเลยแบบรู้สึกดีมากแล้วแบบเราไม่มีแฟนอ่ะ เรานี้ให้หมดใจเลย เราไว้ใจเขามาก สองเดือนที่เราคุยกันแบบนี้เกือบจะ 24 ชั่วโมงทุกวันมีความสุขมากๆค่ะ จนมาถึงวาระสุดท้ายค่ะ เหมือนต้นเดือนนี้พี่เขางานยุ่งๆค่ะ เราก็แบบทักไปปกติพี่เขาเหมือนรำคาน หงุดหงิดใส่เรา เราก้แบบโอเครถ้าทำงานจะไม่ทักไปนะ พอเราเงียบพี่เขาก็หาว่าเราหายอีก คือเราก็เริ่มอึดอัดนะ ทำไมว่ะ ปกติเราไม่เคยยอมใครนะแต่เรายอมพี่เขา ให้เกียตริเขาค่ะ จนพี่เขาเริ่มเงียบๆไป เขาทักมาบอกว่าเขาต้องไปราชการ 10 วันนะอาจไม่มีเวลาคุย คือเขาพูดเหมือนบอกเลยกลายๆนะ ว่าที่ผ่านมารู้สึกดีมากแต่เขาคงไม่มีเวลาดูแลเขาไม่อยากให้เราคิดมากแล้วเสียใจ แต่เรายืนยันค่ะว่าเรารักเขาเราจะรอเขา ขอแค่พี่บอกว่าไปไหน ไปทำงานจะไม่รบกวนเลยค่ะ เข้าใจในงานเขาค่ะ เราจะรอเขา แล้วเขาก็เงียบหายไป เรานับปฏิทินรอ เช่อมั้ยค่ะ เราก็อดไม่ได้ส่งไลน์ไปหาเขาสั้นๆ ว่าคิดถึงนะ รออยู่ เป็นห่วงเขา คือส่งหาเขาทุกวันนะคะ แต่ไม่โทร เชื่อมั้ยไม่มีการอ่านค่ะ เราก็แบบอืมคงฝึกอ่ะ หรือไม่ก้ไม่เอาโทรศัพท์ไปนะ พี่เขาไปวันที่ 1 มีนาคมค่ะ จนถึงคบกำหนดวันที่ 11 เราก็ไม่ทักนะ วันที่12 เราลองโทรดูติดค่ะแต่ไม่มีใครรับ เชื่อมั้ยค่ะระยะเวลาที่รอ มันทรมานมากเลย คือเราอยู่กับคำถามในหัวว่าเขาหายไปไหน เขาจะเลิกกับเราหรือไง คือแบบคิดเองคนเดียว เขาชอบบ่นว่าเราคิดมากแล้วก็นอยเอง เขาบอกเป็นแฟนทหารต้องอดทนสิ เพราะไอ่คำว่าอดทนนี่ละคะ จนเมื่อวันที่ 14 เราส่งข้อความไปหาเขาค่ะ ว่าพี่เป็นไงบ้างเงียบหายไปเลย หนูรักพี่นะคะหนูพร้อมจะรอพี่เสมอ  คือเราเคยเอาไลน์เพื่อนแอดไปหาพี่เขา ครั้งนึง  พอเย็นๆเขาทักมาค่ะเราดีใจสุดๆ คือเขาคงเข้าไปดูไทไลม์ที่เราโพสกับเพื่อน เขาเลยแกล้งทักเพื่อเรามา ว่าเมากันอีกเหรอ อย่างงั้นอย่างงี้ คือแอบถามเพื่อนเราค่ะ เราก้แบบนอยๆนะ ไลน์กูทำไมไม่อ่านเนี่ย  เขาก็มาหยอกพูดจาปกตนะ เราเอาไลน์เพื่อนคุยเขาบอกยังไม่ได้กลับเลย เป็นห่วงนะ คิดถึงมาก แล้วพี่เขาก็เงียบไปค่ะ ติดต่อไม่ได้ คือไรอ่ะ งง เรานี่แบบเอาล่ะมันแปลกๆว่ะ ยังไงว่ะ ผู้หญิงนะความขี้สงสัยต่างๆนานา เข้ามาในหัว ทำไมเขาทำตัวแปลกๆว่ะ แล้วที่สำคัญเรามารู้ว่าเขาบลอคไลน์เราค่ะ เคยถามเขาเขาบอกไม่เล่นเฟสค่ะเรามี id line กับเบอร์จริงๆเขา เรางี้แทบบ้าค่ะ เศร้า สับสนไปหมด คือเรารักเขาไงค่ะ เราก็แบบเริ่มเอะใจล่ะ ส่งข้อความไปหาเขาบอกอย่าทำแบบนี้มีอะไรบอกตรงๆเลย รับได้ อย่าเงียบแบบนี้นะ เขาก็ส่งกลับมาค่ะ ว่าเขางานยุ่งมากเขาขอโทษที่ไม่มีเวลาดูแลเขายังรู้สึกเหมือนเดิมนะ  ยังรักเหมือนเดิม  แต่เราว่ามันไม่ใช่แล้วค่ะ  จนมาวันนี้ 15/3 เราค้นหาเฟสเขาค่ะ รู้มั้ยค่ะเราเริ่มต้นจากอะไร เราไม่มีข้อมูลเขาค่ะ อันนี้บอกไว้ค่ะ เราลองค้นหาจากรถเขาค่ะ เราเคยเห็นเขาถ่ายรูปรถเขามันมีสติกเกอรืพวกชมรมแปะอยู่ เราเลยจับจุดจากตรงนั้นค่ะ  เราเริ่มโดยการเสริทหาชมรมรถนี้ เป็นกลุ่มปิดค่ะ เราขอเข้ากลุ่มเขา ผ่านไป ครึ่งวันมีข้อความแจ้งเตือนรับเข้ากลุ่ม แหมมม เอาละสิ เริ่มสิค่ะ ตามจากรูปรถค่ะ ในนี้มีสมาชิกรถอยูแปดร้อยกว่าคันค่ะ เรามีเบอรฺเลขรถเขาเราก็ไล่ดูเรื่อยๆค่ะ จนจะถอดใจล่ะ หาไม่เจอแล้วจู่ๆใจมันบอกให้หาต่อ เจอค่ะ เจอจริงๆ เจอทุกอย่างเลย รถเขา เฟสเขา ชอคค่ะ เข้าไปูเฟสพี่เขา มีรูปคู่ผู้หญิง 1 รูป แต่โพสเมื่อปีที่แล้วนะ เราก็ส่องดูค่ะ จนเจอเฟสผู้หญิงคนที่มีรูปคู้ เราเข้าไปดู ชอคสุดๆค่ะ พ่อแม่ลูก พี่เขามีครอบครัวมีลูกแล้วค่ะ กำลังน่ารักเลยประมาณ 2-3 ขวบได้ เรานี่แบบน้ำตาไหลพรากเลยค่ะ คือที่ผ่านมาอะไรว่ะ ที่มาจีบมาบอกรัก ให้ความหวังทุกๆอย่าง โกหกทั้งหมดเลย เราโทรไปค่ะ เขาตัดสายทิ้งเจ็บมาก พิมพ์ไลน์ต่อว่าเขายาวเหยียด ใจความว่า ทำไมมาโกหกเราทำแบบนี้ทำไมรู้มั้ยเราเจ็บมากนะ ทำไมไม่บอกเราตอนทีเงียบไปว่ามีลูกเมียแล้วมาให้ความหวังเราทำไมเจ็บมากค่ะเจ็บสุด แต่เราก็บอกเขานะรักครอบครัวมากๆ อย่าไปทำแบบนี้กะใครอีกนะอย่าล้อเล่นกับความรักใคร  เราใช้ไลน์เพื่อนอีกคนแอดไป เพราะเขาบลอคเรา  เราไม่รู้นะว่าตอนที่เขาเห็นเราส่งรูปไปให้เขาดูด้วย เขาอึ้งรึป่าว  หลังจากเขาอ่าน เขาโทรกลับมาค่ะ เราไม่รับ เขาปลดบลอเราค่ะส่งไลน์มา บอกเขาขอโทษ เขาขอจบแค่นี้นะ เขารู้สึกดีกับเราแต่คงเป็นไปไม่ได้เขารู้ตัวเลยเลือกจะหายไปเงียบๆให้เราทำใจได้เอง และขออย่าเอาไลน์ใครแอดมาหาเขาอีกเขาต้องทำงาน ที่ผ่านมารู้สึกดีมากจะเก็บความรู้สึกนี้ไว้ในใจตลอดไป (จะไปยังพระเอกจนนาทีสุดท้าย) เราก็แบบ อืม ค่ะ โชคดี  คือแบบจบนะ แต่เจ็บแต่โล่ง คือเรามันคงโง่เองค่ะ ที่ไม่เผื่อใจในเรื่องรัก ความจริงใจเรามันคงไม่มีค่า ทุกอย่างที่ทำให้เขาเราทุ่มเท แต่เขาคงไม่คิดไร เราคิดอยู่ฝ่ายเดียว เราคงเข็ดกับความรักไปอีกนานค่ะ ระยะทาง คนไกล คนแปลกหน้า ไว้ใจยากจริงค่ะ  อยากแชร์ประสบการณ์ที่เพิ่งเจอมาให้เพื่อนได้ฟังค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่