เนื่องจากผมไปเห็น comment ของชาว social ไม่ว่าจะเป็น instagram หรือ facebook
ที่บางท่านพิมพ์ชื่อของ เฌอปราง เป็น เณอปราง บ้าง เฉอปราง บ้าง เชอปราง บ้าง
อาจจะด้วยความที่ไม่คุ้นชินกับแป้นพิมพ์ หรือเพราะอักษร ฌ มันมองหายาก หรือเหตุผลอื่นใดก็ตาม
ผมเลยมาคิดเล่นๆ ว่า อาจจะเป็นเพราะเราไม่ค่อยได้ใช้อักษร ฌ กันบ่อยๆหรือเปล่า
เลยทำให้บางท่านพิมพ์ชื่อ เฌอปราง ผิดไป

ด้วยความที่วันนี้ว่างๆ ผมจึงไปหาข้อมูลในพจนานุกรมดูว่ามีคำภาษาไทยที่ใช้อักษร ฌ เยอะแค่ไหน
จึงได้ข้อมูลคร่าวๆ มาประมาณนี้ครับ

ฌ เป็นพยัญชนะตัวที่ 12 ในบรรดาอักษรไทยทั้ง 44 ตัว เป็นอักษรต่ำ ผันได้ 3 เสียง
อักษร ฌ เวลาออกเสียง ก็จะออกเสียงอย่าง ช ช้าง ไม่ได้ออกเสียงเหมือน ฉ ฉิ่ง หรือ ณ เณร แต่อย่างใด
เวลาอ่านออกเสียง ต้องออกเสียงว่า ฌ เฌอ (ชอ-เชอ) ไม่ใช่ ฉ เฉอ  
บางคนอาจจะอ่านว่า ฌ กะเฌอ ซึ่งไม่ถูกต้อง เพราะมันจะไปพ้องกับ กระเชอ ที่หมายถึงภาชนะสาน
คำที่ใช้อักษร ฌ ในภาษาไทยมีไม่มาก ตามที่ปรากฏในพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน
มี ๔ คำที่ใช้อักษร ฌ ขึ้นต้น คือ
ฌาน (ชาน) : ภาวะที่จิตสงบแน่วแน่เนื่องมาจากการเพ่งอารมณ์
ฌาปน (ชา-ปะ-นะ) : การเผาศพ การปลงศพ คำนี้มีผสมกับคำอื่นอีก ๒ คำคือ
ฌาปนกิจ (ชา-ปะ-นะ-กิด) : กิจคือการเผาศพ
ฌาปนสถาน (ชา-ปะ-นะ-สะ-ถาน) : ที่สำหรับเผาศพ
เฌอ (เชอ) : ไม้, ต้นไม้
เฌอเอม (เชอ-เอม) : ชะเอม

นอกจากนี้ยังมีคำอื่นๆ ที่มีอักษร ฌ ผสมอยู่ด้วย เช่น
มัชฌิม (มัด-ชิ-มะ,มัด-ชิม) : ปานกลาง คำนี้มักใช้ผสมกับคำอื่น เช่น
มิชฌิมยาม, มัชฌิมประเทศ, มัชฌิมภูมิ, มัชฌิมวัย, มัชฌิมบุรุษ, มัชฌิมาปฏิปทา, มัชฌิมนิกาย
อุปัชฌาย์ (อุ-ปัด-ชา) : พระเถระผู้เป็นประธานในการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา
เพชฌฆาต (เพ็ด-ชะ-คาด) : เจ้าหน้าที่ผู้ประหารชีวิตนักโทษ
อัชฌาสัย (อัด-ชา-ไส) : นิสัยใจคอ (ความหมายเดียวกับ อัธยาศัย)
อภิชฌา (อะ-พิด-ชา) : ความโลภ ความอยากได้
อัชฌาจาร (อัด-ชา-จาน) : ความประพฤติชั่ว การล่วงละเมิดประเพณี

จะเห็นว่า คำภาษาไทยที่ใช้อักษร ฌ นั้น มีน้อย เมื่อเทียบกับอักษรอื่นๆ ที่ใช้กันทั่วไป
ดังนั้น ท่านที่ไม่ค่อยได้คลุกคลีกับการเขียนการอ่านภาษาไทย
ไม่ค่อยได้ทำงานเกี่ยวกับการพิมพ์เอกสารก็มีโอกาสที่จะพิมพ์คำที่มีอักษร ฌ อยู่ด้วยผิดได้
และจากนี้ไปการมาของ เฌอปราง อาจจะทำให้หลายๆคนรู้จักอักษร ฌ กันมากขึ้น

ปล. จริงจังมากเกินไปไหมนิ
ปล.2 มีใครหลับไปแล้วบ้าง