คือว่าเราเคยคุยกับคนๆนึงค่ะ แต่เราคุยกันได้ไม่นานก็เลิกคุยกัน แต่ว่าเขาชอบคุยกับแม่เรา แบบสนิทสนมกันมาก สนิทมากกว่าเราอีกทั้งที่เราเป็นลูก เราเลิกคุยกับเขาเราก็ไม่ได้ติดเขานะคะ แต่เขาก็ยังติดต่อแม่เรา ขนาดไปเที่ไว หรืงไปไหน แม่เราก็ชวนเขาไปด้วยค่ะ แบบไม่เคยถามเราเลยว่าโอเคที่เจอ แรกๆก็ไม่อะไรนะคะ แต่มาหลังๆอะ มันแบบเยอะขึ้น แม่เราเปลี่ยนไปเป็นคนละคน อะไรก็เชื่อแต่เขา เราพูดอะไรเกี่ยวกับเขา เราก็ผิด เวลาเราเล่าเรื่องอะไรให้แม่ฟังใช่ไหมคะ แม่ก็เอาไปบอกเขาหมดเลย คือเราไม่ชอบตรงที่เรื่องส่วนตัวของเราทำไมแม่ต้องเอาไปเล่าให้คนนอกฟัง เราไม่ชอบเลย แม่ใส่ใจเขามากกว่าเราอีก ละเขาอะค่ะ เป็นคนที่มือไม้ไว อยู่ต่อหน้าผู้ใหญ่ก็มีกิริยาที่ไม่สำรวม ชอบมาหอม มาจับมือ แต่เราขัดขืนนะ แม่ก็นั่นอยู่ แต่แม่ไม่สนใจไม่ห้ามเลยค่ะ เราก็คิดทำไม เราเป็นผญ.แม่ไม่หวงไม่ดุเขาบ้าง เราพูดเขาไม่ฟังเรา คือง่ายๆเลยตอนนี้เราเหมือนคนนอก ละเขามาเป็นคนในครอบครัว เราคิดว่าเรางี่เง่านะ แต่พอลองมาดูจริงๆ แม่ไม่เหมือนเดิมจริงๆ ไม่ค่อยใส่ใจเรา เหมือนก่อน ทุกอย่างมันบอกอะค่ะ จนตอนนี้เริ่มไม่อยากพูดกับแม่เลย มันเสียใจเฟลๆค่ะ จากคนในเป็นคนนอก แล้วหลังจากนี้เราต้องทำยังไงหรอคะ ไม่อยากเป็นแบบนี้ไปเรื่อยๆ มันบั่นทอนมากเลยค่ะ