เท่าที่ทราบผมยังไม่เคยเห็นหลักฐานภาษาไทยสมัยอยุทธยาถึงต้นรัตนโกสินทร์ใช้คำว่า อินเดีย ครับ ในตำรับท้าวศรีจุฬาลักษณ์ วรรณกรรมสมัยรัชกาลที่ ๓ ซึ่งกล่าวถึงหลายชนชาติหลายภาษาก็ยังไม่มีคำว่าอินเดีย

ส่วนมากเวลาเรียกถึงอินเดียหรือรัฐมุสลิมจากตะวันตก มักใช้คำว่า เมืองเทศ เมืองแขก เมืองแขกเทศ เมืองพราหมณ์ คำว่า เทศ นั้นครอบคลุมรัฐในกลุ่มวัฒนธรรมอินโด-เปอร์เซียด้วย

ถ้าเป็นคำที่ใช้เรียกอินเดียสมัยจักรวรรดิโมกุล มีคำว่า มหุ่น มะหง่ล มะหงุ่น ตามที่คุณ zodiac28 อธิบาย

คำอื่นๆ ที่ใช้เรียกกลุ่มชนในอินเดียก็มี

-แขกกุศราช หมายถึง แขกจากรัฐคุชราต (Gujarat) ในอินเดีย

-แขกสุรัด หมายถึง แขกจากเมืองสุรัต หรือ สุราษ (Surat) ในอินเดีย

-แขกจุเหลี่ย หมายถึง มุสลิมซึ่งอาศัยอยู่ตามชายทะเลทางภาคใต้ของประเทศอินเดียรวมถึงเกาะลังกา

-แขกสลุป หมายถึงแขกพ่อค้าที่เดินทางมาด้วยเรือสลุป

https://www.facebook.com/WipakHistory/posts/1079531378776998

ในทางศาสนามักใช้คำว่า ชมพูทวีป ซึ่งในความหมายสมัยโบราณไทยก็นับตนเองว่าอยู๋ในชมพูทวีปด้วย


อินเดีย เท่าทราบทราบเพิ่งเห็นหลักฐานภาษาไทยในสมัยรัชกาลที่ ๔ เอง มีในพระราชนิพนธ์และประชุมประกาศของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยูหัวครับ