คือเรามีเพื่อนคนนึง ขอแทนชื่อว่า'น้ำ'ละกันนะคะ ตอนแรกก็ไม่ได้สนิทกันหรอค่ะ แต่พอครูย้ายให้มานั่งข้างกัน ก็เริ่มคุยกันบ้าง จากที่แต่ก่อนไม่ค่อยคุยกันเลย เรากับน้ำอยู่คนละกลุ่มกันค่ะ กลุ่มเรามีปัญหาบ่อยมาก น้ำคือที่ปรึกษาของเราเลยค่ะ เราชอบเอาปัญหามาระบายกับน้ำ น้ำก็ช่วยแก้ปัญหาให้อย่างดีทุกครั้ง ส่วนน้ำ ปัญหาก็มีเหมือนกัน กับแฟนน่ะ เลิกกันบ่อยมาก จนเราแทบจะตามไม่ทันว่าตอนนี้เลิกกันหรือคบกันอยู่ ส่วนมาก ปัญหาของน้ำก็ไม่ค่อยจะพ้นเรื่องนี้หรอก เราก็ช่วยกันแก้อีกตามเคย
อยู่มาวันนึง มีเพื่อนคนนึง(เป็นผู้หญิง)มาบอกเราว่าชอบน้ำอะไรประมาณนี้แหละค่ะ หลังจากวันนั้น เวลาอิเพื่อนคนนี้เข้าใกล้น้ำทีไร เราก็ชอบไปขัด ไม่ก็ลากน้ำออกมาทุกที ตอนนั้นก็คิดว่า น่าจะหวงน้ำแทนแฟนน้ำ 555 (แฟนชาวบ้านมีสิทธิ์หึงรึ) แต่หลังเริ่มไม่แน่ใจ เพราะเราพลั้งปากเรียกน้ำยิ่งกว่าแฟนน้ำเรียกอีกอ่ะ เรียก'ที่รัก' เราก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าตัวเองคิดอะไรอยู่ แต่มันเผลอเรียกอ่ะ อีกทั้งตอนนั้น เราเห็นเพื่อนสนิทเราด่าน้ำ เราเกือบลุกไปตบปากเพื่อนสนิทตัวเอง ทั้งๆที่ถ้อยคำที่ด่าน่ะ มันก็ไม่ได้อะไรแรงมากมาย แต่มันน่าหมั่นไส้อ่ะ น่าตบ พอน้ำดึงเราไว้เราก็คิดได้ว่า เฮ้ย นี่เพื่อนสนิทกูนี่หว่า
เราอยากรู้ว่าเราเป็นอะไรกันแน่ ทำไมเราถึงเป็นแบบนี้ หลังๆก็ชอบกอดน้ำตลอด เวลาเจอกันตอนเช้า "อรุณสวัสดิ์ที่รัก" อะไรอย่างเงี้ย แฟนน้ำมันยังไม่ทำขนาดนี้เลย ชอบอ้อนน้ำด้วย ตัวติดกันด้วย เสมือนออกจากกลุ่มตัวเองมาแล้ว แล้วไปสิงสถิตย์อยู่กับน้ำ ทุกคนช่วยเราด้วย เราสับสน