จริงๆรับรู้เรื่องราวนี้มาสักพักแล้ว จากเพื่อนสาวสมัยเรียน ที่สนิทกันมากๆ
.....เรื่องมีอยู่ว่า นางไปคบกับผู้ชายคนนึง เพิ่งจะเริ่มคุยกันได้ 3-4 เดือน แต่ก่อนหน้านั้นก็รู้จักกันในฐานะอื่นมาก่อน เกือบปี
คุยกันไปกันมาจนรู้สึกดีต่อกันจริงจัง แต่ว่าผู้ชายคนนั้นเขามีครอบครัวแล้ว ในฐานะเพื่อน เราก็คอยปรามตลอดว่า มันเป็นเรื่องที่ผิด
แต่ว่า เราเองก็ได้แค่เตือนนะ จน 2-3 เดือนหลังมานี้เอง ที่เราสังเกตุเห็นว่า เพื่อนเราคนนี้ ตกหลุมรักผู้ชายคนนั้นเข้าแล้ว
พวกเขา 2 คน ก็คุยกันแบบเป็นกิ๊กกัน แต่ชาวงหลังสังเกตุเห็นมันเพ้อหนัก เวลาที่ผู้ชายคนนั้น ไม่มีเวลาให้
หรือมันน้อยใจเวลาที่พี่เขาทำงานแล้วไม่สนใจมัน เราเป็นเพื่อนก็คอยปลอบใจว่า พี่เขาเป็นผู้ใหญ่แถมต้องทำงานที่ค่อนข้างเครียดพอสมควร
อย่าคิดมาก .. ประเด็นคือเราอยากรู้ว่าคนที่ตกอยู่ในสถานะแบบนี้ จะกิ๊ก จะเมียน้อย หรือ คนในความลับ ต้องมีความอดทนมากแค่ไหน
อดทนกับการรอ อดทนกับการทำใจยอมรับว่ายังไงก็ไม่ได้ครอบครอง หรือ อดทนกับความคิดของตัวเอง มันรักมากจนต้องยอมแลกขนาดนั้นเลยไหม??
แล้วมันคุ้มไหมกับความรักหรือความสุขที่ได้รับกลับมา
*** ปล.เราอยากให้โฟกัสที่คำถาม ประเด็นของความรู้สึก ***** อย่าเข้ามาด่า จขกท หรือ คนที่อยู่ในสถานะนี้นะค่ะ