ตอบคห.6 ... คุณตัดเรื่องธรรมกายออกไปก่อน เพราะจริงๆคุณต้องแยกให้ออกว่าคำสอนใดมาจากพระพุทธเจ้า คำสอนใดคือธรรมกายแต่งขึ้น เรื่องการทำบุญ เรื่องการเวียนว่ายตายเกิด ถือเป็นเรื่องของศาสนาพุทธโดยตรง คุณจะไปวัดไหนเค้าก็สอนแบบเดียวกัน

เรื่องทำบุญนี่ พระพุทธเจ้าท่านบอกว่ารู้จักเลือกเนื้อนาบุญ และหลักกว้างๆก็คือ
1.ทำบุญกับคนได้บุญมากกว่าสัตว์
2.การทำบุญกับคนดีได้บุญมากกว่าทำกับคนเลว
3.ทำบุญสร้างวิหารทาน ถาวรวัตถุ ถือว่าได้บุญสูงสุด

ที่เป็นลักษณะนี้ เพราะพระพุทธเจ้าท่านมองเรื่องบุญไม่ได้มองถึงความขาดแคลนของคนผู้รับทาน แต่ท่านมองถึงประโยชน์ที่ทอดยาวออกไป ... สมมุติคุณให้อาหารหมาแมว พวกมันกิน กินเสร็จก็นอน เดินเล่น กัดกันเองบ้าง แล้วก็กิน มันประโยชน์สั้น แล้วอายุก็สั้นด้วย แต่ถ้าคุณทำบุญช่วยคน คนๆนั้นอาจจะไปทำบุญต่อๆไปได้ หรืออย่างน้อยก็อายุยืนกว่าหมาแมว ดังนั้นจึงได้ประโยชน์กว่า ...  และเพราะเหตุนี้การทำบุญกับพระสงฆ์จึงมักจะได้บุญมากกว่ากับคนทั่วไป เพราะท่านน่าจะมีความเป็นไปได้สูงที่จะเป็นคนดี เมื่อท่านเป็นคนดี กินอิ่มแล้วท่านก็ไปทำดีช่วยคนต่อไป อีกอย่างนึง โดยเฉพาะถ้าโชคดีได้ทำกับพระที่บรรลุธรรมแล้ว จะได้ผลมหาศาลมากกว่าทำบุญกับคนอื่นๆหรือสัตว์เป็นหลายๆเท่าตัว ... ... อีกข้อก็คือการทำบุญกับพระสงฆ์นั้น พระสงฆ์ช่วยเผยแพร่คำสอนทางศาสนา คุณก็ต้องมาพิจารณาต่ออีกว่าคำสอนของทางศาสนามีประโยชน์อย่างไร  ศาสนาพุทธสอนให้คนถือศีล 5 รู้จักเกรงกลัวต่อบาป ถ้าทุกๆคนยึดถือตามนี้ คุณคิดว่าโลกนี้จะมีความสุขไหม กับการที่ไม่มีคำสอนเหล่านี้ ...  ก็จะเห็นได้ว่ามีประโยชน์

... คุณอาจจะมองว่าถ้าอย่างนั้น การทำบุญกับหมอหรือพยาบาลน่าจะดีกว่าหรือไม่ เพราะหมอกับพยาบาลสามารถช่วยชีวิตคนได้ ... อันนี้คุณก็ต้องเข้าใจหลักของศาสนาพุทธก่อน ... นั่นคือ ไม่ว่าชีวิตใดก็ตาม เกิดมาก็ต้องมีตาย ... พระพุทธเจ้าไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องการแพทย์เลย เพราะท่านรู้ ว่าหมอเก่งแค่ไหน ก็แค่ช่วยยืดเวลาคนไข้เท่านั้น ยังไงก็ต้องตายหมด หมอก็ต้องตาย ... ไม่มีใครจะเป็นอมตะ ไม่ว่าวิทยาการจะเจริญไปแค่ไหน มันได้แค่ยืดเวลา ... แต่สำคัญกว่านั้นคือชีวิตหลังความตาย ซึ่งพระพุทธเจ้าท่านยืนยันว่าตายแล้วมีเกิด และอาจจะเกิดได้ทั้งในอบายภูมิ รวมถึง สุคติภูมิ ... ซึ่งพอไปเกิดที่จุดๆนั้นแล้ว ระยะเวลาจะยาวนานกว่าการเกิดในภพมนุษย์มากๆ เป็นแสนๆปีบ้าง ล้านปีบ้าง ดังนั้นการมีชีวิตอยู่ในโลก ท่านจึงไม่ได้มองว่ามันสำคัญ สิ่งสำคัญคือเมื่อตายไปแล้วจะไปเกิดที่ไหน ... ดังนั้นในมุมมองนี้การมุ่งสอนให้คนทำความดี เพื่อให้ได้ไปเกิดในที่ที่ดี จึงมีความสำคัญกว่าหมอ ที่แค่ช่วยยืดชีวิต แต่ไม่ได้สอนให้คนทำความดี

... ยิ่งการสร้างวัด สร้างศาลา ยิ่งได้บุญใหญ่กว่าเดิม ใหญ่กว่าทำบุญกับพระ ... เพราะพระสงฆ์นั้น ก็เหมือนเรา คือยังไงก็ตาย แต่ถ้าคุณเอาเงินไปลงกับวัด กับศาลาธรรม ไอ้ของพวกนี้มันจะอยู่ได้หลายร้อยปี ถ้าไม่มีใครไปทุบทิ้ง และซึ่งจะสร้างสาธารณะประโยชน์ได้ในระยะยาวจึงได้บุญสูงสุด บางทีอนาคต คนเลวได้เข้ามานั่งในศาลาที่คุณบริจาคสร้าง มีโอกาสฟังธรรม ก็อาจกลับตัวเป็นดี แล้วไปเผยแพร่ความดีต่อ ... ผลประโยชน์มันทวีคูณ ดังนั้นจึงได้บุญสูงสุดครับ