อย่างอื่นก่อนสิ่งอื่นใด หากเราพิมพ์ได้ว่าจาพิกลพิการ
ฟังไม่รู้ความ ก็ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะค่ะ
นี้เป็นกระทู้แรกๆจีจีน้าาาาาาาา
คือจริงๆมีกระทู้แรกค่ะ แต่คงแท็กน้อยไปหรือยังไงก็ไม่แน่ใจ
มันเลยเงียบๆเหงาๆ ก็ลองดูอีกสักกระทู้ถ้าบอดก็จะจอดละค่ะ
...เริ่มเลยเนอะ เราชื่อทรายค่ะ เพื่อนเราชื่อปัน
เราเจอกันเมื่อ 7-8ปีที่แล้วในเว็บเว็บนึงค่ะ เราเรียกมันว่า “แชทรูม”
อารมณ์ประมาณแชทสด มีหัวน้ำเงิน หัวขาว หัวเขียว ส้ม
หัวเขียว-คนออนไลน์แบบขาจร หัวขาว-คนดูแลแชท
หัวน้ำเงิน-สมาชิก ทำนองนี้คราวๆ มีใครพอเคยเล่นไหมค่ะ
เราเจอกับปันในนี้ค่ะ ปันเป็นผู้ชายอวบๆ ขาวๆ พูดเก่งๆ
และเราก็จะถามปันทุกครั้งว่า แกเป็นตุ๊ดเปล่าว่ะ??
คำตอบที่ได้มาตลอดคือ”ไม่ใช่เว้ยย!!” (เหมือนจริงเพื่อนโทษน้า)
ตอนนั้นเราติดต่อกัน2ทาง ไม่โทรศัพท์ ก็ MSN ผสมๆกันไปแต่โทรเกือบทุกวัน
ช่วงนั้นปันเป็นผู้ชายคนเดียวที่ชนะในโลกความจริงและออนไลน์ที่เราวางใจ
สนิทแบบโคตรๆ มีอะไรเราก็จะมาเล่าให้กันฟังทุกๆเรื่อง ปันเองก็เป็นแบบนั้น
กลับจากโรงเรียนก็จะหอบทุกเรื่องที่เจอมาเล่าให้ปันฟัง สบายใจไปเองแบบบอกไม่ถูก (งงเด้)
มีคำพูดอยู่คำนึงที่เราจำชัดเจนจนตอนนี้ “ถ้าแกเป็นผู้หญิงฉันคงจีบแกไปแล้ว” (แพ้ความฉดใฉของฉันนะเส้)
เดี๋ยว!!!!!!! จขกท. ไม่ใช่กระเทยหรือขุ่นแมมม่นะค้าาา
ตอนนั้นเราแค่เคยมีแฟนเป็นทอมเฉยๆ ได้ฟินแต่ไม่ได้จิ้น
ผ่านเลยไปจนเกือบปีเราสนิทกันอยู่แบบนั้นจนเวลาผ่านไปแล้ว ผ่านไปอีก
จนทุกอย่างเริ่มห่างกันออกไปทีละนิดๆ จากคุยทุกวันก็3วันครั้ง
อาทิตย์ละครั้ง ไม่ใช่เพลงของพริกไทยแต่เป็นระยะห่างของเราเด้ออออ
ครั้งสุดท้ายที่จำได้เบลอ สายสุดท้ายที่โทรคุยกับปัน คือมัน ร้อง ไห้!!!
เพราะทะเลาะกับปันหญิง (ปันหญิง:ตัวละครใหม่แต่คือแฟนปัน (มองบนพับปากแรง) )
จำได้แค่นั้นจริงๆหลังจากนั้นก็เหมือนจะห่างกันไปแล้วจริงๆ
ปันเองยุ่งเข้าเรื่องมหาลัย ส่วนเราหรอตามประสาเด็ก
ไม่รู้ยุ่งอะไรถึงไม่ตามเพื่อน คงขายข้าวแกงอยู่5555555
ลืมบอกเราเด็กกว่าปันอยู่หลายปี อีกอย่างมันเป็นยุคระหว่าง MSN กับ Hi5
ไม่มีอะไรแต่ถ้ากระทู้มันเข้าตาแกขึ้นมาก็ขอภาวนาให้แกได้อ่านและรู้สึกตัว
ว่าเป็นตัวแกเอง ฉันคิดถึงแกนะ ป่านนี้แก่ไปถึงไหนแล้ว สบายดีไหมอ้วน?
อ่อ ตอนนี้ฉันโตแล้วนะฉันเป็นผู้หญิง.. ที่ชอบผู้ชายแล้วนะ^^
ถ้าแกยังไม่มีหลานให้ฉันอุ้มหรือภรรยาที่น่ารัก ก็มาจีบฉันได้นะ
คิดถึงแกวันนี้เลยตั้งกระทู้มาตามหา เขียนเก่งสะด้วยไง(เหรอ)
“ถ้ามีฉันหลงเหลือในความทรงจำของแกอยู่บ้าง ขอให้แกนึกถึงฉันเหมือนกันนะ”
ตามหาเพื่อนคนแรกในโลกออนไลน์เมื่อ7-8ปีที่แล้ว เราเจอกันใน”แชทรูม”
ฟังไม่รู้ความ ก็ต้องขอโทษด้วยจริงๆนะค่ะ
นี้เป็นกระทู้แรกๆจีจีน้าาาาาาาา
คือจริงๆมีกระทู้แรกค่ะ แต่คงแท็กน้อยไปหรือยังไงก็ไม่แน่ใจ
มันเลยเงียบๆเหงาๆ ก็ลองดูอีกสักกระทู้ถ้าบอดก็จะจอดละค่ะ
...เริ่มเลยเนอะ เราชื่อทรายค่ะ เพื่อนเราชื่อปัน
เราเจอกันเมื่อ 7-8ปีที่แล้วในเว็บเว็บนึงค่ะ เราเรียกมันว่า “แชทรูม”
อารมณ์ประมาณแชทสด มีหัวน้ำเงิน หัวขาว หัวเขียว ส้ม
หัวเขียว-คนออนไลน์แบบขาจร หัวขาว-คนดูแลแชท
หัวน้ำเงิน-สมาชิก ทำนองนี้คราวๆ มีใครพอเคยเล่นไหมค่ะ
เราเจอกับปันในนี้ค่ะ ปันเป็นผู้ชายอวบๆ ขาวๆ พูดเก่งๆ
และเราก็จะถามปันทุกครั้งว่า แกเป็นตุ๊ดเปล่าว่ะ??
คำตอบที่ได้มาตลอดคือ”ไม่ใช่เว้ยย!!” (เหมือนจริงเพื่อนโทษน้า)
ตอนนั้นเราติดต่อกัน2ทาง ไม่โทรศัพท์ ก็ MSN ผสมๆกันไปแต่โทรเกือบทุกวัน
ช่วงนั้นปันเป็นผู้ชายคนเดียวที่ชนะในโลกความจริงและออนไลน์ที่เราวางใจ
สนิทแบบโคตรๆ มีอะไรเราก็จะมาเล่าให้กันฟังทุกๆเรื่อง ปันเองก็เป็นแบบนั้น
กลับจากโรงเรียนก็จะหอบทุกเรื่องที่เจอมาเล่าให้ปันฟัง สบายใจไปเองแบบบอกไม่ถูก (งงเด้)
มีคำพูดอยู่คำนึงที่เราจำชัดเจนจนตอนนี้ “ถ้าแกเป็นผู้หญิงฉันคงจีบแกไปแล้ว” (แพ้ความฉดใฉของฉันนะเส้)
เดี๋ยว!!!!!!! จขกท. ไม่ใช่กระเทยหรือขุ่นแมมม่นะค้าาา
ตอนนั้นเราแค่เคยมีแฟนเป็นทอมเฉยๆ ได้ฟินแต่ไม่ได้จิ้น
ผ่านเลยไปจนเกือบปีเราสนิทกันอยู่แบบนั้นจนเวลาผ่านไปแล้ว ผ่านไปอีก
จนทุกอย่างเริ่มห่างกันออกไปทีละนิดๆ จากคุยทุกวันก็3วันครั้ง
อาทิตย์ละครั้ง ไม่ใช่เพลงของพริกไทยแต่เป็นระยะห่างของเราเด้ออออ
ครั้งสุดท้ายที่จำได้เบลอ สายสุดท้ายที่โทรคุยกับปัน คือมัน ร้อง ไห้!!!
เพราะทะเลาะกับปันหญิง (ปันหญิง:ตัวละครใหม่แต่คือแฟนปัน (มองบนพับปากแรง) )
จำได้แค่นั้นจริงๆหลังจากนั้นก็เหมือนจะห่างกันไปแล้วจริงๆ
ปันเองยุ่งเข้าเรื่องมหาลัย ส่วนเราหรอตามประสาเด็ก
ไม่รู้ยุ่งอะไรถึงไม่ตามเพื่อน คงขายข้าวแกงอยู่5555555
ลืมบอกเราเด็กกว่าปันอยู่หลายปี อีกอย่างมันเป็นยุคระหว่าง MSN กับ Hi5
ไม่มีอะไรแต่ถ้ากระทู้มันเข้าตาแกขึ้นมาก็ขอภาวนาให้แกได้อ่านและรู้สึกตัว
ว่าเป็นตัวแกเอง ฉันคิดถึงแกนะ ป่านนี้แก่ไปถึงไหนแล้ว สบายดีไหมอ้วน?
อ่อ ตอนนี้ฉันโตแล้วนะฉันเป็นผู้หญิง.. ที่ชอบผู้ชายแล้วนะ^^
ถ้าแกยังไม่มีหลานให้ฉันอุ้มหรือภรรยาที่น่ารัก ก็มาจีบฉันได้นะ
คิดถึงแกวันนี้เลยตั้งกระทู้มาตามหา เขียนเก่งสะด้วยไง(เหรอ)
“ถ้ามีฉันหลงเหลือในความทรงจำของแกอยู่บ้าง ขอให้แกนึกถึงฉันเหมือนกันนะ”