มันฮาตรงไหนที่นางเอกบอกว่า  
ไม่เคยเห็นของจริงเลย  เห็นแต่ในละคร แม่เย็นในนางทาส  อยากเห็นของจริง  
พอเจ้าจ้อยโดนเฆี่ยนจนครบ  กลับทำเป็นไปสงสารเห็นใจ
ท่านโหราธิบดี  ก็เหมือนแค่รำคาญ  ไม่ได้สนใจเรื่องใครจะเจ็บอะไรหรือไม่
แม่จำปา  พอเฆี่ยนเสร็จ  ก็ทำเป็นใจดี  แล้วบทก็บังคับให้ซึ้ง  ซึ่งไม่ออกนะ
เป็นบทละครที่ใส่ความฮาใส่ความซึ้งได้แบบแป๊กมาก
ตั้งแต่ฉากนั้นมา  จนมาถึงฉากพระเอกนางเอกอยู่ด้วยกัน  ไม่ได้สนุกเลย  อยากให้โฆษณาเร็ว ๆ
จะได้ตัดความรู้สึกนี้เสียได้

ป.ล.  พิมพ์ตั้งแต่โฆษณาเบรคแรก  กว่าจะเสร็จก็ละครมาพอดี
ดูตอนสอง  อารมณ์ดีขึ้นเยอะ  กลับมาสนุกเหมือนเดิมแล้ว