คือปีที่แล้วเรากับเขาพึ่งเลิกกับแฟน เราก็อยู่ปลอบใจกันคุยกันจนรุสึกว่าชอบเขา เขาก็ชอบเราเหมือนกัน เลยลองคบกันดู ถึงแม้ตอนที่คบจะเห็นเค้าเพ้อหรือส่องหาแฟนเก่า แต่เราก็ให้อภัยเขานะ ตอนนั้นเขาก็ยังแคร์เรามากพอคบมาสัก6เดือน เขามีงานทำในสาขา จากที่เขาเป็นคนดีของเราพอเข้าสังคมใหม่เหมือนมันต้องไปกับเขาอะ เราทะเลาะกันบ่อยแล้วเขาก็เปลี่ยนไป จากเรื่องเล็กๆเขาก็ว่าเรา ทำไรก็ดูเขารำคาญอะแต่ทุกครั้งเรารู้ละว่าต้องเลิกกันแน่ๆ  ก็เลิกกันจริงๆ
.
.
พอเลิกไปเขาก็โพสถึงแฟนเก่า แบบว่าเราทักไปเพราะงี้หรอถึงเลิก เรากลับถูกมันด่ากลับมา คือมันไม่แคร์เราสักนิด  แล้วมันก็ทำงานอยุในสาขาช่วยเพื่อนช่วยจารย์แทบทุกวัน ไปเที่ยวร้านเหล้าไปกินบุฟเฟ่อยู่กันบ่อยๆ ส่วนเราอยุแบบจะตายทรมานคะ   วันนึงก็เห็นเพื่อนแซวว่าเขามาจีบรุ่นน้องมันเจ็บกว่าเดิมเมื่อรู้ว่าเขาเริ่มต้นใหม่ได้  บางทีเพื่อนๆในสาขาก็แซวมัน  แล้วเราอยุตรงนั้นแอบร้องไห้คะน้อยใจเพื่อนๆ เหมือนจากนี้เราไม่มีตัวตนในสาขานี้แล้ว  เราทำใจด้วยความโดดเดี่ยวจริงๆเราต้องคิดมากต้องเห็นต้องรู้ว่าเขาชอบใครทำอะไรไปไหนกัน  แต่สักพักเหมือนน้องไม่เอามัน
.
.
ทุกครั้งพอจะทำใจได้  เขากลับมาคะ  มาให้ความหวัง กลับมาหยอกเหมือนแฟน มาบอกคิดถึง  ทำเหมือนมีเยื่อใยมาแกล้งให้โกรธ  แต่แค่เวลาเจอกันที่เจอ. แต่ในแชทไม่มีทักมา  บางทีก็งงคะเลยถามเขา  เขาบอกชอบอยู่แบบนี้คุยแอบๆเอาเราก็ไม่ชอบมั้งคะ ที่ผ่านมาก็เหมือนที่คั่นเวลาเฉยๆยิ่งทำแบบนี้แย่คะ  แต่มีคำพูดนึงเขาบอก"""""ไม่มีใครคุยหรอก อยู่แบบนี้ต่อไปก็ดีอยู่แล้วไม่มีเวลาให้ใคร"""""" เรารู้สึกดีขึ้นมา  ทำให้รู้สึกว่าเรารอเขาเราเข้าใจที่เขาทำแบบนี้ บางทีเขาชวนไปเที่ยว กินข้าวไปหา.  แค่รู้สึกว่าเขายังรักเราอยู่ก็ดีใจ
.
.
.
แต่มาวันนึง เพื่อนๆแซวเขาอีกครั้งว่าคุยกะรุ่นพี่ปี เหมือนอกหักอีกทีอะคะ  ไหนทำแบบนี้กับเรา เหมือนเราโง่มากอะเจอแบบนี้อีกแล้ว ครั่งงนี้ก็ไม่อยากจะไปไหนด้วยละ  แต่เขาก็พยายามมาหยอกล้อเรา  ก็แพ้เขาอะคะ แต่ใจก็รู้ว่ามันแต่เห็นมันไม่ยุ่งกะรุ่นพี่จริงๆ เลยคิดว่าเพื่อนๆสาขาแค่แซวเล่นเฉยๆ กลับมาดีอีกคะ
.
.
.
ละมาวันนี้เขามีคนคุยใหม่อีกแล้ว เพื่อนๆแซวว่าเขาคุยกับสาขาอื่น ครั้งนี้เห็นจะจริง แต่ไม่นานมานี้เขาก็ยังเอารูปเก่าๆมาอวดเราเหมือนคิดถึงเราอยู่  เราก็ไม่แน่ใจ แต่สุดท้ายต้องยอมเขาแล้วอะคะ ครั้งนี้เห็นเขาแชทแล้วยิ้มออกหน้ามาก  แล้วเห็นแซวว่าไปกินข้าวไปส่งเขามา  จากนั้นเราทำโกรธ เขาไม่สนใจเราแล้ว  แล้วเรารู้จากเพื่อนมาว่ามันหนีจากทำงานกลุ่มหายไปทั้งคืนกลับเช้า
.
.
เจ็บและจุกกว่าทุกครั้งที่ผ่านมาอีกคะ เราพยายามหนี  มันก็ตามกลับมาให้เรารู้สึก เราเจอมันทุกวันเราลืมมันไม่ได้ แต่มันลืมเราได้   เราทำใจมาแบบนี้ตั้งแต่เลิกกันตอนนั้นนี่6เดือนละ  ก็ยังไม่ได้เลย  แม้เขาจะร้ายกะเราก็ยังตัดใจไม่ได้ เป็นเราที่เจ็บสัสๆ  ยิ่งเข้าใจมันเป็นคนแบบนี้แล้วแต่ลืมไม่ได้จริงๆ