เรื่องความรักครั้งนี้
คือ จขกท.ได้รู้จักกับพี่ผู้ชายคนนึงเป็นคนคบคนที่สองในชีวิตนี้ นานมาก ประมาณ 5-6 ปีได้ ตั้งแต่วัยรุ่นจนเป็นสาว แล้วพี่เขาชอบมาทักเฟสบ่อยๆทุกวัน
ก็จะคุยกันบ่อยๆ ตอนนั้นคุยกันเรื่องเกาหลี ดาราหนังจีน ประวัติศาสตร์ การเมือง ทุกเรื่อง 55555555
แต่ตอนนั้นด้วยความยังเด็กเลยไม่รู้ว่าเขาจีบมาเป็น ปี สองปี พอวันเกิดเขาก็จะมาทักเราบ้างแค่นั้น มากดไลค์ตลอด (อ่อยเรา)ตอนนั้นคิดว่าเขาเจ้าชู้เลยไม่เอา กลัวผู้ชายเจ้าชู้
แต่พี่เขาก็จะคอยมาโพสในใต้สถานะเรา ให้กำลังใจบ้างอะไรบ้าง ตอนนั้นเราก็ชอบเขาแต่ก็ไม่กล้าบอกไป คือไม่ได้สนใจเพราะตอนเด็กชอบคนหล่อด้วยละ
จนวันนึง เราก็มีแฟนเป็นเพื่อนร่วมรุ่นกัน ต่อมาเนื่องจาก อะไรหลายอย่าง แฟนเป็นคนโมโหร้าย เราก็ใจร้อน
เวลาไปไหนรายงานตลอด พอรายงานช้าโดนว่า ก็เลิกกันไปแบบกว่าจะเลิกได้ เราได้อาการซึมเศร้ากลับมา แฟนเก่าเป็นคนดีเพื่อนที่ดีแต่ไปกันไม่ได้
แล้วจู่ๆพี่เขาก็กลับมาคุยด้วย ตอนนั้นดีใจมากเลย แต่ สัณชาติญานมันบอกว่าเออไม่น่าจะเป็นไปได้ (ระหว่างที่เขาหายไปนั้นเขาก็มีแฟนนะ แล้วก็เลิกกันไปได้ 1-2 ปี) แล้วเราก็ได้คุยกัน พี่เขาบอกว่างั้นมาคบกัน เราก็ดีใจมากเลยได้คบกัน
พอคบแล้ว เพิ่งรู้วาาพี่เขาโลกส่วนตัวสูงมาก ตอนแรกเราก็งอน สุดท้ายก็พยายามเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็น
ไม่เคยรู้ว่าก่อนว่าเขาโลกส่วนตัวสูงมากเนื่องจากตอนรู้จักแรกๆพี่พูดเยอะมาก พิมในแชทนี้รำคาญแบบสุด สมัยนั้นนะ แต่สมัยนี้มีแต่เราคุยกับเขาฝ่ายเดียวเฮ้อ
จนเมื่อวานเราเครียดอาการซึมเศร้ากลับมาแรงมาก
เราก็ไปว่าเขาว่าเคยรักกันบ้างไหม มีแต่เค้าที่รักเทอฝ่ายเดียว ไม่เคยเห็นคุณค่าเค้า ไม่เคยอะไร (ทั้งที่จริงไม่ไช่เลย ตั้งแต่เด็กจนโตเขาดีกะเรามากๆ) สุดท้ายคือ เขาก็ไม่ตอบไลน์เรา เรานิสัยไม่ดีตั้งแต่คบไม่ได้ดั่งใจชอบบอกเลิก แต่เราพยายามปรับปรุงตัวดีขึ้นนะ
เพราะเขาเป็นคนโรคส่วนตัวสูง เลยคิดว่าไม่เคยแคร์กันเลย เฮ้อ
สิ่งที่เสียใจที่สุดคือ พอคบกันแล้วแทบไม่เคยแคร์กันเลย ตัวเองอยากคุยไลน์เราไม่อยากคุย ขอคุยโทรศัพท์สองนาที บอกไม่คุยไลน์ตัดสาย นิสัยเสียเอาแต่ใจมากๆ (แต่ไม่รู้ทำไมยังรักเขา) ไม่เคยแคร์กัน
ในหลายๆครั้งเนื่องจากเราเคยเรียนคณะที่มีแต่ผู้ชายเยอะ จะติดนิสัยห่ามๆเลวๆชั่วๆ ปากหมามา พอมาพูดใส่พี่เขาพี่เขาก็งอนไปเลย ขอโทษด้วยค่า T T เราเลยพยายามปรับให้คำพูด soft ลงค่ะ
พี่เขาเป็นผู้ชายเรียนเรียนอักษร เรียบร้อย ลึกลับ โลกส่วนตัวสูงมาก ขี้อายอีก ฮ่าๆ เกิดมาไม่เคยเจอผู้ชายขี้อาย เจอแต่ปากหมา ขี้เหล้า เจ้าชู้ ด่าเก่ง ไม่ก็แมนๆ
ตอนนี้เรายังรักเขา แต่เรื่องราวมันเป็นไปไม่ได้แล้ว ก็ขอขอบคุณครั้งนึงที่ได้รู้จักกัน ได้เจอคนที่รู้ว่าไช่ แต่ก็ไปกันไม่ได้ กว่าจะเจอคนที่รักได้นอกจากครอบครัวกับเพื่อนไม่ง่ายเลยค่ะ (เป็นคนรักเดียวใจเดียว)
อีกอย่างเราเหนื่อยที่หลังๆต้องยอมเขามาตลอด เฮ้อ ความรักนี้ทรมาณจัง คงพักใจไปอีกยาว ความทรงจำที่ผ่านมาหลายปี มันมีดีไม่ดีบ้าง แต่การจะลืมมันได้นี้ยากมากเหมือนกันนะคะ
ขอบคุณ Pantip ที่ให้ระบาย
ความรักของเขาเริ่มจาก 100 ถึง 0 แต่ของเราเริ่มจาก 0 (ติดลบเพราะสมัยวัยรุ่นชอบคนไม่หล่อ) จนถึง100 แต่ตอนนี้เราไม่มีตัวตนกับเขาอีกแล้วค่ะ
ไม่รู้เขาเล่นพันทิปไหม แต่อยากจะบอกว่า รักพี่นะ ขอให้พี่หายป่วยเร็วๆค่ะ สมหวังดั่งใจ
กระทู้ซ้ำ ระบายกับความรักที่เป็นไปไม่ได้
คือ จขกท.ได้รู้จักกับพี่ผู้ชายคนนึงเป็นคนคบคนที่สองในชีวิตนี้ นานมาก ประมาณ 5-6 ปีได้ ตั้งแต่วัยรุ่นจนเป็นสาว แล้วพี่เขาชอบมาทักเฟสบ่อยๆทุกวัน
ก็จะคุยกันบ่อยๆ ตอนนั้นคุยกันเรื่องเกาหลี ดาราหนังจีน ประวัติศาสตร์ การเมือง ทุกเรื่อง 55555555
แต่ตอนนั้นด้วยความยังเด็กเลยไม่รู้ว่าเขาจีบมาเป็น ปี สองปี พอวันเกิดเขาก็จะมาทักเราบ้างแค่นั้น มากดไลค์ตลอด (อ่อยเรา)ตอนนั้นคิดว่าเขาเจ้าชู้เลยไม่เอา กลัวผู้ชายเจ้าชู้
แต่พี่เขาก็จะคอยมาโพสในใต้สถานะเรา ให้กำลังใจบ้างอะไรบ้าง ตอนนั้นเราก็ชอบเขาแต่ก็ไม่กล้าบอกไป คือไม่ได้สนใจเพราะตอนเด็กชอบคนหล่อด้วยละ
จนวันนึง เราก็มีแฟนเป็นเพื่อนร่วมรุ่นกัน ต่อมาเนื่องจาก อะไรหลายอย่าง แฟนเป็นคนโมโหร้าย เราก็ใจร้อน
เวลาไปไหนรายงานตลอด พอรายงานช้าโดนว่า ก็เลิกกันไปแบบกว่าจะเลิกได้ เราได้อาการซึมเศร้ากลับมา แฟนเก่าเป็นคนดีเพื่อนที่ดีแต่ไปกันไม่ได้
แล้วจู่ๆพี่เขาก็กลับมาคุยด้วย ตอนนั้นดีใจมากเลย แต่ สัณชาติญานมันบอกว่าเออไม่น่าจะเป็นไปได้ (ระหว่างที่เขาหายไปนั้นเขาก็มีแฟนนะ แล้วก็เลิกกันไปได้ 1-2 ปี) แล้วเราก็ได้คุยกัน พี่เขาบอกว่างั้นมาคบกัน เราก็ดีใจมากเลยได้คบกัน
พอคบแล้ว เพิ่งรู้วาาพี่เขาโลกส่วนตัวสูงมาก ตอนแรกเราก็งอน สุดท้ายก็พยายามเข้าใจในสิ่งที่เขาเป็น
ไม่เคยรู้ว่าก่อนว่าเขาโลกส่วนตัวสูงมากเนื่องจากตอนรู้จักแรกๆพี่พูดเยอะมาก พิมในแชทนี้รำคาญแบบสุด สมัยนั้นนะ แต่สมัยนี้มีแต่เราคุยกับเขาฝ่ายเดียวเฮ้อ
จนเมื่อวานเราเครียดอาการซึมเศร้ากลับมาแรงมาก
เราก็ไปว่าเขาว่าเคยรักกันบ้างไหม มีแต่เค้าที่รักเทอฝ่ายเดียว ไม่เคยเห็นคุณค่าเค้า ไม่เคยอะไร (ทั้งที่จริงไม่ไช่เลย ตั้งแต่เด็กจนโตเขาดีกะเรามากๆ) สุดท้ายคือ เขาก็ไม่ตอบไลน์เรา เรานิสัยไม่ดีตั้งแต่คบไม่ได้ดั่งใจชอบบอกเลิก แต่เราพยายามปรับปรุงตัวดีขึ้นนะ
เพราะเขาเป็นคนโรคส่วนตัวสูง เลยคิดว่าไม่เคยแคร์กันเลย เฮ้อ
สิ่งที่เสียใจที่สุดคือ พอคบกันแล้วแทบไม่เคยแคร์กันเลย ตัวเองอยากคุยไลน์เราไม่อยากคุย ขอคุยโทรศัพท์สองนาที บอกไม่คุยไลน์ตัดสาย นิสัยเสียเอาแต่ใจมากๆ (แต่ไม่รู้ทำไมยังรักเขา) ไม่เคยแคร์กัน
ในหลายๆครั้งเนื่องจากเราเคยเรียนคณะที่มีแต่ผู้ชายเยอะ จะติดนิสัยห่ามๆเลวๆชั่วๆ ปากหมามา พอมาพูดใส่พี่เขาพี่เขาก็งอนไปเลย ขอโทษด้วยค่า T T เราเลยพยายามปรับให้คำพูด soft ลงค่ะ
พี่เขาเป็นผู้ชายเรียนเรียนอักษร เรียบร้อย ลึกลับ โลกส่วนตัวสูงมาก ขี้อายอีก ฮ่าๆ เกิดมาไม่เคยเจอผู้ชายขี้อาย เจอแต่ปากหมา ขี้เหล้า เจ้าชู้ ด่าเก่ง ไม่ก็แมนๆ
ตอนนี้เรายังรักเขา แต่เรื่องราวมันเป็นไปไม่ได้แล้ว ก็ขอขอบคุณครั้งนึงที่ได้รู้จักกัน ได้เจอคนที่รู้ว่าไช่ แต่ก็ไปกันไม่ได้ กว่าจะเจอคนที่รักได้นอกจากครอบครัวกับเพื่อนไม่ง่ายเลยค่ะ (เป็นคนรักเดียวใจเดียว)
อีกอย่างเราเหนื่อยที่หลังๆต้องยอมเขามาตลอด เฮ้อ ความรักนี้ทรมาณจัง คงพักใจไปอีกยาว ความทรงจำที่ผ่านมาหลายปี มันมีดีไม่ดีบ้าง แต่การจะลืมมันได้นี้ยากมากเหมือนกันนะคะ
ขอบคุณ Pantip ที่ให้ระบาย
ความรักของเขาเริ่มจาก 100 ถึง 0 แต่ของเราเริ่มจาก 0 (ติดลบเพราะสมัยวัยรุ่นชอบคนไม่หล่อ) จนถึง100 แต่ตอนนี้เราไม่มีตัวตนกับเขาอีกแล้วค่ะ
ไม่รู้เขาเล่นพันทิปไหม แต่อยากจะบอกว่า รักพี่นะ ขอให้พี่หายป่วยเร็วๆค่ะ สมหวังดั่งใจ