สิ่งที่ชอบ คือเกือบทุกฉากของหยกกับลูกเพชร แม่ลูกแม้ไม่ใช่สายเลือด แต่ผูกพันอย่างยิ่ง
- ฉากที่หยกกับยายพ่างวางแผนใช้กู่จัดการฆ่าเพชรหลังหยกรู้แล้วว่าไม่ใช่ลูก หยกทำท่าลังเล สุดท้ายก็เอายันต์โหงวตั๊กปิดกู่ ส่วนเพชรก็บอกให้แม่หยกหนีไปตลอด ยอมตายแทนแม่
- ฉากที่หยกหนีออกจากเรือน มีเพชรมาคอยดูแลและปกป้องหยก
- ฉากหยกกับเพชรทุกฉากในวันก่อนอวสาน
แต่พอฉากไหนมีแม่ลูกคู่นี้จะตั้งใจดูตลอด ซาบซึ้ง

แม้ว่าทั้งเรื่องมีความไม่สมเหตุสมผลหลายๆ อย่างและสารพัดความลำไยที่ยกมาทั้งสวนในเรื่องนี้
จบซะที
เฮ้อออออ!!!!!!!!!!