คือเราคบกับแฟนมาสักพักค่ะ เรากับแฟนฐานะค่อนข้างต่างกันมาก เราเป็นคนค่อนข้างจนเลยล่ะค่ะ แต่เขาเป็นคนรวย แต่ที่เราคบกับเขาเพราะเรารักที่เขาเป็นตัวเองนะคะ ดูแลเราตลอด ไม่เคยหวังเรื่องเงินจนวันหนึ่งเราออกจากงานค่ะเขาเลยแนะนำให้ไปช่วยงานที่บ้านเขา นั่นเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวนี้ แรกๆที่ทำเราก็โอเคค่ะแต่ก็ทำตัวไม่ถูก เราโฟกัสงานนะคะเลยไม่ค่อยเล่นกับแฟน เราก็จะเห็นความเป็นไปของเขาตลอด เราแอบอิจฉาเขานะคะที่มีเงินมีทุกอย่างแต่ก็ยินดีกับเขา บ้านเขาค่อนข้างมีระเบียบค่ะ วางอนาคตให้ทุกอย่าง เรามองว่าเป็นเรื่องที่ดีนะคะ แต่บางทีดูเหมือนบังคับเกินไป คาดหวังมาก ใช้คำพูดค่อนข้างแรง ดูถูกแฟนเราว่าจะทำนู้นนี่ได้หรอ จนเราก็คิดว่าขนาดน้องยังโดนดูถูกแล้วเราคนนอกล่ะจะโดนขนาดไหน ช่วงแรกเราไม่เข้าใจแฟนเลยค่ะว่าทำไมติดเพื่อน จนวันนี้เราจึงเข้าใจว่าทำไมเพราะเพื่อนคือคนที่ทำให้เขาสบายใจ บ้านเขาไม่เอาคนนอกบ้านเท่าไหร่ค่ะ มันทำให้เราอึดอัดเราเลยคิดว่าจะหางานใหม่ทำ ตอนแรกเราคิดจะเลิกนะคะเพราะอึดอัดมากแต่เพื่อนๆก็ฉุกคิดให้ว่าถ้าเราไปเขาจะอยู่ยังไงที่เขาดีขึ้นทุกวันนี้ก็เพราะเรา (เขาโดนว่าเรื่องเก่าด้วยค่ะที่เคยเกเรเหมือนขุดขึ้นมาพูดอีก)ซึ่งมันบั่นทอนคนที่เปลี่ยนตัวแต่ไม่ได้รับโอกาสอะค่ะ เราก็คิดว่าสักวันหนึ่งเราอาจจะต้องเลิกกันจริงๆบ้านเขาต้องให้สิ่งดีๆแต่เรายังดีไม่พออะค่ะ เราเลยคิดว่าจะทำช่วงเวลาที่เหลือให้มีค่าที่สุด ถ้าไม่เลิกก็ดีไป แต่ถ้าต้องไปก็จะไม่เสียดายเพราะเราได้ทำหน้าที่แฟนได้สุดความสามารถแล้วค่ะ เราไม่ปล่อยมือเขาดีแล้วใช่มั้ยคะเพราะตอนนี้เขากำลังอ่อนแอ เราทำถูกแล้วใช่มั้ยที่จับมือเขาก้าวผ่านอุปสรรคไปด้วยกันแม้ตะไม่ถึงปลายทางก็ตาม😂