สวัสดีค่ะ😄
เรื่องก็คือเราเนี่ยมีความฝันอยากเป็นนักเต้นอยากเป็นศิลปินเพราะเราชอบเต้นมากเละคิดว่าตัวเองมีความสามารถด้านนี้ดีที่สุด
ที่ผ่านมาเราพยายามฝึกซ้อมเองมาโดยตลอด
เเต่ก็ไม่ค่อยเป็นผลเพราะเราไม่รู้พื้นฐานการเต้นการวอร์มร่างกายก่อนเต้นเเละวิธีการเต้นต่างๆ
เมื่อก่อนตอนเรายังป.5-ม.2เรายังไม่รู้ความฝันไม่รู้ความสามารถของตัวเองเราขอครอบครัวเรียนไปหลายอย่างเช่น กีต้าร์ ไวโอลิน เปียโน ฯลฯ
เราก็รู้สึกผิดนะที่ทำให้ครอบครัวเสียเงินโดยใช่เหตุ
(ยกเว้นเเต่ว่าเรียนวิชาการไม่เคยห้ามให้ตลอด)
เเต่ตอนนั้นเรายังไม่รู้ความฝันของตัวเอง
พอตอนนี้เรารู้เราไปขอครอบครัวเรียนครอบครัวเราบอกว่า"เรียนไปทำไมไร้สาระเอาเวลาไปเรียนภาษาอังกฤษไม่ดีกว่าหรอ"เเต่เราก็ยังไม่ยอมนะจะออกไปทำงานพิเศษเก็บตังค์ไปเรียนเองเเต่เเม่ก็ไม่ยอมให้ไปทำบอกว่า"จะทำทำไมไม่ต้องทำลูกยังเด็กไปเรียนพิเศษดีกว่า"
คือชีวิตนี้เค้าจะให้เเต่เราเรียนๆๆๆๆๆๆ
ซึ่งมันไม่ใช่ทางของเรา
เราเป็นคนเรียนไม่เก่งเเต่ก็ไม่เคยติดศูนย์ติดร.เลย
คือในเมื่อเรารู้ว่ามันไม่ใช่ทางของเราเราก็ไม่มีความอยากเรียน
พอเค้าส่งเราไปเรียนเราก็เรียนไม่รู้เรื่องเวลาโดนบังคับให้มาทำในสิ่งที่ตัวเองไม่ได้ชอบไม่ได้ต้องการเราก็จะไม่ตั้งใจทำมันใช่ไหมล้ะ
คือเราอยากได้อิสระในการเลือกเส้นทางชีวิตของตัวเองมากกว่านี้
ใช่ว่าพอเราเลือกทางของตัวเองเเล้วเราจะทิ้งการเรียนสักหน่อยเราก็ต้องเรียนให้จบอยู่เเล้ว

ใครที่พ่อเเม่เป็นเเบบนี้มาเล่าประสบการณ์เเละวิธีเเก้ปัญหาทีค่ะ
หรือใครที่เป็นพ่อเป็นเเม่คนเเล้วไม่เห็นด้วยกับเรื่องการบังคับลูกช่วยเเนะนำทีค่ะ