อาจเป็นความรู้สึกส่วนตัวนะคะ แต่มันสั่นสะเทือน เมื่อต้องนั่ง
เก้าอี้แถวเดียวกัน ในสถานบริการของรัฐ เหตุเกิดที่ห้องจ่ายยาของ
โรงพยาบาล เก้าอี้พลาสติกมีที่นั่ง 5 ตัว เรานั่งคนแรก ต่อมามีหญิง
ซื่งอายุไม่น่าเกิน 30 มานั่งและ สั่นขา พั่บๆ สั่นๆหยุดๆ เรามองที่ขา
เขานั่งใฝ่ห้าง คือไม่รู้ว่านางหงุดหงิดอะไร ทำไมต้องสั่นขนาดนั้น
แม่เราเคยสอนว่า เวลานั่งใกล้ หรือรวมกับผู้อื่นอย่า กระดิกขา
หรือสั่นขา ยิ่งเป็นผู้หญิงจะน่าเกลียด ดังนั้น พอเรามาเจอเข้ากับ
ตัวเอง เลยรู้สึกแย่ และสงสัยว่าทางบ้านเขาไม่เคยสอนมารยาท
หญิงไทยนิสัยงามเลยหรือไร
อดทนอยู่ประมาณ 20 นาที หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกมส์
แก้เครียดก็แล้ว ก็ยังสั่น!!!!!! ไม่เลิก เลยแก้ปัญหา ลุกขึ้นไปยืน
ตรงจุดอื่น เพื่อควบคุมความไม่พอใจและอารมณ์ที่เริ่มโมโห
อยากจะสะกิดบอก ว่ากรุณาอย่าสั่นขา มันสะเทือน ก็กลัวจะ
มีอะไรที่ต่อเนื่องกว่านั้น ยังไม่อยากถูกถ่ายคลิปโพสต์ลงโซเชียล
เพราะเราเองก็ ไม่ใช่คนใจเย็นอะไรนักหนา
รู้สึกหงุดหงิด เวลานั่งติดกับคนที่ " สั่นขา "
เก้าอี้แถวเดียวกัน ในสถานบริการของรัฐ เหตุเกิดที่ห้องจ่ายยาของ
โรงพยาบาล เก้าอี้พลาสติกมีที่นั่ง 5 ตัว เรานั่งคนแรก ต่อมามีหญิง
ซื่งอายุไม่น่าเกิน 30 มานั่งและ สั่นขา พั่บๆ สั่นๆหยุดๆ เรามองที่ขา
เขานั่งใฝ่ห้าง คือไม่รู้ว่านางหงุดหงิดอะไร ทำไมต้องสั่นขนาดนั้น
แม่เราเคยสอนว่า เวลานั่งใกล้ หรือรวมกับผู้อื่นอย่า กระดิกขา
หรือสั่นขา ยิ่งเป็นผู้หญิงจะน่าเกลียด ดังนั้น พอเรามาเจอเข้ากับ
ตัวเอง เลยรู้สึกแย่ และสงสัยว่าทางบ้านเขาไม่เคยสอนมารยาท
หญิงไทยนิสัยงามเลยหรือไร
อดทนอยู่ประมาณ 20 นาที หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นเกมส์
แก้เครียดก็แล้ว ก็ยังสั่น!!!!!! ไม่เลิก เลยแก้ปัญหา ลุกขึ้นไปยืน
ตรงจุดอื่น เพื่อควบคุมความไม่พอใจและอารมณ์ที่เริ่มโมโห
อยากจะสะกิดบอก ว่ากรุณาอย่าสั่นขา มันสะเทือน ก็กลัวจะ
มีอะไรที่ต่อเนื่องกว่านั้น ยังไม่อยากถูกถ่ายคลิปโพสต์ลงโซเชียล
เพราะเราเองก็ ไม่ใช่คนใจเย็นอะไรนักหนา