เราคนนึงที่มีอาการซึมเศร้า ย้ำคิดย้ำทำ วิตกกังวล เราไปหาหมอ ปรึกษาหมอ รับยาดูแลตัวเองมาตลอด อาการก็ทรงๆ

จนวันนึงเราต้องมาเมกา เราปรึกษาคุณหมอ คุณหมอก็บอกว่าสภาพจิตใจเราโอเคระดับนึงแล้ว ถ้าเราไปต่างประเทศ ให้ญาติเรามาแค่รับยา แล้วส่งมาที่นี่ก็ได้ ไม่มีอาการอะไรที่น่าเป็นห่วง เราเลยยกหน้าที่นี้ให้แฟนเก่าเรา เพราะเค้าเป็นคนที่ใกล้ชิดกับเรามากที่สุดช่วงที่เราเป็นหนักๆ และเค้านี่ละเป็นคนพาไปหาหมอ (เราตกลงเลิกกันเพราะเราไม่คิดว่าจะกลับไทยแล้ว)

จนมาถึงเดือนนี้เค้าย้ายที่ทำงานใหม่เค้าเลยบอกว่าเค้าไม่กล้าหยุดเดือนแรกที่เค้าเพิ่งเริ่มงาน ให้แม่ตัวเองไปรับได้ไหมเดือนนี้ เดี๊ยวหมอนัดครั้งหน้า เค้าจะกลับไปรับให้นัดครั้งหน้า เราก็โอเคละ เลิกกันไปแล้วเค้าทำให้แค่นี้ก็ดีใจขนาดไหน

เราเลยบอกให้แม่ไปหาหมอให้หน่อย เราไม่เคยบอกแม่เรื่องอะไรแบบนี้เลยนะ เคยบอกไปแค่เครียดเรื่องงานเลยต้องไปหาหมอ สุดท้ายแม่ก็รู้ความจริงว่ามีโรคอะไรที่เราเป็นบ้าง แม่เราพยายามทำตลกกลบเกลื่อน แต่เราเห็นสีหน้า แววตา และน้ำเสียง จากการวีดีโอคอล รู้เลยว่าแกเศร้า เรารู้สึกแย่จัง ที่ทำให้แม่ต้องมารับรู้อะไรแบบนี้ เราว่าตอนแม่เราเข้าไปหาหมอ ไม่รู้ว่าแม่คุยอะไรกับคุณหมอบ้าง โอ้ยย เราหยุดคิดไม่ได้ กลัวแม่เศร้า ที่เราเป็นแบบนี้