สวัสดีค่ะ เราเครียดมากจริงๆกับแม่ของเรา เค้าชอบหาว่าเราขโมยของทั้งๆที่เราไม่เอาไป ถามเราอยู่นั่นแหละวันละเป็นสิบๆรอบ ทุกคนในบ้านโดนหมดคะ นั่งดานั่งสาปแช่งทุกวัน หาว่าคนนั้นคนนี้มาทำลายข้าวของ มาขโมยของมั่ง เราพยามทำใจไม่คิดอะไรเฉยๆใส่เค้า เค้าก็มาหาเรื่องเราจนใด้ นั่งด่าทั้งคืน เป็นเเบบนี้ทุกวันเรา  เหนือยมากกับชีวิตความเป็นอยู่ในตอนนี้อยากหนีไปไกลๆ ทุกคนในบ้านพยามไม่คิดอะไรกับเค้าแต่เค้าอาละวาดบ่อยมาก เคยขึ้นเสียงใส่เค้าด้วยค่ะมันทนไม่ใหวจริงๆ จะว่าเราไม่ดีก็ได้ เวลาไม่พอใจบางคั้งเค้าก็ลงไม้ลงมือกับเราพี่เราก็มาห้าม เราคิดอยากจะไปอยู่ที่อื่นแต่เราไม่มีที่ไปญาติฝั่งแม่เค้าหาว่าแม่บ้าไม่มีใครสนใจแม่เราสักคน ทั้งที่ตอนแม่เรามีตังเค้ามาหาแม่เราทุกวัน
ตอนนี้เราก็เลยไม่ไปยุ่งกับคนพวกนั้นอีกเลย เเล้วเรากำลังเรียนอยู่ด้วยเครียดเรื่องเรียนกลับมาบ้านก็มาเจอแม่นั่งด่าคนนั้นคนนี้ให้ฟัง เราปวดหัวมาก เราคิดว่าถ้าเรียนจบมีงานมีเงินเราจะหนีไปให้ไกลๆเลย อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเราไม่อยู่เค้าจะคิดถึงเราบ้างมั้ย ทุกวันนี้ไม่เคยเป็นหว่งเราเลย เรากลัวเป็นโรคซึมเศร้ามากระบายให้ใครฟังไม่ได้เลยไม่สนิทกับพี่ เพื่อนก็ไม่เข้าใจ เราควรทำยังไงกับชีวิตดีคะ