ตอนนี้เรากำลังเรียนอยู่ ปี 1 ในมอดังแห่งหนึ่ง เราเลือกเรียนที่นี่เพราะพ่อแม่อยากให้เรียน เพราะมันใกล้บ้าน และป้าๆที่ไหนไม่รู้มายุพ่อกับแม่ ทีแรกเราคุยกับทีาบ้านว่าจะเรียนสถาปัตย์เราก็ไปสอบแกทแพทเรียบร้อยในรอบแรก ซึ่งคะแนนแพท 4 ยอมรับเลยว่าง่อยนิดหน่อย 555 เราเลยตั้งใจจะเข้ารอบรับตรงคณะจัด แต่ตอนนั้นเองที่ป้าที่แม่เรู้จักก็มาคุยว่าให้เรียนที่มอนี้ซิ หลานเขาเรียนอยู่ ซึ่งบอกตามตรงเลยว่า เราไม่เคยมองมอนี้เบย ไม่เคยอยู่ในหัวเลย เพราะมันไม่มีคณะที่อยากเรียนเลย แถมแม่บอกจะให้เราเรียนรัฐศาสตร์ตามหลานป้าคนนั้นอีก ซึ่งเราไม่ชอบมาก แต่แม่ก็ไม่ยอม เขาบอกว่าไม่อยากให้ไปไกลบ้าน เขาเป็นห่วง เราก็เข้าใจ เราเลยเลือกเรียนที่มอนี้แต่เป็นคณะศิลปกรรม กะว่าจบป.ตรีจะไปต่อป.โทบริหารเผื่อ ซึ่งเราคิดว่ามันน่าจะพอแทนกันได้ แม่ก็เลยยอม ซึ่งพอมาเรียนแล้ว เทอมแรกเรายังพอฝืนเรียนได้เพราะมันยังมีวิชานอกอยู่เยอะ ซึ่งเราไม่มีปัญหา แต่เราเคยถามพ่อแม่แล้วตอนช่วงเทอม1ว่าซิ่วได้มั้ย เขาก็บอกว่า ไม่ให้ซิ่ว เราก็เลยฝืนทนมาเพราะคิดว่าน่าจะฝืนได้ เกรดเราออกมาก็ไม่ได้แย่นะ เทอม1 ก็ 3กว่าๆ เราเก็บเกรดจากวิชานอกได้เยอะ แต่พอเทอม2 มาเริ่มเรียนวิชาคณะ ซึ่งเราพยายามเรา เรารู้สึกมันฝืนมากๆ เราไม่อยากทำ เราเหมือนแค่ทำส่งๆให้มีคะแนน แต่เราไม่อยากทำมากๆเลย แล้วพอมาเจอเพื่อนที่เคยได้อยู่ห้องเดียวกันไปติวถาปัตย์ด้วยกันตอนมอปลาย เรารู้สึกบอกไม่ถูก รู้สึกอิจฉาเพื่อนคนนั้นมากๆเลย แล้วเวลาเราเจอหนังสือ หรือรายการทีวีช่อง 23 ที่เดียวับบ้านและสวน เรายิ่งรู้สึกไม่โอเค ได้แต่แอบร้องไห้ เราอยากเรียนมากๆ แต่ใจนึงก็ไม่อยากให้พ่อแม่เสียใจวาาเขาหาเงินมาให้เราเรียนขนาดนี้แล้ว แล้วค่าเทอมคณะที่เราเรียนอยู่ก็ไม่ใช่น้อยๆ เพราะเราติดภาคพิเศษ ซึ่งค่าเทอมอยู่ที่สามหมื่นกว่ามีเรียนซัมเมอร์ค่าอุปกรณ์การเรียนเพิ่มเติม ค่าหอโน่นนี่นั้น อีก เรารู้ว่าพ่อแม่หมดกับเราไปเยอะ เราสงสารพ่อกับแม่ แต่เราก็ฝืนจะไม่ไหวแล้ว เราควรทำยังไงดีคะ