อยากรู้ว่าถ้าเป็นคุณจะทำยังไง
เมื่อแม่เพื่อนมาตีสนิท และมาเล่าแต่ความทุกข์เรื่องลูกให้ฟัง
และจะมาระบายด้วยว่าเหนื่อยมากแล้ว และยอมรับว่าเริ่มรำคาญมากแล้ว
ตอนแรกไม่ได้รู้สึกแบบนี้นะ มัน รู้สึกเห็นใจ และสงสาร อยากช่วยมากกว่า
เลยให้คำปรึกษา และช่วยหาทางออก หาคำปลอบใจ
แต่พอมันมากเข้า ยิ่งปลอบ ยิ่งให้คำปรึกษา ยิ่งมาทุกวัน
พิมมายาวพรืด บอกอะไรก็ไม่ฟัง แก้ตัวแทนลูกอีก
แล้วจะมาถามทำไมไม่เข้าใจ
ตี 1 ตี 2 ตี 3 ก็พิมมาตัดพ้อเรื่องลูก
ว่าลูกขโมยนู้นนี่นั่นที่บ้าน นู้นนี่นั่น
โทรมาทีไรก็พูดแต่เรื่องลูก และไม่เคยถามว่าสะดวกคุยไหม
ว่างหรือเปล่า โทรมาไม่มี ฮัลโหล พูดเรื่องลูกทันที
ถ้าไม่รับก็จะโทรมาซ้ำๆอีก
พูดยาวจน ไม่ให้คนอื่นพูด
จนเหนื่อยที่จะฟังแล้ว
จนบางทีก็บอกว่าไม่ว่าง
แกมาเล่าความไม่ดีของลูกจนหมด
แล้วบอกว่า ขอโทษอย่ารำคาญเลยนะ
ทำแบบนี้หนูจะได้บุญนะลูก
ช่วงหลังก็เลยบอกไปเลย
ว่า เหนื่อยก็พักนะ พอเถอะ ฟังธรรมะนะจะดีขึ้น
ไม่รู้จะช่วยยังไงแล้ส
พูดจนเหนื่อย เพราะแกตามติดลูกแจเลย
จนเป็นเด็กไม่รู้จักโต
เล่นการพนัน ขโมยเงินในบ้าน
นี่ก็โตจนจะ 30 กันแล้ว
ยังต้องมานั่งรับฟังปัญหาอะไรที่บอกไปก็ไม่แก้
อยากจะด่าให้รู้ด้วยซ้ำเลยว่า หัดเกรงใจคนอื่นบ้างเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ
จนคิดว่าจะเลิกรับโทสับ เลิกติดต่อกับแม่เพื่อนละ
และจะเลิกคบกับเพื่อนด้วย ... เหนื่อยมามากแล้ว
เหมือนเหนเราเป็นที่ระบาย เราก็มีเรื่องเครียดอยู่มากพอแล้ว ยังมาเอาความทุกข์ใจมาให้อีก
เหนื่อยจริงๆนะ ที่วันๆเอาแต่เล่าเราก็พลอยทุกข์ไปด้วย
แต่พอบอกให้แก้ไข ก็ไม่ทำ
นี่ก็นานเปนเดือนๆละยังแก้ไม่ตกมาเล่าอยู่นั่นแหละ เพื่อนก็ยังไม่รู้จักโตอยู่นั้นแหละ
ทำผิดซ้ำซากๆ
นี่พิมมาอีกละ แต่ไม่อ่าน เดวคงโทรมาอีก ก็จะไม่รับ
ขอถามว่า....
ถ้าเป็นเพื่อนๆ จะทำยังไงกัน
เลิกคบกับเพื่อน และเลิกคุยกับแม่เพื่อนไปเลยดีไหม
จะพูดไปตรงๆเลยดีไหมว่า หนูขอไม่คุยเรื่องนี้แล้ว หนูเหนื่อย
คนแบบนี้ควรคบต่อไปหรือไม่
แล้วถ้าเปนเพื่อนๆ จะทำยังไง
เมื่อแม่เพื่อนมาขอคำปรึกษาเรื่องเพื่อนที่เกเรไม่รู้จักโตทุกวันจนเหนื่อยที่จะฟัง
เมื่อแม่เพื่อนมาตีสนิท และมาเล่าแต่ความทุกข์เรื่องลูกให้ฟัง
และจะมาระบายด้วยว่าเหนื่อยมากแล้ว และยอมรับว่าเริ่มรำคาญมากแล้ว
ตอนแรกไม่ได้รู้สึกแบบนี้นะ มัน รู้สึกเห็นใจ และสงสาร อยากช่วยมากกว่า
เลยให้คำปรึกษา และช่วยหาทางออก หาคำปลอบใจ
แต่พอมันมากเข้า ยิ่งปลอบ ยิ่งให้คำปรึกษา ยิ่งมาทุกวัน
พิมมายาวพรืด บอกอะไรก็ไม่ฟัง แก้ตัวแทนลูกอีก
แล้วจะมาถามทำไมไม่เข้าใจ
ตี 1 ตี 2 ตี 3 ก็พิมมาตัดพ้อเรื่องลูก
ว่าลูกขโมยนู้นนี่นั่นที่บ้าน นู้นนี่นั่น
โทรมาทีไรก็พูดแต่เรื่องลูก และไม่เคยถามว่าสะดวกคุยไหม
ว่างหรือเปล่า โทรมาไม่มี ฮัลโหล พูดเรื่องลูกทันที
ถ้าไม่รับก็จะโทรมาซ้ำๆอีก
พูดยาวจน ไม่ให้คนอื่นพูด
จนเหนื่อยที่จะฟังแล้ว
จนบางทีก็บอกว่าไม่ว่าง
แกมาเล่าความไม่ดีของลูกจนหมด
แล้วบอกว่า ขอโทษอย่ารำคาญเลยนะ
ทำแบบนี้หนูจะได้บุญนะลูก
ช่วงหลังก็เลยบอกไปเลย
ว่า เหนื่อยก็พักนะ พอเถอะ ฟังธรรมะนะจะดีขึ้น
ไม่รู้จะช่วยยังไงแล้ส
พูดจนเหนื่อย เพราะแกตามติดลูกแจเลย
จนเป็นเด็กไม่รู้จักโต
เล่นการพนัน ขโมยเงินในบ้าน
นี่ก็โตจนจะ 30 กันแล้ว
ยังต้องมานั่งรับฟังปัญหาอะไรที่บอกไปก็ไม่แก้
อยากจะด่าให้รู้ด้วยซ้ำเลยว่า หัดเกรงใจคนอื่นบ้างเป็นผู้ใหญ่แล้วนะ
จนคิดว่าจะเลิกรับโทสับ เลิกติดต่อกับแม่เพื่อนละ
และจะเลิกคบกับเพื่อนด้วย ... เหนื่อยมามากแล้ว
เหมือนเหนเราเป็นที่ระบาย เราก็มีเรื่องเครียดอยู่มากพอแล้ว ยังมาเอาความทุกข์ใจมาให้อีก
เหนื่อยจริงๆนะ ที่วันๆเอาแต่เล่าเราก็พลอยทุกข์ไปด้วย
แต่พอบอกให้แก้ไข ก็ไม่ทำ
นี่ก็นานเปนเดือนๆละยังแก้ไม่ตกมาเล่าอยู่นั่นแหละ เพื่อนก็ยังไม่รู้จักโตอยู่นั้นแหละ
ทำผิดซ้ำซากๆ
นี่พิมมาอีกละ แต่ไม่อ่าน เดวคงโทรมาอีก ก็จะไม่รับ
ขอถามว่า....
ถ้าเป็นเพื่อนๆ จะทำยังไงกัน
เลิกคบกับเพื่อน และเลิกคุยกับแม่เพื่อนไปเลยดีไหม
จะพูดไปตรงๆเลยดีไหมว่า หนูขอไม่คุยเรื่องนี้แล้ว หนูเหนื่อย
คนแบบนี้ควรคบต่อไปหรือไม่
แล้วถ้าเปนเพื่อนๆ จะทำยังไง