กระทู้นี้ตั้งขึ้นเพื่อเม้าท์ ไม่ใช่กระทู้รีวิว เพราะไม่มีข้อมูลจะรีวิวอะไร มีแต่รูปที่อยากเอามาอวด

ซัมบาล่า อิน ยัวร์ ฮาร์ต เฟสติวัล คืองานอะไร?
- นี่เป็นคำถามแรกที่ทุกคนต้องสงสัย

แต่เอาจริง เราก็ตอบตรงๆ ไม่ได้ว่ะ เอาเป็นว่ามันคืองานที่คุณจะได้เจอคนจากทั่วทุกมุมโลกมาชุมนุมกันอย่างได้นัดหมาย เพื่อศิลปะ และดนตรี จัดเป็นประจำที่เชียงดาว ทุกปี ปีนี้ก็เป็นปีที่ 9 เข้ามาแล้ว แต่เราเพิ่งได้มา เพราะเพื่อนพามา

ตอนแรกเพื่อนบอกว่า "เฮ้ย แกร ไปงานดนตรีกัน" เราก็ใจง่าย ไปทันที ยังไม่รู้เชียไรเลยว่าเป็นงานอะไร ก็นึกว่าเป็นงานเหมือนเขาใหญ่ คอนเสิร์ตตึ่มๆๆๆ ตะเบงร้องเพลงกันจนคอแหบคอแห้ง แต่พอใกล้ๆ ถามมันอีกที มันบอก "เฮ้ยแกร มันแนวโบฮีเมียนนะเฟร้ย" เออ จะโบไม่โบก็ช่างแมง ตรูจะไป ขี้เกียจอยู่บ้าน แพ็คกระเป๋า ไปเชียงดาวกันฉองคน มุ้งมิ้งๆ เพราะเหลือกันอยู่เท่านี้ ที่มีอยู่ก็มีผัวมีลูกกันไปหมด

พอไปถึงงาน ...โบฮีเมียนตรู นี่มันงานฮิปปี้ชัดๆ! สวรรค์เข้าไปอีก ส่วนตัวก็บ้าอยู่แล้ว นี่ไปเจอคนประเภทเดียวกันเลยจบ

อ้อ เกือบลืมบอก ค่าเข้างานคนละ 200 ราคาคนไทย ต่างชาติไม่รู้ รอมีผัวฝรั่งก่อน แล้วจะมาบอก

มาๆ เราจะพาไปดูข้างในนะ (อีนี่เดี๋ยวเป็นเรา เดี๋ยวเป็นตรู อย่าใส่ใจนะ เราเป็นไบโพบ้า) ส่วนมากเป็นรูปถ่ายตามใจฉัน ถ่ายด้วยฟีลลิ่งล้วนๆ ฉะนั้นถามว่าจะได้อะไรมั้ยจากกระทู้นี้ คงไม่ได้อะไรนอกจากรูป ไหนๆ ก็ไหนๆ ละ ถ่ายมาตั้งเยอะ อยากเอามาอวดบ้างไรบ้าง

#ไทอิน





ในงานก็จะประมาณนี้ มีคนนั่งขายของ ส่วนมากจะเป็นของทำมือเก๋ๆ ถ้าใครชอบแนวนี้ ก็ขอเชิญในปีหน้า เราไปอีกแน่




พานุ้งหมามาเดินเกร๋ๆ ก็ได้นะ




ซุ้มอาหาร




อยากนั่งตรงนี้บ้างอะไรบ้าง แต่ไม่เคยว่างเลย




งานดีก็พอมีบ้าง




คลับสันทนาการริมน้ำ



พี่อินเดียนแดงก็มา แต่เราไม่กล้าขอไปถ่ายรูปกงๆ เราเขินซิกซ์แพ็ค เลยแอบๆ ถ่ายมา





ทรงผมนางเริ่ด จนต้องถ่าย




คอนเสิร์ตย่อมๆ ก็มี








นั่งปุ้นหน้าร้านก็ได้นะเออ










อันนี้ชอบเป็นส่วนตัว เป็นเต๊นท์ของชาวญี่ปุ่นที่กำลังซ้อมดนตรีขึ้นแสดงคืนนี้




อันนี้เป็นเครื่องดนตรีที่ทำจากกระทะ เสียงจะก้องๆ ต้องสื่อสารกันนานมากกว่าจะรู้ว่าเค้าพูดว่า pan โถถถถถถ ชีวิตเด็กไทยกับญี่ปุ่นคุยกัน




เล่นคู่กับกีต้าร์เพราะไปอีก




ในระหว่างที่เดินถ่ายรูปอยู่ก็เจอพี่สาวคนนี้ ชอบเลย เธอเป็นคนที่มีชิวิตชีวา ไม่ต้องแต่งอะไรก็สวยแบบธรรมชาติ








พอเสียงกลองของพี่คนนี้ดังขึ้น คลาสเรียนเต้นคุกกี้เสี่ยงทายก็เริ่ม





แอบมองเธออยู่นะจ๊ะแต่เธอไม่รู้บ้างเลย




แอบส่งใจให้นิดนิดแต่ดูเธอช่างเฉยเมย




เอาละเตรียมใจไว้หน่อย มันจะหัวก้อยต้องเสี่ยงกัน




Yeah Yeah Yeah




คนน่ารักก็เยอะนะที่เดินอยู่ทั่วๆ ไป



คนธรรมดาอย่างฉันนะเธอคงจะไม่สนใจ




เอาละเตรียมใจไว้เถอะ เราเองก็ชักเริ่มไม่แน่ใจ




Yeah Yeah Yeah




Come on Come on Come on Come on baby ให้คุกกี้ทำนายกัน




เฌอปรางก็ต้องขอบคุณทุกคนมากๆ นะคะ




แต่ในระหว่างที่เฌอปรางกำลังนำเต้นอยู่นั้น เราก็เหลือบไปเห็นภาพๆ นี้ มันอดแชะไม่ได้จริงๆ มีฟามละมุน




เลาลักนาง




แล้วนางรู้ตัว เลาเขินจนกล้องเอียงเลย




แล้วก็วาร์ปมางานกลางคืน เราไม่ค่อยได้ถ่ายเยอะ ได้มารูปนี้รูปเดียว มือไม่ว่าง อีกข้างถือเบียร์อยู่ เข้าใจเราโนะ




ควงไฟก็มานาจา ติดหัวคนหน่อย เพราะเรานั่งถ่าย ยืนไม่ได้ เดี๋ยวโดนปาด้วยกระป๋องเบียร์







พอเวทีเสร็จ เราก็มานั่งฟังนักดนตรีแถวนั้นเล่นต่อ นางเพิ่งอกหัก เพื่อนเราเลยปลอบใจไปว่า "อกไก่ต้องมีคนหมัก อกหักต้องมีคนใหม่" มันพูดผิดไปสามรอบ แต่ทุกคนก็เข้าใจในความพยายาม เราเลยขอถ่ายรูปเก็บไว้หน่อย แต่เรามึนว่ะแก เลยถ่ายมาได้แต่ตัว หัวเท้าขาดหมด ถถถถถถถถ




แต่ไม่เป็นไร เราเอาเท้ามาต่อให้เธอละนะ




แล้วเราก็วาร์ปมาตอนเช้านั่งจิบกาแฟกับพี่เค้า กาแฟอร่อยนะ ใครไปเชียงดาวต้องแวะไปชิม แต่ชื่อร้านไรไม่รู้ว่ะ ไม่ได้ถาม หาๆ เอาคงเจอแหละ (ช่วยได้มากเลอออออ)




สุดท้ายนี้ ลาไปด้วยภาพสุดท้ายของ Jason Mraz ที่แอบมาเที่ยวเมืองไทย เห็นเรายกกล้องขึ้นถ่ายรีบเอามือบังเชียว สงสัยกลัวแฟนคลับรุม

---

หวังว่าคนที่หลงเข้ามาในกระทู้นี้ จะได้มีโอกาสเจอกันในปีหน้านะ #เลาจะลอเธอที่ทางช้างเผือก

บรัยส์