ผมเคยมาเที่ยวดานังตั่งแต่ปี 51 มาครั้งนี้เป็นครั้งที่สอง  ทุกครั้งที่มาเที่ยวเวียดนาม (ครั้งนี้เป็นครั้ง 4) ผมมักจะเดินทางผ่านที่นี่แต่ไม่เคยแวะเที่ยว มาครั้งนี้แหละที่ตัดสินใจแวะเที่ยวดู เพื่อแวะดูความเจริญก้าวหน้าของเมืองนี้ เมื่อปี 51จำได้ว่าตอนนั้นจำนวนตึกยังมีไม่เยอะ สะพานมังกรยังไม่ได้สร้างเลย ที่แวะเที่ยวคราวนั้ยจุดสำคัญคือมาเที่ยวพิพิธภัณฑ์ประติมากรรมจามและหมู่บ้านหินอ่อนเท่านั้น

มาเกริ่นกันก่อน ดานัง หรือ ด่าหนัง (อังกฤษ: Da Nang; เวียดนาม: Đà Nẵng) เป็นเมืองท่าสำคัญของเวียดนามกลางตอนใต้ ตั้งอยู่ริมชายฝั่งทะเลจีนใต้ จัดเป็น 1 ใน 5 เขตการปกครองส่วนท้องถิ่นในเวียดนาม เป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและเป็นหนึ่งในศูนย์วัฒนธรรม, การศึกษา, วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี ของเวียดนามกลาง เป็นเมืองที่มีประชากรมากที่สุด 5 ของเวียดนามรองจากโฮ จิมินห์ซิตี้ , ฮานอย , ไฮฝ่อง (Hai Phong) , คันโถ (Can tho) เมืองตั้งอยู่ตามแนวชายฝั่งทะเลภาคใต้ภาคกลาง ดานังเป็นหนึ่งในสามเมืองหลักของเวียดนามกลาง อีกสองเมืองคือ ไฮฝ่อง (Hai Phong)และ เกิ่นเทอ (Can Tho) ดานังตั้งอยู่บนแม่น้ำหาน (Han River) ทางทิศตะวันออกเป็นอ่าวดานังเป็นทะเลมีหาดทรายยาว ทางทิศเหนือและทิศตะวันตกล้อมรอบไปด้วยภูเขาสูง ซึ่งเป็นพรมแดนธรรมชาติอย่างดี เมืองดานังเป็นเมืองท่องเที่ยวเมืองหนี่งเพราะถูกล้อมรอบด้วยสามมรดกโลกทางวัฒนธรรมคือ เว้ ฮอยอัน และหมีเซิน (Son My) ดังนั้นดานังถือเป็นศูนย์กลางที่สำคัญในเส้นทางมรดกโลกของเวียดนามกลาง เกริ่นแค่นี้พอดนะครับ
ผมเดินทางจากเว้มาดานังโดยใช้บริการของ TheSinhtourist โดยจองตั๋วมาดานังรอบ 08:00 น. ในราคา 99,000 ดอง (148 บาท) ผมเดินทางจากโรงแรมที่พักมายัง TheSinhtourist ตั้งแต่เวลา 07:00 น. เนื่องจากต้องมาเช็คอินก่อนเวลารถออกหนึ่งชั่วโมง หลังจากเช็คอินก็นั่งรอรถมารับไปขึ้นรถที่จะไปดานังอีกที ระหว่ารอฝนก็ตกลงมาอย่างหนักมาก นั่งรอจนถึงเวลารถก็มารับเราไปส่งที่สถานีขนส่ง พอมาถึงก้ต้องเหนี่อยใจคือส่งขึ้นรถกลางฝนอย่างงี้เลยเหรอ สรุปพอลงรถมาได้ก็รีบวิ่งขี้นรถโดยสารทันทีเเปลียกนิดหน่อย รถที่นั่งเป็นรถนอนนั่งงสบายเลยที่เดี่ยว ใช้เวลาเดินทางประมาณ 2 ชั่วโมงกว่าเกือย 3 ชั่วโมง ก็เดินทางมาถึงดานังครับ