คือเราอยากปรึกษา ว่าเราคบกบแฟนเรามาได้ประมาณ ปีกว่าๆ
เราก็ไม่เคยมองเค้า หรือรักเค้าด้วยเรื่องนั้นนะ
เรารักเค้า เพราะเค้าเป็นคนดี
แต่พอคบกันจริงๆ เราก็เริ่มรู้สึกว่า เรื่อง SEX ก็เป็นปัญหาเหมือนกัน
ือ เค้าดู ไม่ค่อยอยากมีอะไรกับเรา (ซึ่งเรามั่นใจว่าไม่ได้เพราะเราไม่ยั่วยวนหรือ SEXห่วยนะ)
แต่คือ เหมือนเค้าขี้เกียจหรือแบบ ไม่ชอบมีอ่ะ

เราเคยเอาเรื่องนี้ไปปรึกษาเพื่อสนิทหรือคนรู้จักนะ ใครๆต่างก็บอกว่าเรื่องนี้มันสำคัญ
คือมันกลายเป็นว่า เรากลายเป็นคนที่ต้องการแค่ฝ่ายเดียวอ่ะ
เราผิดไหม? ทั้งๆที่เราเคยคบแฟนเก่า เราไม่เคยรู้สึกขนาดนี้อ่ะ

เราเคยจับเข่าคุยกับเค้าด้วยนะ เรื่องนี้
แล้วเค้าก็รับรู้ความรู้สึกของเรา แต่เค้าก็ยังเป็นเหมือนเดิมอ่ะ
คือ ไม่มี ไปเที่ยวทะเลกันสองคน ก็คือ กินมาม่าแล้วนอนอ่ะ
เค้ามักจะอ้างต่างๆนาๆว่าแบบ "ก็ตอนนั้นเราเพิ่งหายงอนกัน" "ก็คืนนั้นมันง่วง" "ก็วันนี้มันเหนื่อย"

เราอยากรู้ว่า ถ้าเป็นคุณจะทำอย่างไร
และเรื่องนี้มีผลในการใช้ชีวิตของคุณมากน้อยแค่ไหน
เราอยากรู้จริงๆนะคะ อย่ามาว่าเราเลยนะคะ
เราไม่ใช่ผู้หญิงหื่นกามที่ต้องมีตลอดเวลา แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่า ความสัมพันธ์ของเรามันห่างเหินมากจริงๆ
เรากลับรู้สึกว่าเราไม่คาดหวังและกลายเป็นไม่อยากมีอะไรกับเค้าไปเองอ่ะคะ
แล้วก็รู้สึกละอายใจ ถ้าต้องเป็นฝ่ายคุยเรื่องนี้อีก ด้วยความที่เราเป็นผู้หญิง

เราคิดว่าเค้าไม่ได้มีใครนะคะ แต่เรื่อง SEX เสื่อมเนี่ย ไม่เเน่ใจอ่ะคะ
เค้ามีพฤติกรรม อ้วน นน ประมาณ 75  สูง 172-175 เสื้อไซส์ เอ็มแบบฟิตๆ
ชอบสูบบุหรี่ค่ะ

PS. เป็นครั้งแรกที่รู้สึกไม่ได้อยากเลิกกับเค้า แต่อยากไปซื้อกินอ่ะคะ เริ่มเข้าใจความรู้สึกผู้ชายที่มีเมียน้อยอ่ะคะ