อ่านข่าวที่มีรถจอดหน้าบ้านจนพ่อเขาตายแล้วก็รู้สึกแบบนี้จริงๆ
ว่ารถยนต์เนี่ย โครตเกะกะเลย

ผมเป็นคนขี่จักรยาน ใช้จักรยานเดินทาง
ผมพอใจที่ซื้อจักรยานราคาแพงที่หลายคนค่อนแคะบอกว่าซื้อมอเตอร์ไซค์ดีกว่า
แต่ผมโอเคกับมอเตอร์ไซค์นะ ผมไม่เคยมีปัญหากับมอเตอร์ไซค์
แต่ผมเคยมีปัญหากับรถยนต์รถใหญ่เสมอ

คุณคิดดูว่า
-ซอยเล็กๆ1ซอย บางซอยแค่จักรยาน หรือ รถมอไซค์สวนกันได้ แต่ก็ยังมีรถใหญ่เข้ามาเสมอ
-รถยนต์ที่ขับกันสองเลน แต่ รถจักรยาน มอไซค์สามารถขี่เรียงกันได้4-5คัน
-แถมรถยนต์ชอบทำตัวเป็นเจ้าของถนน เช่นเวลาติดไฟแดง ผมออกรถปุ๊บ คันหลังต้องบีบแตรไล่ ข้าแรงขาเว้ยเอ็งแรงเครื่องยนต์
-ซอยแคบๆผมขี่ชิดริมอยู่ดีๆ ชอบมาจี้ตูดบีบแตร และ ผมเป็นคนกวนteen เวลามาบีบแตรไล่ตูด ผมจะขี่แบบซุปเปอร์สโลลี่เลย ถ้าเมิงไปได้ก็ไปนะ ก็คิดดูซอยแคบนิดเดียว เข้ามาทำไม
-มิหนำซ้ำ เลนจักรยานของกทมตอนนี้กลายเป็นที่จอดรถซะแล้ว
-ตอนเย็นทุกเย็นหน้ารร.ดังแห่งนึง มากันคนละคันสองคน จอดซ้อนสองด้วยนะ รถติดกันระนาว
-ที่จอดรถก็หายาก แม่ก็เลยจอดคนหน้าบ้านชาวบ้านเขาไปทั่ว รถผม เจอเสาเจอต้นไม้ จอดแล้วล่ามโซ่ไว้จบ ไม่เกะกะชาวบ้านด้วย

จะไม่ให้เรียกว่าตัวเกะกะ จะให้เรียกว่าอะไรดี