ปกติบ้านเราก็อยู่เฉยๆ ไม่ได้ยุ่งวุ่นวายหรือมีปัญหากับใครอะไรนะ แต่ที่บ้านจะมีสุนัขพันธ์ใหญ่ ซึ่งเลี้ยงไว้เฝ้าบ้าน แล้วมันจะเห่ารถที่วิ่งผ่านไปมา ใครมาเดินแถวบ้านมันจะเห่าไว้ก่อน ไปรษณีย์มาก็จะต้องคอยดู ด้วยเหตุที่แถวบ้านค่อนข้างเปลี่ยวและไม่ใช่เขตขุมชน พอไม่อยู่บ้านก็มีเจ้าหมานี่แหละเฝ้าบ้านให้ ที่บ้านจะติดวงจรปิดไว้หลายจุดของบ้านทำให้รู้ความเป็นไปของบ้านผ่านทางมือถือ บันทึกไว้ทุก ๆ อย่าง แต่ปัญหามันเกิดที่รถของเพื่อนบ้านจะวิ่งวันนึงก็หลายรอบ หลายหน ทำให้หมาที่บ้านจะเห่าและวิ่งตามจนสุดรั้วบ้านมันถึงหยุด บางทีเค้าก็บีบแตรดัง ๆ แล้วก็วิ่งเลยไป ทางบ้านเราก็เฉยๆ ไม่ได้อะไร คือนิสัยแบบนี้เจอมาบ่อยแล้วในกรุงเทพฯ นิสัยชอบบีบแตรใส่เวลาไม่พอใจ แต่พอมาอยู่ต่างจังหวัดคิดว่าคนต่างจังหวัดจะนิสัยไม่แย่เท่าคนกรุงเทพฯ (บางคนนะ) แต่กลับมาเจอเลยชินแล้วปล่อย ๆ ไป อยากทำไรทำไป ผ่านไปสักระยะมีอยู่วันได้ยินเสียงดังปุปดังมาก ๆ แม่ก็บอกเสียงเหมือนใครขว้างอะไรมา แต่ตอนนั้นไม่ได้สนใจคิดว่าเสียงอะไรหล่นมั้ง จนมาเมื่อวานเห็นกระจกแตกค่อนข้างใหญ่แต่ไม่มากนัก (เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 8 เซ็นติเมตร) เลยคิดถึงเหตุการณ์วันนั้นก็ไปเปิดวงจรปิดดูก็มืด ๆ แต่ก็พอจะเห็นรถได้ว่าเป็นของบ้านน้น แล้วอีกสองสามวันมีมากดออดตอนตีสอง และตอนเช้ามืด ก็เป็นรถคันเดิมและผู้ขับคือลูกชายของบ้านนั้นเพราะเคยเห็น ยังอายุไม่เยอะมาก ๆ เลยอยากจะแจ้งความเพราะหลักฐานมี แต่คดีมันก็ชดใช้หรือไม่ก็ไกล่เกลี่ยได้ เราไม่รู้ว่าเค้าคิดอะไรของเค้าใช้นิสัยแบบคนไร้การศึกษามาก ๆ เหมือนมนุษย์หินแบบนี้เค้าคิดอะไรอยู่นะ


ทางบ้านเราไม่ได้อะไรหรอกนะ ก็แค่มาบอกว่าไม่ชอบให้หมาเห่า จะได้สอนหมา.....