เมื่อ2ปีที่ผ่านมา ฉันกำลังจะได้แต่งงานกับสินสอด11ไร่แต่แม่เรากลับปฏิเสธครอบครัวผู้ชายว่ารอพี่สาวแต่งงานก่อน พอเขามาขออีกกลับเรียกสินสอด200000บาททอง5บาทเพราะเคยพูดกันในครอบครัวว่าสินสอด11ไร่เค้าให้ฉัน พ่อแม่กลัวตัวเองไม่ได้จึงเรียกเป็นเงินทองและไม่พูดเรื่องที่ดินเลย และมีพฤติกรรมขัดขวางความรักของลูกสาวมากๆมาตลอดการคบกัน ต่อมาการคบหากันของฉันกับแฟนก็เปลี่ยนไปเพราะเวลาเปลี่ยน อะไรที่ใช่ไม่ก็ไม่ใช่แล้ว ฉันถูกปฏิเสธแต่งงานและฉันก็ป่วยเป็นโรคจิตเพราะเสียใจและเครียดที่พ่อแม่ถ่วงเวลาจนความรักของฉันไม่สมหวัง ถ้าเขาให้แต่งงานตอนแรกและรับสินสอดที่ดิน แันคงได้แต่งงานแล้ว อีกอย่างบอกแล้วว่าตรอบครัวผู้ชายไม่มีเงินเพราะพี่ชายเค้าเพิ่งแต่งงาน ฉันต้องโรงพยาบาลศรีธัญญาเลย ต่อมาฉันได้ยินเสียงในหูว่าเงินแม่อยู่ใต้เตียง ฉันก็เอาเงินพ่อแม่ไปฝากธนาคารเพราะต้องการแกล้งพ่อแม่ให้เดือดร้อน ที่คอยขัดขวางกีดกั้นความรักของฉันจนต้องได้รับความเจ็บปวด ต่อมาพ่อแม่ไปแจ้งความจับฉัน ฉันโดนหมายเรียกแต่ทุกอย่างก็เรียบร้อยเมื่อฉันแก้ต่างว่าพ่อแม่ให้เงินฉันเป็นเงินก้นถุง ตำรวจก็เชื่อและบอกว่าพ่อแม่ฉันไม่เต็ม ต่อมาแันต้องเอาเงินไปคืนพ่อกับแม่เพราะตำรวจบอก และฉันให้แม่แฟนไปเซ็นเป็นพยานให้ ต่อมาฉันก็หลอนว่าพ่แม่จะฆ่าและข่มขืน ฉันก็ภูจับเข้าร.พบ้าใกล้บ้านอีก ส่วนแม่ฉันป่วยเป็นกล้ามเนื้ออ่อนแรง ฉันหายดีแล้วในปัจจุบันและใกล้จบป.ตรีแล้วแต่แม่ยังป่วยอยู่ ฉันบอกตามตรงว่าฉันชอบให้แม่ป่วยแบบนี้แล้วก้ตายไปซะ ฉันเกลียดแม่ฉัน ทุกวันนี้ฉันไม่ค่อยดูแลพ่อแม่เลยเพราะเรื่องราวที่ผ่านมามันฟ้องว่าเค้าไม่รักฉัน และฉันก็ต้องการไปจากพ่อแม่ให้เร็วที่สุดและภาวนาให้ทั้ง2ตายเร็วๆจะได้จบสิ้นเวรกรรมต่อกันเพียงแค่นี้ เกิดชาติหน้าอย่าได้เกิดมาเป็นอะไรกันเลย ก้หวังว่าวันนึงฉันจะให้อภัยพ่อ แม่และให้โอกาสตัวเองในการทำหน้าที่ลูก เพียงแต่ว่าตอนนี้ยังเสียใจและโกรธอยู่ คงต้องให้วันเวลารักษาแผลใจ