.
ลีลา.. ไม่....ไม่ใช่ลีลาวดี.....เป็นชื่อของเธอเอง เธอในที่นี้ หมายถึงผู้หญิงหน้าตาดี แต่ผู้หญิงหน้าตาดีคนนี้ เป็นคนวิ่งลงไปในนรก แล้วถือคบเพลิงที่ไฟนรกกำลังลุกโชน เผาผลาญ ทั้งตัวเธอเอง และคนรายรอบตัว
ทำไมปีศาจนรกถึงยื่นคบไฟอเวจี ให้เธอด้วย โลกแห่งความมืด ต้องการอะไรกันแน่ ความตาย หรือความสิ้นหวัง หรืออะไรก็ได้ ที่มนุษย์สามารถเอามาเดิมพัน
สามีเธอนอกใจ
นอกใจ...........ไม่รักเราแล้ว
มันต้องตาย....
ตาย..........
ความรู้สึกแบบนี้ เธอไม่ใช่ว่าเริ่มคุ้นเคย แต่รู้สึกมานานแล้ว นานแสนนาน ราวกับมาจากชาติปางก่อน รสชาติแสนหวาน อย่างน้อยสาม- สี่ ชาติ ราวกับรู้สึกคุ้นเคยมาแต่ชาติปางก่อน ตะวัน ใช่...ชื่อสามีของเธอเอง ไม่ใช่หมายถึงดวงตะวันบนฟากฟ้า เขาลืมแม้กระทั่งวันสำคัญ เธอเกิดวันที่ 14 กุมภาพันธ์ วันเสียสาว ในความรู้สึกและค่านิยมของวัยรุ่น ลีลาไม่ได้สนใจคำว่าวันเสียสาว เพราะเธอกำลังจะเสียสามีคนดีที่อยู่ด้วยกันมานานหลายปี
มันน่าตายไหม......
วันแห่งความรัก แต่สามีตัวดีกำลังถือช่อดอกไม้ราคาแพง ไปให้สาวคนอื่น โดยไม่เห็นหัวของภรรยาแสนดีที่รอคอย ไม่...ที่รัก....ฉันไม่ต้องการดอกไม้บ้าบอคอแตก....ฉันสนใจแค่ความรัก แต่วันแห่งความรัก คุณกับไปสนใจหญิงอื่น
ที่รัก..คุณสมควรตายจริงๆ....รู้ไหม ฉันอยากจับคุณมัดกับเสาเหล็ก และจุดไฟเผาแบบคนโบราณลงโทษผู้ร้าย ให้คุณตายทั้งเป็นอย่างช้าๆ และทรมาน ลมหายใจของคุณจะมีแต่กลิ่นควันและความตายอันน่าสยดสยอง แล้วฉันจะเดินยิ้มแล้วก้าวเท้าย่ำไปบนซากศพของคุณ ให้สาแก่ใจ บางทีฉันจะคุกเข่าก้มหน้าเก็บกระดูกของคุณขึ้นมาซับน้ำตาอย่างหฤหรรษ์
แต่คุณก็หนีฉันไม่พ้น...ที่รัก คุณต้องกลับมาตายรัง แต่คุณต้องชดใช้ความผิด นรกกำลังรอคอยคนอย่างคุณ แต่ก่อนจะตายบอกฉันสักคำได้ไหม....ว่าฉันผิดตรงไหน ทำไมคนไม่สวยอะไรเลย มาเคียงข้างคุณ บอกฉันให้หายโง่หน่อยที่รัก มันมีดีตรงไหน... ก่อนฉันจะควักตับ ไต ของคุณออกมาจากช่องท้อง และกินสดๆ บางทีอาจจะโรยพริกไทยสักเล็กน้อย บีบน้ำมะนาวลงไปหน่อย อร่อยปางตาย เห็นว่าตับคนอร่อย..โดยเฉพาะตับคนหลายใจ ฉันจะกัดกินคุณทีละตำ
ก่อนคุณจะตาย.....
ก่อนคุณจะตาย.....
ตะวันเเบิกตาโพลง ภรรยาของเขาถือมีดอยู่ในมือ และพร้อมจะแทงกระหน่ำลงมาได้ทุกเมื่อ เพราะสายตาของเธอเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและการทำลายล้าง อันน่าสะพรึงกลัว ความทรงจำที่ดียังเหลืออยุ่ ช่อกุหลาบนั้น ผมซื้อมาให้คุณในวันแห่งความรัก แต่คุณทิ้งมันไปนานแล้ว อย่างไม่ใส่ใจ
นานแค่ไหนกัน...................
แต่ท้ายที่สุด คุณปู่ตะวันหลับตาลง วัยแปดสิบกว่าปีอย่างเขาจะเหลือเรี่ยวแรงอะไรหลบหนีจากความตาย พวกหมอพยาบาลผิดเองที่คิดว่า ลีลา หายจากอาการโรคทางจิต เธอเลยวันเวลาแห่งความสาวไปนานแล้ว นานเหลือเกินจนความทรงจำเลือนราง แทงลงมาเลยที่รัก...ไม่ว่าจะถูกหรือผิดก็ตาม ไม่ต้องอธิบายอะไรกันอีกต่อไป เรื่องบางอย่างการสื่อสารด้วยใจ สำคัญมากกว่าทางคำพูดมากมาย กับลมหายใจสุดท้าย
ตอนที่คุณยายลีลา โถมตัวลงมาพร้อมกับคมมีด คุณปู่ตะวันใช้แรงสุดท้าย อ้าแขนออก.... รองรับความตายอย่างเต็มใจ ไม่ว่าถูกหรือผิด ที่รัก.....เราจะไปด้วยกัน...ไปด้วยกัน...ตลอดไป....ตลอดไป...
หึง......ครั้งสุดท้าย
ลีลา.. ไม่....ไม่ใช่ลีลาวดี.....เป็นชื่อของเธอเอง เธอในที่นี้ หมายถึงผู้หญิงหน้าตาดี แต่ผู้หญิงหน้าตาดีคนนี้ เป็นคนวิ่งลงไปในนรก แล้วถือคบเพลิงที่ไฟนรกกำลังลุกโชน เผาผลาญ ทั้งตัวเธอเอง และคนรายรอบตัว
ทำไมปีศาจนรกถึงยื่นคบไฟอเวจี ให้เธอด้วย โลกแห่งความมืด ต้องการอะไรกันแน่ ความตาย หรือความสิ้นหวัง หรืออะไรก็ได้ ที่มนุษย์สามารถเอามาเดิมพัน
สามีเธอนอกใจ
นอกใจ...........ไม่รักเราแล้ว
มันต้องตาย....
ตาย..........
ความรู้สึกแบบนี้ เธอไม่ใช่ว่าเริ่มคุ้นเคย แต่รู้สึกมานานแล้ว นานแสนนาน ราวกับมาจากชาติปางก่อน รสชาติแสนหวาน อย่างน้อยสาม- สี่ ชาติ ราวกับรู้สึกคุ้นเคยมาแต่ชาติปางก่อน ตะวัน ใช่...ชื่อสามีของเธอเอง ไม่ใช่หมายถึงดวงตะวันบนฟากฟ้า เขาลืมแม้กระทั่งวันสำคัญ เธอเกิดวันที่ 14 กุมภาพันธ์ วันเสียสาว ในความรู้สึกและค่านิยมของวัยรุ่น ลีลาไม่ได้สนใจคำว่าวันเสียสาว เพราะเธอกำลังจะเสียสามีคนดีที่อยู่ด้วยกันมานานหลายปี
มันน่าตายไหม......
วันแห่งความรัก แต่สามีตัวดีกำลังถือช่อดอกไม้ราคาแพง ไปให้สาวคนอื่น โดยไม่เห็นหัวของภรรยาแสนดีที่รอคอย ไม่...ที่รัก....ฉันไม่ต้องการดอกไม้บ้าบอคอแตก....ฉันสนใจแค่ความรัก แต่วันแห่งความรัก คุณกับไปสนใจหญิงอื่น
ที่รัก..คุณสมควรตายจริงๆ....รู้ไหม ฉันอยากจับคุณมัดกับเสาเหล็ก และจุดไฟเผาแบบคนโบราณลงโทษผู้ร้าย ให้คุณตายทั้งเป็นอย่างช้าๆ และทรมาน ลมหายใจของคุณจะมีแต่กลิ่นควันและความตายอันน่าสยดสยอง แล้วฉันจะเดินยิ้มแล้วก้าวเท้าย่ำไปบนซากศพของคุณ ให้สาแก่ใจ บางทีฉันจะคุกเข่าก้มหน้าเก็บกระดูกของคุณขึ้นมาซับน้ำตาอย่างหฤหรรษ์
แต่คุณก็หนีฉันไม่พ้น...ที่รัก คุณต้องกลับมาตายรัง แต่คุณต้องชดใช้ความผิด นรกกำลังรอคอยคนอย่างคุณ แต่ก่อนจะตายบอกฉันสักคำได้ไหม....ว่าฉันผิดตรงไหน ทำไมคนไม่สวยอะไรเลย มาเคียงข้างคุณ บอกฉันให้หายโง่หน่อยที่รัก มันมีดีตรงไหน... ก่อนฉันจะควักตับ ไต ของคุณออกมาจากช่องท้อง และกินสดๆ บางทีอาจจะโรยพริกไทยสักเล็กน้อย บีบน้ำมะนาวลงไปหน่อย อร่อยปางตาย เห็นว่าตับคนอร่อย..โดยเฉพาะตับคนหลายใจ ฉันจะกัดกินคุณทีละตำ
ก่อนคุณจะตาย.....
ก่อนคุณจะตาย.....
ตะวันเเบิกตาโพลง ภรรยาของเขาถือมีดอยู่ในมือ และพร้อมจะแทงกระหน่ำลงมาได้ทุกเมื่อ เพราะสายตาของเธอเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งและการทำลายล้าง อันน่าสะพรึงกลัว ความทรงจำที่ดียังเหลืออยุ่ ช่อกุหลาบนั้น ผมซื้อมาให้คุณในวันแห่งความรัก แต่คุณทิ้งมันไปนานแล้ว อย่างไม่ใส่ใจ
นานแค่ไหนกัน...................
แต่ท้ายที่สุด คุณปู่ตะวันหลับตาลง วัยแปดสิบกว่าปีอย่างเขาจะเหลือเรี่ยวแรงอะไรหลบหนีจากความตาย พวกหมอพยาบาลผิดเองที่คิดว่า ลีลา หายจากอาการโรคทางจิต เธอเลยวันเวลาแห่งความสาวไปนานแล้ว นานเหลือเกินจนความทรงจำเลือนราง แทงลงมาเลยที่รัก...ไม่ว่าจะถูกหรือผิดก็ตาม ไม่ต้องอธิบายอะไรกันอีกต่อไป เรื่องบางอย่างการสื่อสารด้วยใจ สำคัญมากกว่าทางคำพูดมากมาย กับลมหายใจสุดท้าย
ตอนที่คุณยายลีลา โถมตัวลงมาพร้อมกับคมมีด คุณปู่ตะวันใช้แรงสุดท้าย อ้าแขนออก.... รองรับความตายอย่างเต็มใจ ไม่ว่าถูกหรือผิด ที่รัก.....เราจะไปด้วยกัน...ไปด้วยกัน...ตลอดไป....ตลอดไป...